vol.4

Qūniyah Nicholson both

block:4105

title of 4105
۲۷۲۳Nگفت با هامان چو تنهایش بدید * جست هامان و گریبان را درید
۲۷۲۴Nبانگها زد گریه‌ها کرد آن لعین * کوفت دستار و کله را بر زمین
۲۷۲۵Nکه چگونه گفت اندر روی شاه * این چنین گستاخ آن حرف تباه
۲۷۲۶Nجمله عالم را مسخر کرده تو * کار را با بخت چون زر کرده تو
۲۷۲۷Nاز مشارق و ز مغارب بی‌لجاج * سوی تو آرند سلطانان خراج
۲۷۲۸Nپادشاهان لب همی‌مالند شاد * بر ستانه‌ی خاک تو ای کیقباد
۲۷۲۹Nاسب یاغی چون ببیند اسب ما * رو بگرداند گریزد بی‌عصا
۲۷۳۰Nتا کنون معبود و مسجود جهان * بوده‌ای گردی کمینه‌ی بندگان
۲۷۳۱Nدر هزار آتش شدن زین خوشتر است * که خداوندی شود بنده پرست
۲۷۳۲Nنه بکش اول مرا ای شاه چین * تا نبیند چشم من بر شاه این
۲۷۳۳Nخسروا اول مرا گردن بزن * تا نبیند این مذلت چشم من
۲۷۳۴Nخود نبودست و مبادا این چنین * که زمین گردون شود گردون زمین
۲۷۳۵Nبندگان‌مان خواجه‌تاش ما شوند * بی‌دلان‌مان دل خراش ما شوند
۲۷۳۶Nچشم روشن دشمنان و دوست کور * گشت ما را پس گلستان قعر گور