vol.4

block:4087

title of 4087
۲۲۶۶	N	گفت ماهی دگر وقت بلا	*	چون که ماند از سایه‌ی عاقل جدا
۲۲۶۷	N	کاو سوی دریا شد و از غم عتیق	*	فوت شد از من چنان نیکو رفیق
۲۲۶۸	N	لیک ز آن نندیشم و بر خود زنم	*	خویشتن را این زمان مرده کنم
۲۲۶۹	N	پس بر آرم اشکم خود بر زبر	*	پشت زیر و می‌روم بر آب بر
۲۲۷۰	N	می‌روم بر وی چنان که خس رود	*	نی بسباحی چنان که کس رود
۲۲۷۱	N	مرده گردم خویش بسپارم به آب	*	مرگ پیش از مرگ امن است از عذاب
۲۲۷۲	N	مرگ پیش از مرگ امن است ای فتی	*	این چنین فرمود ما را مصطفی
۲۲۷۳	N	گفت موتوا کلکم من قبل ان	*	یاتی الموت تموتوا بالفتن
۲۲۷۴	N	همچنان مرد و شکم بالا فگند	*	آب می‌بردش نشیب و گه بلند
۲۲۷۵	N	هر یکی ز آن قاصدان بس غصه برد	*	که دریغا ماهی بهتر بمرد
۲۲۷۶	N	شاد می‌شد او از آن گفت دریغ	*	پیش رفت این بازی‌ام رستم ز تیغ
۲۲۷۷	N	پس گرفتش یک صیاد ارجمند	*	پس بر او تف کرد و بر خاکش فگند
۲۲۷۸	N	غلط غلطان رفت پنهان اندر آب	*	ماند آن احمق همی‌کرد اضطراب
۲۲۷۹	N	از چپ و از راست می‌جست آن سلیم	*	تا به جهد خویش برهاند گلیم
۲۲۸۰	N	دام افکندند و اندر دام ماند	*	احمقی او را در آن آتش نشاند
۲۲۸۱	N	بر سر آتش به پشت تابه‌ای	*	با حماقت گشت او هم خوابه‌ای
۲۲۸۲	N	او همی‌جوشید از تف سعیر	*	عقل می‌گفتش أ لم یاتک نذیر
۲۲۸۳	N	او همی‌گفت از شکنجه و ز بلا	*	همچو جان کافران‌ قالُوا بَلی
۲۲۸۴	N	باز می‌گفت او که گر این بار من	*	وا رهم زین محنت گردن شکن
۲۲۸۵	N	من نسازم جز به دریایی وطن	*	آب گیری را نسازم من سکن
۲۲۸۶	N	آب بی‌حد جویم و آمن شوم	*	تا ابد در امن و صحت می‌روم

[Prev Block] [Next Block]