vol.4

block:4058

title of 4058
۱۵۳۳	N	همچو مجنون‌اند و چون ناقه‌اش یقین	*	می‌کشد آن پیش و این واپس به کین
۱۵۳۴	N	میل مجنون پیش آن لیلی روان	*	میل ناقه پس پی کره دوان
۱۵۳۵	N	یک دم ار مون ز خود غافل بدی	*	ناقه گردیدی و واپس آمدی
۱۵۳۶	N	عشق و سودا چون که پر بودش بدن	*	می‌نبودش چاره از بی‌خود شدن
۱۵۳۷	N	آن که او باشد مراقب عقل بود	*	عقل را سودای لیلی در ربود
۱۵۳۸	N	لیک ناقه بس مراقب بود و چست	*	چون بدیدی او مهار خویش سست
۱۵۳۹	N	فهم کردی زو که غافل گشت و دنگ	*	رو سپس کردی به کره بی‌درنگ
۱۵۴۰	N	چون به خود باز آمدی دیدی ز جا	*	کاو سپس رفته ست بس فرسنگ‌ها
۱۵۴۱	N	در سه روزه ره بدین احوالها	*	ماند مجنون در تردد سالها
۱۵۴۲	N	گفت ای ناقه چو هر دو عاشقیم	*	ما دو ضد پس همره نالایقیم
۱۵۴۳	N	نیستت بر وفق من مهر و مهار	*	کرد باید از تو عزلت اختیار
۱۵۴۴	N	این دو همره همدگر را راه زن	*	گمره آن جان کاو فرو ناید ز تن
۱۵۴۵	N	جان ز هجر عرش اندر فاقه‌ای	*	تن ز عشق خار بن چون ناقه‌ای
۱۵۴۶	N	جان گشاید سوی بالا بالها	*	در زده تن در زمین چنگالها
۱۵۴۷	N	تا تو با من باشی ای مرده‌ی وطن	*	پس ز لیلی دور ماند جان من
۱۵۴۸	N	روزگارم رفت زین گون حالها	*	همچو تیه و قوم موسی سالها
۱۵۴۹	N	خطوتینی بود این ره تا وصال	*	مانده‌ام در ره ز شستت شصت سال
۱۵۵۰	N	راه نزدیک و بماندم سخت دیر	*	سیر گشتم زین سواری سیر سیر
۱۵۵۱	N	سر نگون خود را ز اشتر در فکند	*	گفت سوزیدم ز غم تا چند چند
۱۵۵۲	N	تنگ شد بر وی بیابان فراخ	*	خویشتن افکند اندر سنگلاخ
۱۵۵۳	N	آن چنان افکند خود را سخت زیر	*	که مخلخل گشت جسم آن دلیر
۱۵۵۴	N	چون چنان افکند خود را سوی پست	*	از قضا آن لحظه پایش هم شکست
۱۵۵۵	N	پای را بر بست گفتا گو شوم	*	در خم چوگانش غلطان می‌روم
۱۵۵۶	N	زین کند نفرین حکیم خوش دهن	*	بر سواری کاو فرو ناید ز تن
۱۵۵۷	N	عشق مولی کی کم از لیلی بود	*	گوی گشتن بهر او اولی بود
۱۵۵۸	N	گوی شو می‌گرد بر پهلوی صدق	*	غلط غلطان در خم چوگان عشق
۱۵۵۹	N	کاین سفر زین پس بود جذب خدا	*	و آن سفر بر ناقه باشد سیر ما
۱۵۶۰	N	این چنین سیری است مستثنی ز جنس	*	کان فزود از اجتهاد جن و انس
۱۵۶۱	N	این چنین جذبی است نی هر جذب عام	*	که نهادش فضل احمد و السلام

[Prev Block] [Next Block]