vol.1

block:1163

title of 1163
۳۷۸۷	N	گفت من تیغ از پی حق می‌زنم	*	بنده‌ی حقم نه مأمور تنم
۳۷۸۸	N	شیر حقم نیستم شیر هوا	*	فعل من بر دین من باشد گوا
۳۷۸۹	N	ما رمیت إذ رمیتم در حراب	*	من چو تیغم و آن زننده آفتاب
۳۷۹۰	N	رخت خود را من ز ره برداشتم	*	غیر حق را من عدم انگاشتم
۳۷۹۱	N	سایه‌ام من کدخدایم آفتاب	*	حاجبم من نیستم او را حجاب
۳۷۹۲	N	من چو تیغم پر گهرهای وصال	*	زنده گردانم نه کشته در قتال
۳۷۹۳	N	خون نپوشد گوهر تیغ مرا	*	باد از جا کی برد میغ مرا
۳۷۹۴	N	که نیم کوهم ز حلم و صبر و داد	*	کوه را کی در رباید تند باد
۳۷۹۵	N	آن که از بادی رود از جا خسی است	*	ز آن که باد ناموافق خود بسی است
۳۷۹۶	N	باد خشم و باد شهوت باد آز	*	برد او را که نبود اهل نماز
۳۷۹۷	N	کوهم و هستی من بنیاد اوست	*	ور شوم چون کاه با دم یاد اوست
۳۷۹۸	N	جز به باد او نجنبد میل من	*	نیست جز عشق احد سر خیل من
۳۷۹۹	N	خشم بر شاهان شه و ما را غلام	*	خشم را هم بسته‌ام زیر لگام
۳۸۰۰	N	تیغ حلمم گردن خشمم زده ست	*	خشم حق بر من چو رحمت آمده ست
۳۸۰۱	N	غرق نورم گر چه سقفم شد خراب	*	روضه گشتم گر چه هستم بو تراب
۳۸۰۲	N	چون در آمد علتی اندر غزا	*	تیغ را دیدم نهان کردن سزا
۳۸۰۳	N	تا احب لله آید نام من	*	تا که ابغض لله آید کام من
۳۸۰۴	N	تا که اعطا لله آید جود من	*	تا که امسک لله آید بود من
۳۸۰۵	N	بخل من لله عطا لله و بس	*	جمله لله‌ام نیم من آن کس
۳۸۰۶	N	و آن چه لله می‌کنم تقلید نیست	*	نیست تخییل و گمان جز دید نیست
۳۸۰۷	N	ز اجتهاد و از تحری رسته‌ام	*	آستین بر دامن حق بسته‌ام
۳۸۰۸	N	گر همی‌پرم همی‌بینم مطار	*	ور همی‌گردم همی‌بینم مدار
۳۸۰۹	N	ور کشم باری بدانم تا کجا	*	ماهم و خورشید پیشم پیشوا
۳۸۱۰	N	بیش از این با خلق گفتن روی نیست	*	بحر را گنجایی اندر جوی نیست
۳۸۱۱	N	پست می‌گویم به اندازه‌ی عقول	*	عیب نبود این بود کار رسول
۳۸۱۲	N	از غرض حرم گواهی حر شنو	*	که گواهی بندگان نه ارزد دو جو
۳۸۱۳	N	در شریعت مر گواهی بنده را	*	نیست قدری وقت دعوی و قضا
۳۸۱۴	N	گر هزاران بنده باشندت گواه	*	بر نسنجد شرع ایشان را به کاه
۳۸۱۵	N	بنده‌ی شهوت بتر نزدیک حق	*	از غلام و بندگان مسترق
۳۸۱۶	N	کاین به یک لفظی شود از خواجه حر	*	و آن زید شیرین و میرد سخت مر
۳۸۱۷	N	بنده‌ی شهوت ندارد خود خلاص	*	جز به فضل ایزد و انعام خاص
۳۸۱۸	N	در چهی افتاد کان را غور نیست	*	و آن گناه اوست جبر و جور نیست
۳۸۱۹	N	در چهی انداخت او خود را که من	*	در خور قعرش نمی‌یابم رسن
۳۸۲۰	N	بس کنم گر این سخن افزون شود	*	خود جگر چه بود که خارا خون شود
۳۸۲۱	N	این جگرها خون نشد نز سختی است	*	غفلت و مشغولی و بد بختی است
۳۸۲۲	N	خون شود روزی که خونش سود نیست	*	خون شو آن وقتی که خون مردود نیست
۳۸۲۳	N	چون گواهی بندگان مقبول نیست	*	عدل او باشد که بنده‌ی غول نیست
۳۸۲۴	N	گشت ارسلناک شاهد در نذر	*	ز آن که بود از کون او حر ابن حر
۳۸۲۵	N	چون که حرم خشم کی بندد مرا	*	نیست اینجا جز صفات حق در آ
۳۸۲۶	N	اندر آ کازاد کردت فضل حق	*	ز آن که رحمت داشت بر خشمش سبق
۳۸۲۷	N	اندر آ اکنون که رستی از خطر	*	سنگ بودی کیمیا کردت گهر
۳۸۲۸	N	رسته‌ای از کفر و خارستان او	*	چون گلی بشکفته در بستان هو
۳۸۲۹	N	تو منی و من توام ای محتشم	*	تو علی بودی علی را چون کشم
۳۸۳۰	N	معصیت کردی به از هر طاعتی	*	آسمان پیموده‌ای در ساعتی
۳۸۳۱	N	بس خجسته معصیت کان کرد مرد	*	نی ز خاری بر دمد اوراق ورد
۳۸۳۲	N	نی گناه عمر و قصد رسول	*	می‌کشیدش تا به درگاه قبول
۳۸۳۳	N	نی به سحر ساحران فرعونشان	*	می‌کشید و گشت دولت عونشان
۳۸۳۴	N	گر نبودی سحرشان و آن جحود	*	کی کشیدیشان به فرعون عنود
۳۸۳۵	N	کی بدیدندی عصا و معجزات	*	معصیت طاعت شد ای قوم عصات
۳۸۳۶	N	ناامیدی را خدا گردن زده است	*	چون گنه مانند طاعت آمده ست
۳۸۳۷	N	چون مبدل می‌کند او سیئات	*	طاعتی‌اش می‌کند رغم وشات
۳۸۳۸	N	زین شود مرجوم شیطان رجیم	*	و ز حسد او بطرقد گردد دو نیم
۳۸۳۹	N	او بکوشد تا گناهی پرورد	*	ز آن گنه ما را به چاهی آورد
۳۸۴۰	N	چون ببیند کان گنه شد طاعتی	*	گردد او را نامبارک ساعتی
۳۸۴۱	N	اندر آ من در گشادم مر ترا	*	تف زدی و تحفه دادم مر ترا
۳۸۴۲	N	مر جفاگر را چنینها می‌دهم	*	پیش پای چپ چه سان سر می‌نهم
۳۸۴۳	N	پس وفاگر را چه بخشم تو بدان	*	گنجها و ملکهای جاودان

[Prev Block] [Next Block]