block:1094
| ۱۹۱۳ | Q | آن شنیدستی که در عهدِ عُمَر | * | بود چنگی مُطرِبی با کرّ و فَر |
| ۱۹۱۳ | N | آن شنیده ستی که در عهد عمر | * | بود چنگی مطربی با کر و فر |
| ۱۹۱۴ | Q | بلبل از آوازِ او بی‌خَود شدی | * | یک طرب ز آوازِ خوبش صَد شدی |
| ۱۹۱۴ | N | بلبل از آواز او بی‌خود شدی | * | یک طرب ز آواز خوبش صد شدی |
| ۱۹۱۵ | Q | مجلس و مَجْمَع دَمش آراستی | * | وز نوای او قیامت خاستی |
| ۱۹۱۵ | N | مجلس و مجمع دمش آراستی | * | وز نوای او قیامت خاستی |
| ۱۹۱۶ | Q | همچو اسرافیل کآوازش بفَنْ | * | مردگان را جان در آرد در بَدَن |
| ۱۹۱۶ | N | همچو اسرافیل کاوازش به فن | * | مردگان را جان در آرد در بدن |
| ۱۹۱۷ | Q | یا رَسِیلی بود اسرافیل را | * | کز سماعش پر برُستی فیل را |
| ۱۹۱۷ | N | یا رسیلی بود اسرافیل را | * | کز سماعش پر برستی فیل را |
| ۱۹۱۸ | Q | سازد اسرافیل روزی ناله را | * | جان دهد پوسیدهٔ صد ساله را |
| ۱۹۱۸ | N | سازد اسرافیل روزی ناله را | * | جان دهد پوسیده‌ی صد ساله را |
| ۱۹۱۹ | Q | انبیا را در درون هم نغمه‌هاست | * | طالبان را زان حیات بی‌بهاست |
| ۱۹۱۹ | N | انبیا را در درون هم نغمه‌هاست | * | طالبان را ز آن حیات بی‌بهاست |
| ۱۹۲۰ | Q | نشْنود آن نغمه‌ها را گوشِ حِس | * | کز سِتَمها گوشِ حِس باشد نَجِس |
| ۱۹۲۰ | N | نشنود آن نغمه‌ها را گوش حس | * | کز ستمها گوش حس باشد نجس |
| ۱۹۲۱ | Q | نشنود نغمهٔ پری را آدمی | * | کو بود ز اسرار پریان اعجمی |
| ۱۹۲۱ | N | نشنود نغمه‌ی پری را آدمی | * | کاو بود ز اسرار پریان اعجمی |
| ۱۹۲۲ | Q | گرچه هم نغمهٔ پری زین عالمَست | * | نغمهٔ دلِ بَرتر از هر دو دَمست |
| ۱۹۲۲ | N | گر چه هم نغمه‌ی پری زین عالم است | * | نغمه‌ی دل برتر از هر دو دم است |
| ۱۹۲۳ | Q | که پری و آدمی زندانیَند | * | هر دُو در زندانِ این نادانیَند |
| ۱۹۲۳ | N | که پری و آدمی زندانی‌اند | * | هر دو در زندان این نادانی‌اند |
| ۱۹۲۴ | Q | مَعْشَرَ ٱلْجِن سورهٔ رحمان بخوان | * | تَستَطِیعُوا تَنْفُذوا را باز دان |
| ۱۹۲۴ | N | معشر الجن سوره‌ی رحمان بخوان | * | تستطیعوا تنفذوا را باز دان |
| ۱۹۲۵ | Q | نَغْمه‌های اندرونِ اولیا | * | اوَّلا گوید که ای اجزای لا |
| ۱۹۲۵ | N | نغمه‌های اندرون اولیا | * | اولا گوید که ای اجزای لا |
| ۱۹۲۶ | Q | هین ز لای نَفْی سَرها برزنید | * | این خیال و وهم یک سو افکنید |
| ۱۹۲۶ | N | هین ز لای نفی سرها بر زنید | * | این خیال و وهم یک سو افکنید |
| ۱۹۲۷ | Q | ای همه پوسیده در کَوْن و فساد | * | جانِ باقیتان نرویید و نزاد |
| ۱۹۲۷ | N | ای همه پوسیده در کون و فساد | * | جان باقیتان نرویید و نزاد |
| ۱۹۲۸ | Q | گر بگویم شّمهٔ زان نَغْمه‌ها | * | جانها سر بر زنند از دَخمه‌ها |
| ۱۹۲۸ | N | گر بگویم شمه‌ای ز آن نغمه‌ها | * | جانها سر بر زنند از دخمه‌ها |
| ۱۹۲۹ | Q | گوش را نزدیک کن کان دُور نیست | * | لیک نَقْلِ آن بتو دستور نیست |
| ۱۹۲۹ | N | گوش را نزدیک کن کان دور نیست | * | لیک نقل آن به تو دستور نیست |
| ۱۹۳۰ | Q | هین که اسرافیلِ وقتند اولیا | * | مُرده را زیشان حیاتست و نما |
| ۱۹۳۰ | N | هین که اسرافیل وقت‌اند اولیا | * | مرده را ز یشان حیات است و حیا |
| ۱۹۳۱ | Q | جان هر یک مردهٔ از گورِ تَن | * | برجهد ز آوازشان اندر کفَنْ |
| ۱۹۳۱ | N | جان هر یک مرده‌ای از گور تن | * | بر جهد ز آوازشان اندر کفن |
| ۱۹۳۲ | Q | گوید این آواز ز آواها جداست | * | زنده کردن کارِ آوازِ خداست |
| ۱۹۳۲ | N | گوید این آواز ز آوازها جداست | * | زنده کردن کار آواز خداست |
| ۱۹۳۳ | Q | ما بمُردیم و بکُلّی کاستیم | * | بانگِ حق آمد همه برخاستیم |
| ۱۹۳۳ | N | ما بمردیم و بکلی کاستیم | * | بانگ حق آمد همه برخاستیم |
| ۱۹۳۴ | Q | بانگِ حقّ اندر حجاب و بی‌حجاب | * | آن دهد کو داد مریم را ز جَیْب |
| ۱۹۳۴ | N | بانگ حق اندر حجاب و بی‌حجاب | * | آن دهد کو داد مریم را ز جیب |
| ۱۹۳۵ | Q | ای فناتان نیست کرده زیرِ پوست | * | باز گردید از عدم ز آواز دوست |
| ۱۹۳۵ | N | ای فناتان نیست کرده زیر پوست | * | باز گردید از عدم ز آواز دوست |
| ۱۹۳۶ | Q | مُطَلق آن آواز خود از شَه بود | * | گرچه از حُلقومِ عبدالله بود |
| ۱۹۳۶ | N | مطلق آن آواز خود از شه بود | * | گر چه از حلقوم عبد الله بود |
| ۱۹۳۷ | Q | گفته او را من زبان و چشمِ تو | * | من حواسّ و من رضا و خشمِ تو |
| ۱۹۳۷ | N | گفته او را من زبان و چشم تو | * | من حواس و من رضا و خشم تو |
| ۱۹۳۸ | Q | رو که بی‌یَسْمَع و بی‌یُبْصِر توی | * | سِر تویی چه جایِ صاحب سر توی |
| ۱۹۳۸ | N | رو که بی‌یسمع و بی‌یبصر تویی | * | سر تویی چه جای صاحب سر تویی |
| ۱۹۳۹ | Q | چون شدی مَنْ کانَ لِله از وَلَه | * | من ترا باشم که کانَ ٱللهُ لَه |
| ۱۹۳۹ | N | چون شدی من کان لله از وله | * | من ترا باشم که کان اللَّه له |
| ۱۹۴۰ | Q | گه توی گویم ترا گاهی منم | * | هر چه گویم آفتاب روشنم |
| ۱۹۴۰ | N | گه تویی گویم ترا گاهی منم | * | هر چه گویم آفتاب روشنم |
| ۱۹۴۱ | Q | هر کجا تابم ز مِشْکاتِ دَمی | * | حَل شد آن جا مُشکِلاتِ عالَمی |
| ۱۹۴۱ | N | هر کجا تابم ز مشکات دمی | * | حل شد آن جا مشکلات عالمی |
| ۱۹۴۲ | Q | ظلمتی را کآفتابش بر نداشت | * | از دَمِ ما گردد آن ظلمت چو چاشت |
| ۱۹۴۲ | N | ظلمتی را کافتابش بر نداشت | * | از دم ما گردد آن ظلمت چو چاشت |
| ۱۹۴۳ | Q | آدمی را او بخویش اَسْما نمود | * | دیگران را ز آدم اَسْما می‌گشود |
| ۱۹۴۳ | N | آدمی را او به خویش اسما نمود | * | دیگران را ز آدم اسما می‌گشود |
| ۱۹۴۴ | Q | خواه ز آدم گیر نورش خواه ازو | * | خواه از خُم گیر مَیْ‌خواه از کَدُو |
| ۱۹۴۴ | N | خواه ز آدم گیر نورش خواه از او | * | خواه از خم گیر می‌خواه از کدو |
| ۱۹۴۵ | Q | کین کدو با خنب پیوستست سخت | * | نی چو تو شاذّ آن کدوی نیکبخت |
| ۱۹۴۵ | N | کاین کدو با خنب پیوسته ست سخت | * | نی چو تو شاد آن کدوی نیک بخت |
| ۱۹۴۶ | Q | گفت طُوبَی مَنْ رَآنی مصطفا | * | وَٱلَّذی یُبْصِر َلِمن وَجْهی رَأَی |
| ۱۹۴۶ | N | گفت طوبی من رآنی مصطفا | * | و الذی یبصر لمن وجهی رأی |
| ۱۹۴۷ | Q | چون چراغی نورِ شمعی را کشید | * | هر که دید آن را یقین آن شمع دید |
| ۱۹۴۷ | N | چون چراغی نور شمعی را کشید | * | هر که دید آن را یقین آن شمع دید |
| ۱۹۴۸ | Q | همچنین تا صد چراغ ار نقل شد | * | دیدنِ آخر لِقای اَصْل شد |
| ۱۹۴۸ | N | همچنین تا صد چراغ ار نقل شد | * | دیدن آخر لقای اصل شد |
| ۱۹۴۹ | Q | خواه از نورِ پسین بِسْتان تو آن | * | هیچ فرقی نیست خواه از شمع جان |
| ۱۹۴۹ | N | خواه از نور پسین بستان تو آن | * | هیچ فرقی نیست خواه از شمع‌دان |
| ۱۹۵۰ | Q | خواه بین نور از چراغِ آخرین | * | خواه بین نورش ز شمعِ غابرین |
| ۱۹۵۰ | N | خواه بین نور از چراغ آخرین | * | خواه بین نورش ز شمع غابرین |