vol.4

block:4002

vol.4 (2)
۴۰	N	اندر آن بودیم کان شخص از عسس	*	راند اندر باغ از خوفی فرس
۴۱	N	بود اندر باغ آن صاحب جمال	*	کز غمش این در عنا بد هشت سال
۴۲	N	سایه‌ی او را نبود امکان دید	*	همچو عنقا وصف او را می‌شنید
۴۳	N	جز یکی لقیه که اول از قضا	*	بر وی افتاد و شد او را دل ربا
۴۴	N	بعد از آن چندان که می‌کوشید او	*	خود مجالش می‌نداد آن تند خو
۴۵	N	نه به لابه چاره بودش نه به مال	*	چشم پر و بی‌طمع بود آن نهال
۴۶	N	عاشق هر پیشه‌ای و مطلبی	*	حق بیالود اول کارش لبی
۴۷	N	چون بد آن آسیب در جست آمدند	*	پیش پاشان می‌نهد هر روز بند
۴۸	N	چون در افگندش به جست و جوی کار	*	بعد از آن در بست که کابین بیار
۴۹	N	هم بر آن بو می‌تنند و می‌روند	*	هر دمی راجی و آیس می‌شوند
۵۰	N	هر کسی را هست اومید بری	*	که گشادندش در آن روزی دری
۵۱	N	باز در بستندش و آن در پرست	*	بر همان اومید آتش پا شده‌ست
۵۲	N	چون در آمد خوش در آن باغ آن جوان	*	خود فرو شد پا به گنجش ناگهان
۵۳	N	مر عسس را ساخته یزدان سبب	*	تا ز بیم او دود در باغ شب
۵۴	N	بیند آن معشوقه را او با چراغ	*	طالب انگشتری در جوی باغ
۵۵	N	پس قرین می‌کرد از ذوق آن نفس	*	با ثنای حق دعای آن عسس
۵۶	N	که زیان کردم عسس را از گریز	*	بیست چندان سیم و زر بر وی بریز
۵۷	N	از عوانی مر و را آزاد کن	*	آن چنان که شادم او را شاد کن
۵۸	N	سعد دارش این جهان و آن جهان	*	از عوانی و سگی‌اش وارهان
۵۹	N	گر چه خوی آن عوان هست ای خدا	*	که هماره خلق را خواهد بلا
۶۰	N	گر خبر آید که شه جرمی نهاد	*	بر مسلمانان شود او زفت و شاد
۶۱	N	ور خبر آید که شه رحمت نمود	*	از مسلمانان فگند آن را به جود
۶۲	N	ماتمی در جان او افتد از آن	*	صد چنین ادبارها دارد عوان
۶۳	N	او عوان را در دعا در می‌کشید	*	کز عوان او را چنان راحت رسید
۶۴	N	بر همه زهر و بر او تریاق بود	*	آن عوان پیوند آن مشتاق بود
۶۵	N	پس بد مطلق نباشد در جهان	*	بد به نسبت باشد این را هم بدان
۶۶	N	در زمانه هیچ زهر و قند نیست	*	که یکی را پا دگر را بند نیست
۶۷	N	مر یکی را پا دگر را پای‌بند	*	مر یکی را زهر و بر دیگر چو قند
۶۸	N	زهر مار آن مار را باشد حیات	*	نسبتش با آدمی باشد ممات
۶۹	N	خلق آبی را بود دریا چو باغ	*	خلق خاکی را بود آن مرگ و داغ
۷۰	N	همچنین بر می‌شمر ای مرد کار	*	نسبت این از یکی کس تا هزار
۷۱	N	زید اندر حق آن شیطان بود	*	در حق شخصی دگر سلطان بود
۷۲	N	آن بگوید زید صدیق سنی است	*	وین بگوید زید گبر کشتنی است
۷۳	N	زید یک ذات است بر آن یک جنان	*	او بر این دیگر همه رنج و زیان
۷۴	N	گر تو خواهی کاو ترا باشد شکر	*	پس و را از چشم عشاقش نگر
۷۵	N	منگر از چشم خودت آن خوب را	*	بین به چشم طالبان مطلوب را
۷۶	N	چشم خود بر بند ز آن خوش چشم تو	*	عاریت کن چشم از عشاق او
۷۷	N	بلک از او کن عاریت چشم و نظر	*	پس ز چشم او به روی او نگر
۷۸	N	تا شوی ایمن ز سیری و ملال	*	گفت کان اللَّه له زین ذو الجلال
۷۹	N	چشم او من باشم و دست و دلش	*	تا رهد از مدبریها مقبلش
۸۰	N	هر چه مکروه است چون شد او دلیل	*	سوی محبوبت حبیب است و خلیل

[Prev Block] [Next Block]