vol.4

block:4001

vol.4
۱	N	ای ضیاء الحق حسام الدین توی	*	که گذشت از مه به نورت مثنوی
۲	N	همت عالی تو ای مرتجا	*	می‌کشد این را خدا داند کجا
۳	N	گردن این مثنوی را بسته‌ای	*	می‌کشی آن سوی که دانسته‌ای
۴	N	مثنوی پویان کشنده ناپدید	*	ناپدید از جاهلی کش نیست دید
۵	N	مثنوی را چون تو مبدا بوده‌ای	*	گر فزون گردد تواش افزوده‌ای
۶	N	چون چنین خواهی خدا خواهد چنین	*	می‌دهد حق آرزوی متقین
۷	N	کان لله بوده‌ای در ما مضی	*	تا که کان اللَّه پیش آمد جزا
۸	N	مثنوی از تو هزاران شکر داشت	*	در دعا و شکر کفها بر فراشت
۹	N	در لب و کفش خدا شکر تو دید	*	فضل کرد و لطف فرمود و مزید
۱۰	N	ز انکه شاکر را زیادت وعده است	*	آن چنان که قرب مزد سجده است
۱۱	N	گفت‌ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ‌ یزدان ما	*	قرب جان شد سجده‌ی ابدان ما
۱۲	N	گر زیادت می‌شود زین رو بود	*	نه از برای بوش و های و هو بود
۱۳	N	با تو ما چون رز به تابستان خوشیم	*	حکم داری هین بکش تا می‌کشیم
۱۴	N	خوش بکش این کاروان را تا به حج	*	ای امیر صبر مفتاح الفرج
۱۵	N	حج زیارت کردن خانه بود	*	حج رب البیت مردانه بود
۱۶	N	ز آن ضیا گفتم حسام الدین ترا	*	که تو خورشیدی و این دو وصفها
۱۷	N	کاین حسام و این ضیا یکی است هین	*	تیغ خورشید از ضیا باشد یقین
۱۸	N	نور از آن ماه باشد وین ضیا	*	آن خورشید این فرو خوان از نبا
۱۹	N	شمس را قرآن ضیا خواند ای پدر	*	و آن قمر را نور خواند این را نگر
۲۰	N	شمس چون عالی‌تر آمد خود ز ماه	*	پس ضیا از نور افزون دان به جاه
۲۱	N	بس کس اندر نور مه منهج ندید	*	چون بر آمد آفتاب آن شد پدید
۲۲	N	آفتاب اعواض را کامل نمود	*	لاجرم بازارها در روز بود
۲۳	N	تا که قلب و نقد نیک آید پدید	*	تا بود از غبن و از حیله بعید
۲۴	N	تا که نورش کامل آمد در زمین	*	تاجران را رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ
۲۵	N	لیک بر قلاب مبغوض است و سخت	*	ز انک ازو شد کاسد او را نقد و رخت
۲۶	N	پس عدوی جان صراف است قلب	*	دشمن درویش که بود غیر کلب
۲۷	N	انبیا با دشمنان بر می‌تنند	*	پس ملایک رب سلم می‌زنند
۲۸	N	کاین چراغی را که هست او نور کار	*	از پف و دمهای دزدان دور دار
۲۹	N	دزد و قلاب است خصم نور بس	*	زین دو ای فریادرس فریاد رس
۳۰	N	روشنی بر دفتر چارم بریز	*	کافتاب از چرخ چارم کرد خیز
۳۱	N	هین ز چارم نور ده خورشیدوار	*	تا بتابد بر بلاد و بر دیار
۳۲	N	هر کش افسانه بخواند افسانه است	*	و انکه دیدش نقد خود مردانه است
۳۳	N	آب نیل است و به قبطی خون نمود	*	قوم موسی را نه خون بد آب بود
۳۴	N	دشمن این حرف این دم در نظر	*	شد ممثل سر نگون اندر سقر
۳۵	N	ای ضیاء الحق تو دیدی حال او	*	حق نمودت پاسخ افعال او
۳۶	N	دیده‌ی غیبت چو غیب است اوستاد	*	کم مبادا زین جهان این دید و داد
۳۷	N	این حکایت را که نقد وقت ماست	*	گر تمامش می‌کنی اینجا رواست
۳۸	N	ناکسان را ترک کن بهر کسان	*	قصه را پایان بر و مخلص رسان
۳۹	N	این حکایت گر نشد آن جا تمام	*	چارمین جلد است آرش در نظام

[Next Block]