block:2016
| ۷۳۹ | Q | آن غریبی خانه می‌جُست از شتاب | * | دوستی بُردش سوی خانهٔ خراب |
| ۷۳۹ | N | آن غریبی خانه می‌جست از شتاب | * | دوستی بردش سوی خانه‌ی خراب |
| ۷۴۰ | Q | گفت او این را اگر سقفی بُدی | * | پهلوی من مر ترا مَسْکن شدی |
| ۷۴۰ | N | گفت او این را اگر سقفی بدی | * | پهلوی من مر ترا مسکن شدی |
| ۷۴۱ | Q | هم عیالِ تو بیاسودی اگر | * | در میانه داشتی حجرهٔ دگر |
| ۷۴۱ | N | هم عیال تو بیاسودی اگر | * | در میانه داشتی حجره‌ی دگر |
| ۷۴۲ | Q | گفت آری پهلوی یاران بهَست | * | لیک ای جان در اگر نَتْوان نشَست |
| ۷۴۲ | N | گفت آری پهلوی یاران خوش است | * | لیک ای جان در اگر نتوان نشست |
| ۷۴۳ | Q | این همه عالَم طلب‌کارِ خَوشند | * | وز خوشِ تزویر اندر آتشند |
| ۷۴۳ | N | این همه عالم طلب‌کار خوشند | * | وز خوش تزویر اندر آتشند |
| ۷۴۴ | Q | طالبِ زر گشته جمله پیر و خام | * | لیک قلب از زَر نداند چشمِ عام |
| ۷۴۴ | N | طالب زر گشته جمله پیر و خام | * | لیک قلب از زر نداند چشم عام |
| ۷۴۵ | Q | پرتوی بر قلب زد خالص ببین | * | بی‌مِحَک زر را مکن از ظن گُزین |
| ۷۴۵ | N | پرتوی بر قلب زد خالص ببین | * | بی‌محک زر را مکن از ظن گزین |
| ۷۴۶ | Q | گر مِحَک داری گزین کن ور نه رَوْ | * | نزدِ دانا خویشتن را کن گِرو |
| ۷۴۶ | N | گر محک داری گزین کن ور نه رو | * | نزد دانا خویشتن را کن گرو |
| ۷۴۷ | Q | یا مِحَک باید میانِ جانِ خویش | * | ور ندانی ره مَرو تنها تو پیش |
| ۷۴۷ | N | یا محک باید میان جان خویش | * | ور ندانی ره مرو تنها تو پیش |
| ۷۴۸ | Q | بانگِ غُولان هست بانگِ آشنا | * | آشنایی که کَشَد سوی فنا |
| ۷۴۸ | N | بانگ غولان هست بانگ آشنا | * | آشنایی که کشد سوی فنا |
| ۷۴۹ | Q | بانگ می‌دارد که هان ای کاروان | * | سوی من آیید نک راه و نشان |
| ۷۴۹ | N | بانگ می‌دارد که هان ای کاروان | * | سوی من آیید نک راه و نشان |
| ۷۵۰ | Q | نامِ هر یک می‌بَرَد غول ای فلان | * | تا کند آن خواجه را از آفلان |
| ۷۵۰ | N | نام هر یک می‌برد غول ای فلان | * | تا کند آن خواجه را از آفلان |
| ۷۵۱ | Q | چون رسد آن جا ببیند گرگ و شیر | * | عمر ضایع راه دُور و روز دیر |
| ۷۵۱ | N | چون رسد آن جا ببیند گرگ و شیر | * | عمر ضایع راه دور و روز دیر |
| ۷۵۲ | Q | چون بود آن بانگِ غول آخر بگو | * | مال خواهم جاه خواهم و آبِ‌رُو |
| ۷۵۲ | N | چون بود آن بانگ غول آخر بگو | * | مال خواهم جاه خواهم و آبرو |
| ۷۵۳ | Q | از درونِ خویش این آوازها | * | منع کن تا کشف گردد رازها |
| ۷۵۳ | N | از درون خویش این آوازها | * | منع کن تا کشف گردد رازها |
| ۷۵۴ | Q | ذکرِ حق کن بانگِ غولان را بسوز | * | چشمِ نرگس را از این کرکس بدوز |
| ۷۵۴ | N | ذکر حق کن بانگ غولان را بسوز | * | چشم نرگس را از این کرکس بدوز |
| ۷۵۵ | Q | صبح کاذب را ز صادق وا شناس | * | رنگِ مَیْ را باز دان از رنگِ کاس |
| ۷۵۵ | N | صبح کاذب را ز صادق واشناس | * | رنگ می را باز دان از رنگ کاس |
| ۷۵۶ | Q | تا بود کز دیدگانِ هفت رنگ | * | دیده‌ای پیدا کند صبر و درنگ |
| ۷۵۶ | N | تا بود کز دیده‌گان هفت رنگ | * | دیده‌ای پیدا کند صبر و درنگ |
| ۷۵۷ | Q | رنگها بینی بجز این رنگها | * | گوهران بینی بجایِ سنگها |
| ۷۵۷ | N | رنگها بینی بجز این رنگها | * | گوهران بینی به جای سنگها |
| ۷۵۸ | Q | گوهرِ چه بلکه دریایی شوی | * | آفتابِ چرخ‌پیمایی شوی |
| ۷۵۸ | N | گوهر چه بلکه دریایی شوی | * | آفتاب چرخ پیمایی شوی |
| ۷۵۹ | Q | کار کُن در کارگه باشد نهان | * | تو بَرو در کارگه بینَش عیان |
| ۷۵۹ | N | کار کن در کارگه باشد نهان | * | تو برو در کارگه بینش عیان |
| ۷۶۰ | Q | کارْ چون بر کار کُن پرده تنید | * | خارجِ آن کار نتْوانیش دید |
| ۷۶۰ | N | کار چون بر کار کن پرده تنید | * | خارج آن کار نتوانیش دید |
| ۷۶۱ | Q | کارگه چون جایِ باشِ عاملست | * | آنک بیرونست از وی غافلست |
| ۷۶۱ | N | کارگه چون جای باش عامل است | * | آن که بیرون است از وی غافل است |
| ۷۶۲ | Q | پس درآ در کارگه یعنی عَدَم | * | تا ببینی صُنْع و صانع را بهم |
| ۷۶۲ | N | پس در آ در کارگه یعنی عدم | * | تا ببینی صنع و صانع را بهم |
| ۷۶۳ | Q | کارگه چون جایِ روشن دیدگیست | * | پس بُرونِ کارگه پوشیدگیست |
| ۷۶۳ | N | کارگه چون جای روشن دیده‌گی است | * | پس برون کارگه پوشیدگی است |
| ۷۶۴ | Q | رُو بهَستی داشت فرعونِ عَنود | * | لاجرم از کارگاهش کُور بود |
| ۷۶۴ | N | رو به هستی داشت فرعون عنود | * | لاجرم از کارگاهش کور بود |
| ۷۶۵ | Q | لاجرم می‌خواست تبدیلِ قَدَر | * | تا قضا را باز گرداند ز دَر |
| ۷۶۵ | N | لاجرم می‌خواست تبدیل قدر | * | تا قضا را باز گرداند ز در |
| ۷۶۶ | Q | خود قضا بر سَبْلت آن حیله‌مند | * | زیرِ لب می‌کرد هر دم ریش‌خند |
| ۷۶۶ | N | خود قضا بر سبلت آن حیله‌مند | * | زیر لب می‌کرد هر دم ریش‌خند |
| ۷۶۷ | Q | صد هزاران طفل کُشت او بی‌گناه | * | تا بگردد حکم و تقدیرِ الٰه |
| ۷۶۷ | N | صد هزاران طفل کشت او بی‌گناه | * | تا بگردد حکم و تقدیر اله |
| ۷۶۸ | Q | تا که موسای نبی ناید برون | * | کرد در گردن هزاران ظلم و خون |
| ۷۶۸ | N | تا که موسای نبی ناید برون | * | کرد در گردن هزاران ظلم و خون |
| ۷۶۹ | Q | آن همه خون کرد و موسی زاده شد | * | وز برای قهرِ او آماده شد |
| ۷۶۹ | N | آن همه خون کرد و موسی زاده شد | * | و ز برای قهر او آماده شد |
| ۷۷۰ | Q | گر بدیدی کارگاهِ لا یَزال | * | دست و پایش خشک گشتی ز اِحتیال |
| ۷۷۰ | N | گر بدیدی کارگاه لا یزال | * | دست و پایش خشک گشتی ز احتیال |
| ۷۷۱ | Q | اندرونِ خانه‌اش موسی مُعاف | * | وز برون می‌کُشت طفلان را گزاف |
| ۷۷۱ | N | اندرون خانه‌اش موسی معاف | * | و ز برون می‌کشت طفلان را گزاف |
| ۷۷۲ | Q | همچو صاحب نفْس کو تن پَرورد | * | بر دگر کس ظنِّ حقدی می‌بَرَد |
| ۷۷۲ | N | همچو صاحب نفس کاو تن پرورد | * | بر دگر کس ظن حقدی می‌برد |
| ۷۷۳ | Q | کین عدو و آن حسود و دشمنست | * | خود حسود و دشمنِ او آن تنست |
| ۷۷۳ | N | کاین عدو و آن حسود و دشمن است | * | خود حسود و دشمن او آن تن است |
| ۷۷۴ | Q | او چو فرعون و تنش موسی او | * | او ببیرون می‌دَوَد که کو عدو |
| ۷۷۴ | N | او چو موسی و تنش فرعون او | * | او به بیرون می‌دود که کو عدو |
| ۷۷۵ | Q | نفسش اندر خانهٔ تن نازنین | * | بر دگر کس دست می‌خاید بکین |
| ۷۷۵ | N | نفسش اندر خانه‌ی تن نازنین | * | بر دگر کس دست می‌خاید به کین |