block:2044
| ۲۱۲۴ | Q | شخص خُفت و خرس می‌راندش مگس | * | وز ستیز آمد مگس زو باز پس |
| ۲۱۲۴ | N | شخص خفت و خرس می‌راندش مگس | * | وز ستیز آمد مگس زو باز پس |
| ۲۱۲۵ | Q | چند بارش راند از رویِ جوان | * | آن مگس زو باز می‌آمد دوان |
| ۲۱۲۵ | N | چند بارش راند از روی جوان | * | آن مگس زو باز می‌آمد دوان |
| ۲۱۲۶ | Q | خشمگین شد با مگس خرس و برفت | * | بر گرفت از کوه سنگی سخت زفت |
| ۲۱۲۶ | N | خشمگین شد با مگس خرس و برفت | * | بر گرفت از کوه سنگی سخت زفت |
| ۲۱۲۷ | Q | سنگ آورد و مگس را دید باز | * | بر رخِ خفته گرفته جای ساز |
| ۲۱۲۷ | N | سنگ آورد و مگس را دید باز | * | بر رخ خفته گرفته جای ساز |
| ۲۱۲۸ | Q | بر گرفت آن آسیا سنگ و بزد | * | بر مگس تا آن مگس واپس خزد |
| ۲۱۲۸ | N | بر گرفت آن آسیا سنگ و بزد | * | بر مگس تا آن مگس واپس خزد |
| ۲۱۲۹ | Q | سنگ رُویِ خفته را خشخاش کرد | * | این مَثَل بر جملهٔ عالَم فاش کرد |
| ۲۱۲۹ | N | سنگ روی خفته را خشخاش کرد | * | این مثل بر جمله عالم فاش کرد |
| ۲۱۳۰ | Q | مِهْرِ ابله مِهْرِ خرس آمد یقین | * | کینِ او مهرست و مهرِ اوست کین |
| ۲۱۳۰ | N | مهر ابله مهر خرس آمد یقین | * | کین او مهر است و مهر اوست کین |
| ۲۱۳۱ | Q | عهدِ او سُست است و ویران و ضعیف | * | گفتِ او زفت و وفای او نحیف |
| ۲۱۳۱ | N | عهد او سست است و ویران و ضعیف | * | گفت او زفت و وفای او نحیف |
| ۲۱۳۲ | Q | گر خورد سوگند هم باور مکن | * | بشْکند سوگند مردِ کژ سخن |
| ۲۱۳۲ | N | گر خورد سوگند هم باور مکن | * | بشکند سوگند، مرد کژ سخن |
| ۲۱۳۳ | Q | چونک بی‌سوگند گفتش بُد دروغ | * | تو مَیُفت از مکر و سوگندش بدوغ |
| ۲۱۳۳ | N | چون که بی‌سوگند گفتش بد دروغ | * | تو میفت از مکر و سوگندش به دوغ |
| ۲۱۳۴ | Q | نفسِ او میرست و عقلِ او اسیر | * | صد هزاران مُصْحَفش خود خورده‌گیر |
| ۲۱۳۴ | N | نفس او میر است و عقل او اسیر | * | صد هزاران مصحفش خود خورده‌گیر |
| ۲۱۳۵ | Q | چونک بی‌سوگند پیمان بشْکند | * | گر خورد سوگند هم آن بشْکند |
| ۲۱۳۵ | N | چون که بی‌سوگند پیمان بشکند | * | گر خورد سوگند هم آن بشکند |
| ۲۱۳۶ | Q | زانک نفس آشفته‌تر گردد از آن | * | که کنی بندش به سوگندِ گران |
| ۲۱۳۶ | N | ز آن که نفس آشفته‌تر گردد از آن | * | که کنی بندش به سوگند گران |
| ۲۱۳۷ | Q | چون اسیری بند بر حاکم نهد | * | حاکم آن را بر دَرَد بیرون جهد |
| ۲۱۳۷ | N | چون اسیری بند بر حاکم نهد | * | حاکم آن را بر درد بیرون جهد |
| ۲۱۳۸ | Q | بر سرش کوبد ز خشم آن بند را | * | می‌زند بر رویِ او سوگند را |
| ۲۱۳۸ | N | بر سرش کوبد ز خشم آن بند را | * | می‌زند بر روی او سوگند را |
| ۲۱۳۹ | Q | تو ز أَوْفُوا بِٱلْعُقُودش دست شُو | * | اِحْفَظُوا أَیْمانَکُمْ با او مگو |
| ۲۱۳۹ | N | تو ز اوفوا بالعقودش دست شو | * | احْفَظُوا أَیْمانَکُمْ با او مگو |
| ۲۱۴۰ | Q | وانک حق را ساخت در پیمان سند | * | تن کند چون تار و گِرْدِ او تند |
| ۲۱۴۰ | N | و آن که حق را ساخت در پیمان سند | * | تن کند چون تار و گرد او تند |