vol.4

block:4031

title of 4031
۷۴۵	N	در نغولی بود آب آن تشنه راند	*	بر درخت جوز جوزی می‌فشاند
۷۴۶	N	می‌فتاد از جوز بن جوز اندر آب	*	بانگ می‌آمد همی‌دید او حباب
۷۴۷	N	عاقلی گفتش که بگذار ای فتی	*	جوزها خود تشنگی آرد ترا
۷۴۸	N	بیشتر در آب می‌افتد ثمر	*	آب در پستی است از تو دور در
۷۴۹	N	تا تو از بالا فرو آیی به زور	*	آب جویش برده باشد تا به دور
۷۵۰	N	گفت قصدم زین فشاندن جوز نیست	*	تیزتر بنگر بر این ظاهر مه‌ایست
۷۵۱	N	قصد من آن است کاید بانگ آب	*	هم ببینم بر سر آب این حباب
۷۵۲	N	تشنه را خود شغل چه بود در جهان	*	گرد پای حوض گشتن جاودان
۷۵۳	N	گرد جو و گرد آب و بانگ آب	*	همچو حاجی طایف کعبه‌ی صواب
۷۵۴	N	همچنان مقصود من زین مثنوی	*	ای ضیاء الحق حسام الدین توی
۷۵۵	N	مثنوی اندر فروع و در اصول	*	جمله آن تست کرده ستی قبول
۷۵۶	N	در قبول آرند شاهان نیک و بد	*	چون قبول آرند نبود بیش رد
۷۵۷	N	چون نهالی کاشتی آبش بده	*	چون گشادش داده‌ای بگشا گره
۷۵۸	N	قصدم از الفاظ او راز تو است	*	قصدم از انشایش آواز تو است
۷۵۹	N	پیش من آوازت آواز خداست	*	عاشق از معشوق حاشا که جداست
۷۶۰	N	اتصالی بی‌تکیف بی‌قیاس	*	هست رب الناس را با جان ناس
۷۶۱	N	لیک گفتم ناس من نسناس نی	*	ناس غیر جان جان اشناس نی
۷۶۲	N	ناس مردم باشد و کو مردمی	*	تو سر مردم ندیده ستی دمی
۷۶۳	N	ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ‌ خوانده‌ای	*	لیک جسمی در تجزی مانده‌ای
۷۶۴	N	ملک جسمت را چو بلقیس ای غبی	*	ترک کن بهر سلیمان نبی
۷۶۵	N	می‌کنم لا حول نه از گفت خویش	*	بلکه از وسواس آن اندیشه کیش
۷۶۶	N	کاو خیالی می‌کند در گفت من	*	در دل از وسواس و انکارات ظن
۷۶۷	N	می‌کنم لا حول یعنی چاره نیست	*	چون ترا در دل به ضدم گفتنی است
۷۶۸	N	چون که گفت من گرفتت در گلو	*	من خمش کردم تو آن خود بگو
۷۶۹	N	آن یکی نایی خوش نی می‌زدست	*	ناگهان از مقعدش بادی بجست
۷۷۰	N	نای را بر کون نهاد او که ز من	*	گر تو بهتر می‌زنی بستان بزن
۷۷۱	N	ای مسلمان خود ادب اندر طلب	*	نیست الا حمل از هر بی‌ادب
۷۷۲	N	هر که را بینی شکایت می‌کند	*	که فلان کس راست طبع و خوی بد
۷۷۳	N	این شکایت گر، بدان که بد خو است	*	که مر آن بد خوی را او بد گو است
۷۷۴	N	ز انکه خوش خو آن بود کاو در خمول	*	باشد از بد خو و بد طبعان حمول
۷۷۵	N	لیک در شیخ آن گله ز امر خداست	*	نه پی خشم و ممارات و هواست
۷۷۶	N	آن شکایت نیست هست اصلاح جان	*	چون شکایت کردن پیغمبران
۷۷۷	N	ناحمولی انبیا از امر دان	*	ور نه حمال است بد را حلمشان
۷۷۸	N	طبع را کشتند در حمل بدی	*	ناحمولی گر بود هست ایزدی
۷۷۹	N	ای سلیمان در میان زاغ و باز	*	حلم حق شو با همه مرغان بساز
۷۸۰	N	ای دو صد بلقیس حلمت را زبون	*	که اهد قومی انهم لا یعلمون

[Prev Block] [Next Block]