block:1098
| ۲۰۴۶ | Q | گفت پیغامبر ز سرمای بهار | * | تن مپوشانید یاران زینهار |
| ۲۰۴۶ | N | گفت پیغمبر ز سرمای بهار | * | تن مپوشانید یاران زینهار |
| ۲۰۴۷ | Q | زانک با جانِ شما آن می‌کند | * | کان بهاران با درختان می‌کند |
| ۲۰۴۷ | N | ز آن که با جان شما آن می‌کند | * | کان بهاران با درختان می‌کند |
| ۲۰۴۸ | Q | لیک بگْریزید از سردِ خزان | * | کان کند کو کرد با باغ و رزان |
| ۲۰۴۸ | N | لیک بگریزید از سرد خزان | * | کان کند کاو کرد با باغ و رزان |
| ۲۰۴۹ | Q | راویان این را بظاهر بُرده‌اند | * | هم بران صورت قَناعت کرده‌اند |
| ۲۰۴۹ | N | راویان این را به ظاهر برده‌اند | * | هم بر آن صورت قناعت کرده‌اند |
| ۲۰۵۰ | Q | بی‌خبر بودند از جان آن گروه | * | کوه را دیده ندیده کان بکوه |
| ۲۰۵۰ | N | بی‌خبر بودند از جان آن گروه | * | کوه را دیده ندیده کان بکوه |
| ۲۰۵۱ | Q | آن خزان نزدِ خدا نَفْس و هواست | * | عقل و جان عینِ بهارست و بقاست |
| ۲۰۵۱ | N | آن خزان نزد خدا نفس و هواست | * | عقل و جان عین بهار است و بقاست |
| ۲۰۵۲ | Q | مر ترا عقلیست جُزْوی در نهان | * | کامِلُ اؐلْعَقْلی بجُو اندر جهان |
| ۲۰۵۲ | N | مر ترا عقل است جزوی در نهان | * | کامل العقلی بجو اندر جهان |
| ۲۰۵۳ | Q | جزو تو از کُلِّ او کُلّی شود | * | عقلِ کُل بر نَفْس چون غُلّی شود |
| ۲۰۵۳ | N | جزو تو از کل او کلی شود | * | عقل کل بر نفس چون غلی شود |
| ۲۰۵۴ | Q | پس بتأویل این بود کانفاسِ پاک | * | چون بهارست و حیاتِ برگ و تاک |
| ۲۰۵۴ | N | پس به تاویل این بود کانفاس پاک | * | چون بهار است و حیات برگ و تاک |
| ۲۰۵۵ | Q | از حدیث اولیا نرم و دُرُشت | * | تن مپوشان زانک دینت راست پُشت |
| ۲۰۵۵ | N | از حدیث اولیا نرم و درشت | * | تن مپوشان ز آن که دینت راست پشت |
| ۲۰۵۶ | Q | گرم گوید سرد گوید خوش بگیر | * | تا ز گرم و سرد بجهی وز سعیر |
| ۲۰۵۶ | N | گرم گوید سرد گوید خوش بگیر | * | تا ز گرم و سرد بجهی وز سعیر |
| ۲۰۵۷ | Q | گرم و سردش نوبهارِ زندگیست | * | مایهٔ صدق و یقین و بندگیست |
| ۲۰۵۷ | N | گرم و سردش نو بهار زندگی است | * | مایه‌ی صدق و یقین و بندگی است |
| ۲۰۵۸ | Q | زان کزو بُستانِ جانها زنده است | * | زین جواهر بحرِ دل آگنده است |
| ۲۰۵۸ | N | ز آن که زو بستان جانها زنده است | * | این جواهر بحر دل آگنده است |
| ۲۰۵۹ | Q | بر دلِ عاقل هزاران غم بود | * | گر ز باغِ دل خِلالی کم شود |
| ۲۰۵۹ | N | بر دل عاقل هزاران غم بود | * | گر ز باغ دل خلالی کم شود |