vol.2

block:2034

title of 2034
۱۷۷۲	N	بعد از آن در سر موسی حق نهفت	*	رازهایی کان نمی‌آید به گفت
۱۷۷۳	N	بر دل موسی سخنها ریختند	*	دیدن و گفتن به هم آمیختند
۱۷۷۴	N	چند بی‌خود گشت و چند آمد به خود	*	چند پرید از ازل سوی ابد
۱۷۷۵	N	بعد از این گر شرح گویم ابلهی است	*	ز انکه شرح این ورای آگهی است
۱۷۷۶	N	ور بگویم عقلها را بر کند	*	ور نویسم بس قلمها بشکند
۱۷۷۷	N	چون که موسی این عتاب از حق شنید	*	در بیابان در پی چوپان دوید
۱۷۷۸	N	بر نشان پای آن سر گشته راند	*	گرد از پرده‌ی بیابان بر فشاند
۱۷۷۹	N	گام پای مردم شوریده خود	*	هم ز گام دیگران پیدا بود
۱۷۸۰	N	یک قدم چون رخ ز بالا تا نشیب	*	یک قدم چون پیل رفته بر وریب
۱۷۸۱	N	گاه چون موجی بر افرازان علم	*	گاه چون ماهی روانه بر شکم
۱۷۸۲	N	گاه بر خاکی نبشته حال خود	*	همچو رمالی که رملی بر زند
۱۷۸۳	N	عاقبت دریافت او را و بدید	*	گفت مژده ده که دستوری رسید
۱۷۸۴	N	هیچ آدابی و ترتیبی مجو	*	هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو
۱۷۸۵	N	کفر تو دین است و دینت نور جان	*	ایمنی و ز تو جهانی در امان
۱۷۸۶	N	ای معاف‌ یَفْعَلُ اللَّهُ ما یشا	*	بی‌محابا رو زبان را بر گشا
۱۷۸۷	N	گفت ای موسی از آن بگذشته‌ام	*	من کنون در خون دل آغشته‌ام
۱۷۸۸	N	من ز سدره‌ی منتهی بگذشته‌ام	*	صد هزاران ساله ز آن سو رفته‌ام
۱۷۸۹	N	تازیانه بر زدی اسبم بگشت	*	گنبدی کرد و ز گردون بر گذشت
۱۷۹۰	N	محرم ناسوت ما لاهوت باد	*	آفرین بر دست و بر بازوت باد
۱۷۹۱	N	حال من اکنون برون از گفتن است	*	این چه می‌گویم نه احوال من است
۱۷۹۲	N	نقش می‌بینی که در آیینه‌ای است	*	نقش تست آن نقش آن آیینه نیست
۱۷۹۳	N	دم که مرد نایی اندر نای کرد	*	در خور نای است نه در خورد مرد
۱۷۹۴	N	هان و هان گر حمد گویی گر سپاس	*	همچو نافرجام آن چوپان شناس
۱۷۹۵	N	حمد تو نسبت بدان گر بهتر است	*	لیک آن نسبت به حق هم ابتر است
۱۷۹۶	N	چند گویی چون غطا برداشتند	*	کاین نبوده ست آن که می‌پنداشتند
۱۷۹۷	N	این قبول ذکر تو از رحمت است	*	چون نماز مستحاضه رخصت است
۱۷۹۸	N	با نماز او بیالوده ست خون	*	ذکر تو آلوده‌ی تشبیه و چون
۱۷۹۹	N	خون پلید است و به آبی می‌رود	*	لیک باطن را نجاستها بود
۱۸۰۰	N	کان به غیر آب لطف کردگار	*	کم نگردد از درون مرد کار
۱۸۰۱	N	در سجودت کاش رو گردانی‌ای	*	معنی سبحان ربی دانی‌ای
۱۸۰۲	N	کای سجودم چون وجودم ناسزا	*	مر بدی را تو نکویی ده جزا
۱۸۰۳	N	این زمین از حلم حق دارد اثر	*	تا نجاست برد و گلها داد بر
۱۸۰۴	N	تا بپوشد او پلیدیهای ما	*	در عوض بر روید از وی غنچه‌ها
۱۸۰۵	N	پس چو کافر دید کاو در داد و جود	*	کمتر و بی‌مایه تر از خاک بود
۱۸۰۶	N	از وجود او گل و میوه نرست	*	جز فساد جمله پاکیها نجست
۱۸۰۷	N	گفت واپس رفته‌ام من در ذهاب	*	حسرتا یا لیتنی کنت تراب
۱۸۰۸	N	کاش از خاکی سفر نگزیدمی	*	همچو خاکی دانه‌ای می‌چیدمی
۱۸۰۹	N	چون سفر کردم مرا راه آزمود	*	زین سفر کردن ره آوردم چه بود
۱۸۱۰	N	ز آن همه میلش سوی خاک است کاو	*	در سفر سودی نبیند پیش رو
۱۸۱۱	N	روی واپس کردنش آن حرص و آز	*	روی در ره کردنش صدق و نیاز
۱۸۱۲	N	هر گیا را کش بود میل علا	*	در مزید است و حیات و در نما
۱۸۱۳	N	چون که گردانید سر سوی زمین	*	در کمی و خشکی و نقص و غبین
۱۸۱۴	N	میل روحت چون سوی بالا بود	*	در تزاید مرجعت آن جا بود
۱۸۱۵	N	ور نگون ساری سرت سوی زمین	*	آفلی حق لا یحب الآفلین

[Prev Block] [Next Block]