vol.4

block:4032

title of 4032
۷۸۱	N	هین بیا بلقیس ور نه بد شود	*	لشکرت خصمت شود مرتد شود
۷۸۲	N	پرده دار تو درت را بر کند	*	جان تو با تو به جان خصمی کند
۷۸۳	N	جمله ذرات زمین و آسمان	*	لشکر حقند گاه امتحان
۷۸۴	N	باد را دیدی که با عادان چه کرد	*	آب را دیدی که در طوفان چه کرد
۷۸۵	N	آن چه بر فرعون زد آن بحر کین	*	و انچه با قارون نمودست این زمین
۷۸۶	N	و انچه آن بابیل با آن پیل کرد	*	و انچه پشه کله‌ی نمرود خورد
۷۸۷	N	و انکه سنگ انداخت داودی به دست	*	گشت ششصد پاره و لشکر شکست
۷۸۸	N	سنگ می‌بارید بر اعدای لوط	*	تا که در آب سیه خوردند غوط
۷۸۹	N	گر بگویم از جمادات جهان	*	عاقلانه یاری پیغمبران
۷۹۰	N	مثنوی چندان شود که چل شتر	*	گر کشد عاجز شود از بار پر
۷۹۱	N	دست بر کافر گواهی می‌دهد	*	لشکر حق می‌شود سر می‌نهد
۷۹۲	N	ای نموده ضد حق در فعل درس	*	در میان لشکر اویی بترس
۷۹۳	N	جزو جزوت لشکر او در وفاق	*	مر ترا اکنون مطیعند از نفاق
۷۹۴	N	گر بگوید چشم را کاو را فشار	*	درد چشم از تو بر آرد صد دمار
۷۹۵	N	ور به دندان گوید او بنما وبال	*	پس ببینی تو ز دندان گوشمال
۷۹۶	N	باز کن طب را بخوان باب العلل	*	تا ببینی لشکر تن را عمل
۷۹۷	N	چون که جان جان هر چیزی وی است	*	دشمنی با جان جان آسان کی است
۷۹۸	N	خود رها کن لشکر دیو و پری	*	کز میان جان کنندم صفدری
۷۹۹	N	ملک را بگذار بلقیس از نخست	*	چون مرا یابی همه ملک آن تست
۸۰۰	N	خود بدانی چون بر من آمدی	*	که تو بی‌من نقش گرمابه بدی
۸۰۱	N	نقش اگر خود نقش سلطان یا غنی است	*	صورت است از جان خود بی‌چاشنی است
۸۰۲	N	زینت او از برای دیگران	*	باز کرده بی‌هده چشم و دهان
۸۰۳	N	ای تو در پیکار خود را باخته	*	دیگران را تو ز خود نشناخته
۸۰۴	N	تو به هر صورت که آیی بیستی	*	که منم این و الله آن تو نیستی
۸۰۵	N	یک زمان تنها بمانی تو ز خلق	*	در غم و اندیشه مانی تا به حلق
۸۰۶	N	این تو کی باشی که تو آن اوحدی	*	که خوش و زیبا و سر مست خودی
۸۰۷	N	مرغ خویشی صید خویشی دام خویش	*	صدر خویشی فرش خویشی بام خویش
۸۰۸	N	جوهر آن باشد که قایم با خود است	*	آن عرض باشد که فرع او شده‌ست
۸۰۹	N	گر تو آدم زاده‌ای چون او نشین	*	جمله ذریات را در خود ببین
۸۱۰	N	چیست اندر خم که اندر نهر نیست	*	چیست اندر خانه کاندر شهر نیست
۸۱۱	N	این جهان خم است و دل چون جوی آب	*	این جهان حجره‌ست و دل شهر عجاب

[Prev Block] [Next Block]