vol.4

block:4125

title of 4125
۳۲۷۱	N	همچو پوران عزیر اندر گذر	*	آمده پرسان ز احوال پدر
۳۲۷۲	N	گشته ایشان پیر و باباشان جوان	*	پس پدرشان پیش آمد ناگهان
۳۲۷۳	N	پس بپرسیدند از او کای رهگذر	*	از عزیر ما عجب داری خبر
۳۲۷۴	N	که کسی‌مان گفت کامروز آن سند	*	بعد نومیدی ز بیرون می‌رسد
۳۲۷۵	N	گفت آری بعد من خواهد رسید	*	آن یکی خوش شد چو این مژده شنید
۳۲۷۶	N	بانگ می‌زد کای مبشر باش شاد	*	و آن دگر بشناخت بی‌هوش اوفتاد
۳۲۷۷	N	که چه جای مژده است ای خیره‌سر	*	که در افتادیم در کان شکر
۳۲۷۸	N	وهم را مژده ست و پیش عقل نقد	*	ز انکه چشم وهم شد محجوب فقد
۳۲۷۹	N	کافران را درد و مومن را بشیر	*	لیک نقد حال در چشم بصیر
۳۲۸۰	N	ز انکه عاشق در دم نقد است مست	*	لاجرم از کفر و ایمان برتر است
۳۲۸۱	N	کفر و ایمان هر دو خود دربان اوست	*	کاوست مغز و کفر و دین او را دو پوست
۳۲۸۲	N	کفر قشر خشک رو بر تافته	*	باز ایمان قشر لذت یافته
۳۲۸۳	N	قشرهای خشک را جا آتش است	*	قشر پیوسته به مغز جان خوش است
۳۲۸۴	N	مغز خود از مرتبه‌ی خوش برتر است	*	برتر است از خوش که لذت گستر است
۳۲۸۵	N	این سخن پایان ندارد باز گرد	*	تا بر آرد موسی‌ام از بحر گرد
۳۲۸۶	N	در خور عقل عوام این گفته شد	*	از سخن باقی آن بنهفته شد
۳۲۸۷	N	زر عقلت ریزه است ای متهم	*	بر قراضه مهر سکه چون نهم
۳۲۸۸	N	عقل تو قسمت شده بر صد مهم	*	بر هزاران آرزو و طم و رم
۳۲۸۹	N	جمع باید کرد اجزا را به عشق	*	تا شوی خوش چون سمرقند و دمشق
۳۲۹۰	N	جو جوی چون جمع گردی ز اشتباه	*	پس توان زد بر تو سکه‌ی پادشاه
۳۲۹۱	N	ور ز مثقالی شوی افزون تو خام	*	از تو سازد شه یکی زرینه جام
۳۲۹۲	N	پس بر او هم نام و هم القاب شاه	*	باشد و هم صورتش ای وصل خواه
۳۲۹۳	N	تا که معشوقت بود هم نان هم آب	*	هم چراغ و شاهد و نقل و شراب
۳۲۹۴	N	جمع کن خود را جماعت رحمت است	*	تا توانم با تو گفتن آن چه هست
۳۲۹۵	N	ز انکه گفتن از برای باوری است	*	جان شرک از باوری حق بری است
۳۲۹۶	N	جان قسمت گشته بر حشو فلک	*	در میان شصت سودا مشترک
۳۲۹۷	N	پس خموشی به دهد او را ثبوت	*	پس جواب احمقان آمد سکوت
۳۲۹۸	N	این همی‌دانم ولی مستی تن	*	می‌گشاید بی‌مراد من دهن
۳۲۹۹	N	آن چنانک از عطسه و از خامیاز	*	این دهان گردد به ناخواه تو باز

[Prev Block] [Next Block]