block:3002
| ۶۹ | N | آن شنیدی تو که در هندوستان | * | دید دانایی گروهی دوستان |
| ۷۰ | N | گرسنه مانده شده بی‌برگ و عور | * | می‌رسیدند از سفر از راه دور |
| ۷۱ | N | مهر داناییش جوشید و بگفت | * | خوش سلامیشان و چون گلبن شکفت |
| ۷۲ | N | گفت دانم کز تجوع و ز خلا | * | جمع آمد رنجتان زین کربلا |
| ۷۳ | N | لیک اللَّه الله ای قوم جلیل | * | تا نباشد خوردتان فرزند پیل |
| ۷۴ | N | پیل هست این سو که اکنون می‌روید | * | پیل زاده مشکنید و بشنوید |
| ۷۵ | N | پیل بچگانند اندر راهتان | * | صید ایشان هست بس دل خواهتان |
| ۷۶ | N | بس ضعیفند و لطیف و بس سمین | * | لیک مادر هست طالب در کمین |
| ۷۷ | N | از پی فرزند صد فرسنگ راه | * | او بگردد در حنین و آه آه |
| ۷۸ | N | آتش و دود آید از خرطوم او | * | الحذر ز آن کودک مرحوم او |
| ۷۹ | N | اولیا اطفال حقند ای پسر | * | در حضور و غیبت ایشان با خبر |
| ۸۰ | N | غایبی مندیش از نقصانشان | * | کاو کشد کین از برای جانشان |
| ۸۱ | N | گفت اطفال منند این اولیا | * | در غریبی فرد از کار و کیا |
| ۸۲ | N | از برای امتحان خوار و یتیم | * | لیک اندر سر منم یار و ندیم |
| ۸۳ | N | پشت دار جمله عصمتهای من | * | گوییا هستند خود اجزای من |
| ۸۴ | N | هان و هان این دلق پوشان منند | * | صد هزار اندر هزار و یک تنند |
| ۸۵ | N | ور نه کی کردی به یک چوبی هنر | * | موسیی فرعون را زیر و زبر |
| ۸۶ | N | ور نه کی کردی به یک نفرین بد | * | نوح شرق و غرب را غرقاب خود |
| ۸۷ | N | بر نکندی یک دعای لوط راد | * | جمله شهرستانشان را بی‌مراد |
| ۸۸ | N | گشت شهرستان چون فردوسشان | * | دجله‌ی آب سیه رو بین نشان |
| ۸۹ | N | سوی شام است این نشان و این خبر | * | در ره قدسش ببینی در گذر |
| ۹۰ | N | صد هزاران ز انبیای حق پرست | * | خود به هر قرنی سیاستها بده ست |
| ۹۱ | N | گر بگویم وین بیان افزون شود | * | خود جگر چه بود که که‌ها خون شود |
| ۹۲ | N | خون شود که‌ها و باز آن بفسرد | * | تو نبینی خون شدن کوری و رد |
| ۹۳ | N | طرفه کوری دور بین تیز چشم | * | لیک از اشتر نبیند غیر پشم |
| ۹۴ | N | مو به مو بیند ز صرفه‌ی حرص انس | * | رقص بی‌مقصود دارد همچو خرس |
| ۹۵ | N | رقص آن جا کن که خود را بشکنی | * | پنبه را از ریش شهوت بر کنی |
| ۹۶ | N | رقص و جولان بر سر میدان کنند | * | رقص اندر خون خود مردان کنند |
| ۹۷ | N | چون رهند از دست خود دستی زنند | * | چون جهند از نقص خود رقصی کنند |
| ۹۸ | N | مطربانشان از درون دف می‌زنند | * | بحرها در شورشان کف می‌زنند |
| ۹۹ | N | تو نبینی لیک بهر گوششان | * | برگها بر شاخها هم کف‌زنان |
| ۱۰۰ | N | تو نبینی برگها را کف زدن | * | گوش دل باید نه این گوش بدن |
| ۱۰۱ | N | گوش سر بر بند از هزل و دروغ | * | تا ببینی شهر جان با فروغ |
| ۱۰۲ | N | سر کشد گوش محمد در سخن | * | کش بگوید در نبی حق هُوَ أُذُنٌ |
| ۱۰۳ | N | سربه‌سر گوش است و چشم است این نبی | * | تازه زو ما مرضع است او ما صب‌ی |
| ۱۰۴ | N | این سخن پایان ندارد باز ران | * | سوی اهل پیل و بر آغاز ران |