vol.1

Qūniyah Nicholson both

block:1100

بقیهٔ قصّهٔ پیر چنگی و بیان مَخلَصِ آن
۲۰۷۲Qمطربی کز وَیْ جهان شُد پُر طرب * رُسته ز آوازش خیالاتِ عجب
۲۰۷۲Nمطربی کز وی جهان شد پر طرب * رسته ز آوازش خیالات عجب
۲۰۷۳Qاز نوایش مرغِ دل پرَّان شدی * وز صدایش هوشِ جان حیران شدی
۲۰۷۳Nاز نوایش مرغ دل پران شدی * وز صدایش هوش جان حیران شدی
۲۰۷۴Qچون برآمد روزگار و پیر شد * باز جانش از عجز پشّه‌گیر شد
۲۰۷۴Nچون بر آمد روزگار و پیر شد * باز جانش از عجز پشه‌گیر شد
۲۰۷۵Qپُشتِ او خَم گشت همچون پُشتِ خُم * ابروان بر چشم همچون پالدُم
۲۰۷۵Nپشت او خم گشت همچون پشت خم * ابروان بر چشم همچون پالدم
۲۰۷۶Qگشت آوازِ لطیفِ جان‌فزاش * زشت و نزدِ کس نَیْرزیدی بلاش
۲۰۷۶Nگشت آواز لطیف جان فزاش * زشت و نزد کس نیرزیدی به لاش
۲۰۷۷Qآن نوای رشکِ زُهره آمده * همچو آوازِ خرِ پیری شده
۲۰۷۷Nآن نوای رشک زهره آمده * همچو آواز خر پیری شده
۲۰۷۸Qخود کدامین خوش که او ناخَوش نشد * یا کدامین سقف کان مَفْرَش نشد
۲۰۷۸Nخود کدامین خوش که او ناخوش نشد * یا کدامین سقف کان مفرش نشد
۲۰۷۹Qغیرِ آوازِ عزیزان در صُدور * که بود از عکسِ دَمشان نفخِ صور
۲۰۷۹Nغیر آواز عزیزان در صدور * که بود از عکس دمشان نفخ صور
۲۰۸۰Qاندرونی کاندرونها مست ازوست * نیستی کاین هستهامان هست ازوست
۲۰۸۰Nاندرونی کاندرونها مست از اوست * نیستی کاین هستهامان هست از اوست
۲۰۸۱Qکَهْرُبای فکر و هر آواز او * لذّتِ الهام و وحی و راز او
۲۰۸۱Nکهربای فکر و هر آواز او * لذت الهام و وحی و راز او
۲۰۸۲Qچونک مطرب پیرتر گشت و ضعیف * شد ز بی‌کسبی رهین یک رغیف
۲۰۸۲Nچون که مطرب پیرتر گشت و ضعیف * شد ز بی‌کسبی رهین یک رغیف
۲۰۸۳Qگفت عُمر و مُهلتم دادی بسی * لطفها کردی خدایا با خَسی
۲۰۸۳Nگفت عمر و مهلتم دادی بسی * لطفها کردی خدایا با خسی
۲۰۸۴Qمعصیت ورزیده‌ام هفتاد سال * باز نگْرفتی ز مَن روزی نَوال
۲۰۸۴Nمعصیت ورزیده‌ام هفتاد سال * باز نگرفتی ز من روزی نوال
۲۰۸۵Qنیست کسب امروز مهمانِ تُوَم * چنگ بهرِ تو زنم آنِ تُوَم
۲۰۸۵Nنیست کسب امروز مهمان توام * چنگ بهر تو زنم آن توام
۲۰۸۶Qچنگ را برداشت و شد اللَّه جو * سوی گورستانِ یَثْرِب آه گو
۲۰۸۶Nچنگ را برداشت و شد اللَّه جو * سوی گورستان یثرب آه گو
۲۰۸۷Qگفت خواهم از حق ابریشم بها * کو بنیکویی پذیرد قلبها
۲۰۸۷Nگفت خواهم از حق ابریشم بها * کاو به نیکویی پذیرد قلبها
۲۰۸۸Qچونک زد بسیار و گریان سر نهاد * چنگ بالین کرد و بر گوری فتاد
۲۰۸۸Nچون که زد بسیار و گریان سر نهاد * چنگ بالین کرد و بر گوری فتاد
۲۰۸۹Qخواب بُردش مرغِ جانش از حبس رَست * چنگ و چنگی را رها کرد و بجَست
۲۰۸۹Nخواب بردش مرغ جانش از حبس رست * چنگ و چنگی را رها کرد و بجست
۲۰۹۰Qگشت آزاد از تن و رنجِ جهان * در جهانِ ساده و صحرای جان
۲۰۹۰Nگشت آزاد از تن و رنج جهان * در جهان ساده و صحرای جان
۲۰۹۱Qجانِ او آنجا سِرایان ماجَرا * کاندرینجا گر بماندندی مرا
۲۰۹۱Nجان او آن جا سرایان ماجرا * کاندر اینجا گر بماندندی مرا
۲۰۹۲Qخوش بُدی جانم درین باغ و بهار * مستِ این صحرا و غَیْبی لاله‌زار
۲۰۹۲Nخوش بدی جانم در این باغ و بهار * مست این صحرا و غیبی لاله‌زار
۲۰۹۳Qبی‌پر و بی‌پا سفر می‌کردمی * بی‌لب و دندان‌شکر می‌خَوردمی
۲۰۹۳Nبی‌پر و بی‌پا سفر می‌کردمی * بی‌لب و دندان شکر می‌خوردمی
۲۰۹۴Qذِکر و فِکری فارغ از رنجِ دماغ * کردمی با ساکنانِ چرخ لاغ
۲۰۹۴Nذکر و فکری فارغ از رنج دماغ * کردمی با ساکنان چرخ لاغ
۲۰۹۵Qچشم بسته عالَمی می‌دیدمی * وَرْد و ریحان بی‌کفی می‌چیدمی
۲۰۹۵Nچشم بسته عالمی می‌دیدمی * ورد و ریحان بی‌کفی می‌چیدمی
۲۰۹۶Qمرغِ آبی غرقِ دریای عسَل * عینِ ایُّوبی شراب و مُغْتَسَل
۲۰۹۶Nمرغ آبی غرق دریای عسل * عین ایوبی شراب و مغتسل
۲۰۹۷Qکه بدو ایُّوب از پا تا بفَرْق * پاک شد از رنجها چون نورِ شرق
۲۰۹۷Nکه بدو ایوب از پا تا به فرق * پاک شد از رنجها چون نور شرق
۲۰۹۸Qمثنوی در حَجم گر بودی چو چَرْخ * درنگنجیدی درُو زین نیمِ بَرْخ
۲۰۹۸Nمثنوی در حجم گر بودی چو چرخ * درنگنجیدی در او زین نیم برخ
۲۰۹۹Qکان زمین و آسمانِ بس فراخ * کرد از تنگی دلم را شاخ شاخ
۲۰۹۹Nکان زمین و آسمان بس فراخ * کرد از تنگی دلم را شاخ شاخ
۲۱۰۰Qوین جهانی کاندرین خوابم نمود * از گُشایش پَرّ و بالم را گشود
۲۱۰۰Nوین جهانی کاندر این خوابم نمود * از گشایش پر و بالم را گشود
۲۱۰۱Qاین جهان و راهَش ار پیدا بُدی * کم کسی یک لحظهٔ آنجا بُدی
۲۱۰۱Nاین جهان و راهش ار پیدا بدی * کم کسی یک لحظه‌ای آن جا بدی
۲۱۰۲Qامر می‌آمد که نه طامع مشَوْ * چون ز پایت خار بیرون شد برَوْ
۲۱۰۲Nامر می‌آمد که نی طامع مشو * چون ز پایت خار بیرون شد برو
۲۱۰۳Qمُول مُولی می‌زد آنجا جانِ او * در فضای رحمت و احسانِ او
۲۱۰۳Nمول مولی می‌زد آن جا جان او * در فضای رحمت و احسان او