vol.2

block:2056

title of 2056
۲۴۰۰	N	گفت آن طالب که آخر یک نفس	*	ای سواره بر نی این سو ران فرس
۲۴۰۱	N	راند سوی او که هین زوتر بگو	*	کاسب من بس توسن است و تند خو
۲۴۰۲	N	تا لگد بر تو نکوبد زود باش	*	از چه می‌پرسی بیانش کن تو فاش
۲۴۰۳	N	او مجال راز دل گفتن ندید	*	زو برون شو کرد و در لاغش کشید
۲۴۰۴	N	گفت می‌خواهم در این کوچه زنی	*	کیست لایق از برای چون منی
۲۴۰۵	N	گفت سه گونه زن‌اند اندر جهان	*	آن دو رنج و این یکی گنج روان
۲۴۰۶	N	آن یکی را چون بخواهی کل تراست	*	و آن دگر نیمی ترا نیمی جداست
۲۴۰۷	N	و آن سوم هیچ او ترا نبود بدان	*	این شنودی دور شو رفتم روان
۲۴۰۸	N	تا ترا اسبم نپراند لگد	*	که بیفتی بر نخیزی تا ابد
۲۴۰۹	N	شیخ راند اندر میان کودکان	*	بانگ زد بار دگر او را جوان
۲۴۱۰	N	که بیا آخر بگو تفسیر این	*	این زنان سه نوع گفتی بر گزین
۲۴۱۱	N	راند سوی او و گفتش بکر خاص	*	کل ترا باشد ز غم یابی خلاص
۲۴۱۲	N	و انکه نیمی آن تو بیوه بود	*	و انکه هیچست آن عیال با ولد
۲۴۱۳	N	چون ز شوی اولش کودک بود	*	مهر و کل خاطرش آن سو رود
۲۴۱۴	N	دور شو تا اسب نندازد لگد	*	سم اسب توسنم بر تو رسد
۲۴۱۵	N	های و هویی کرد شیخ و باز راند	*	کودکان را باز سوی خویش خواند
۲۴۱۶	N	باز بانگش کرد آن سایل بیا	*	یک سؤالم ماند ای شاه کیا
۲۴۱۷	N	باز راند این سو بگو زودتر چه بود	*	که ز میدان آن بچه گویم ربود
۲۴۱۸	N	گفت ای شه با چنین عقل و ادب	*	این چه شیداست این چه فعل است ای عجب
۲۴۱۹	N	تو ورای عقل کلی در بیان	*	آفتابی در جنون چونی نهان
۲۴۲۰	N	گفت این اوباش رایی می‌زنند	*	تا در این شهر خودم قاضی کنند
۲۴۲۱	N	دفع می‌گفتم مرا گفتند نی	*	نیست چون تو عالمی صاحب فنی
۲۴۲۲	N	با وجود تو حرام است و خبیث	*	که کم از تو در قضا گوید حدیث
۲۴۲۳	N	در شریعت نیست دستوری که ما	*	کمتر از تو شه کنیم و پیشوا
۲۴۲۴	N	زین ضرورت گیج و دیوانه شدم	*	لیک در باطن همانم که بدم
۲۴۲۵	N	عقل من گنج است و من ویرانه‌ام	*	گنج اگر پیدا کنم دیوانه‌ام
۲۴۲۶	N	اوست دیوانه که دیوانه نشد	*	این عسس را دید و در خانه نشد
۲۴۲۷	N	دانش من جوهر آمد نه عرض	*	این بهایی نیست بهر هر غرض
۲۴۲۸	N	کان قندم نیستان شکرم	*	هم ز من می‌روید و من می‌خورم
۲۴۲۹	N	علم تقلیدی و تعلیمی است آن	*	کز نفورش مستمع دارد فغان
۲۴۳۰	N	چون پی دانه نه بهر روشنی است	*	همچو طالب علم دنیای دنی است
۲۴۳۱	N	طالب علم است بهر عام و خاص	*	نی که تا یابد از این عالم خلاص
۲۴۳۲	N	همچو موشی هر طرف سوراخ کرد	*	چون که نورش راند از در گشت سرد
۲۴۳۳	N	چون که سوی دشت و نورش ره نبود	*	هم در آن ظلمات جهدی می‌نمود
۲۴۳۴	N	گر خدایش پر دهد پر خرد	*	برهد از موشی و چون مرغان پرد
۲۴۳۵	N	ور نجوید پر بماند زیر خاک	*	ناامید از رفتن راه سماک
۲۴۳۶	N	علم گفتاری که آن بی‌جان بود	*	عاشق روی خریداران بود
۲۴۳۷	N	گر چه باشد وقت بحث علم زفت	*	چون خریدارش نباشد مرد و رفت
۲۴۳۸	N	مشتری من خدای است او مرا	*	می‌کشد بالا که اللَّه اشتری
۲۴۳۹	N	خونبهای من جمال ذو الجلال	*	خونبهای خود خورم کسب حلال
۲۴۴۰	N	این خریداران مفلس را بهل	*	چه خریداری کند یک مشت گل
۲۴۴۱	N	گل مخور گل را مخر گل را مجو	*	ز انکه گل خوار است دایم زرد رو
۲۴۴۲	N	دل بخور تا دایما باشی جوان	*	از تجلی چهره‌ات چون ارغوان
۲۴۴۳	N	یا رب این بخشش نه حد کار ماست	*	لطف تو لطف خفی را خود سزاست
۲۴۴۴	N	دست گیر از دست ما ما را بخر	*	پرده را بردار و پرده‌ی ما مدر
۲۴۴۵	N	باز خر ما را از این نفس پلید	*	کاردش تا استخوان ما رسید
۲۴۴۶	N	از چو ما بی‌چارگان این بند سخت	*	کی گشاید ای شه بی‌تاج و تخت
۲۴۴۷	N	این چنین قفل گران را ای ودود	*	کی تواند جز که فضل تو گشود
۲۴۴۸	N	ما ز خود سوی که گردانیم سر	*	چون تویی از ما به ما نزدیکتر
۲۴۴۹	N	این دعا هم بخشش و تعلیم تست	*	گر نه در گلخن گلستان از چه رست
۲۴۵۰	N	در میان خون و روده فهم و عقل	*	جز ز اکرام تو نتوان کرد نقل
۲۴۵۱	N	از دو پاره‌ی پیه این نور روان	*	موج نورش می‌زند بر آسمان
۲۴۵۲	N	گوشت پاره که زبان آمد از او	*	می‌رود سیلاب حکمت همچو جو
۲۴۵۳	N	سوی سوراخی که نامش گوشهاست	*	تا بباغ جان که میوه‌اش هوشهاست
۲۴۵۴	N	شاه راه باغ جانها شرع اوست	*	باغ و بستانهای عالم فرع اوست
۲۴۵۵	N	اصل و سرچشمه‌ی خوشی آن است آن	*	زود تَجْرِی تَحْتَهَا الْأَنْهارُ* خوان

[Prev Block] [Next Block]