block:2084
| ۳۰۵۹ | Q | هرکه زیشان گفت از عیب و گناه | * | وز دلِ چون سنگ وز جانِ سیاه |
| ۳۰۵۹ | N | هر ک از ایشان گفت از عیب و گناه | * | وز دل چون سنگ وز جان سیاه |
| ۳۰۶۰ | Q | و ز سبک داری فرمان‌های او | * | و ز فراغت از غمِ فردای او |
| ۳۰۶۰ | N | و ز سبک داری فرمان‌های او | * | و ز فراغت از غم فردای او |
| ۳۰۶۱ | Q | و ز هوس و ز عشقِ این دنیای دون | * | چون زنان مر نفس را بودن زبون |
| ۳۰۶۱ | N | و ز هوس و ز عشق این دنیای دون | * | چون زنان مر نفس را بودن زبون |
| ۳۰۶۲ | Q | و آن فرار از نکته‌های ناصحان | * | و آن رمیدن از لقای صالحان |
| ۳۰۶۲ | N | و آن فرار از نکته‌های ناصحان | * | و آن رمیدن از لقای صالحان |
| ۳۰۶۳ | Q | با دل و با اهلِ دل بیگانگی | * | با شهان تزویر و روبه‌شانگی |
| ۳۰۶۳ | N | با دل و با اهل دل بیگانگی | * | با شهان تزویر و روبه‌شانگی |
| ۳۰۶۴ | Q | سیرچشمان را گدا پنداشتن | * | از حسدشان خُفْیه دشمن داشتن |
| ۳۰۶۴ | N | سیر چشمان را گدا پنداشتن | * | از حسدشان خفیه دشمن داشتن |
| ۳۰۶۵ | Q | گر پذیرد چیز تو گویی گداست | * | ورنه گویی زرق و مکرست و دغاست |
| ۳۰۶۵ | N | گر پذیرد چیز تو گویی گداست | * | ور نه گویی زرق و مکر است و دغاست |
| ۳۰۶۶ | Q | گر در آمیزد تو گویی طامعست | * | ورنی گویی در تکبُّر مَولَعست |
| ۳۰۶۶ | N | گر در آمیزد تو گویی طامع است | * | ور نه گویی در تکبر مولع است |
| ۳۰۶۷ | Q | یا منافق‌وار عُذر آری که من | * | مانده‌ام در نفقهٔ فرزند و زن |
| ۳۰۶۷ | N | یا منافق‌وار عذر آری که من | * | مانده‌ام در نفقه‌ی فرزند و زن |
| ۳۰۶۸ | Q | نه مرا پروای سر خاریدنست | * | نه مرا پروای دین ورزیدنست |
| ۳۰۶۸ | N | نه مرا پروای سر خاریدن است | * | نه مرا پروای دین ورزیدن است |
| ۳۰۶۹ | Q | ای فلان ما را بهمّت یاد دار | * | تا شویم از اولیا پایانِ کار |
| ۳۰۶۹ | N | ای فلان ما را به همت یاد دار | * | تا شویم از اولیا پایان کار |
| ۳۰۷۰ | Q | این سخن نی هم ز درد و سوز گفت | * | خوابناکی هرزه گفت و باز خُفت |
| ۳۰۷۰ | N | این سخن نه هم ز درد و سوز گفت | * | خوابناکی هرزه گفت و باز خفت |
| ۳۰۷۱ | Q | هیچ چاره نیست از قُوتِ عیال | * | از بُنِ دندان کنم کسبِ حلال |
| ۳۰۷۱ | N | هیچ چاره نیست از قوت عیال | * | از بن دندان کنم کسب حلال |
| ۳۰۷۲ | Q | چه حلال ای گشته از اهلِ ضلال | * | غیرِ خونِ تو نمی‌بینم حلال |
| ۳۰۷۲ | N | چه حلال ای گشته از اهل ضلال | * | غیر خون تو نمی‌بینم حلال |
| ۳۰۷۳ | Q | از خدا چاره‌ستش و از لُوت نی | * | چاره‌ش است از دین و از طاغوت نی |
| ۳۰۷۳ | N | از خدا چاره‌ستش و از لوت نه | * | چاره‌ش است از دین و از طاغوت نه |
| ۳۰۷۴ | Q | ای که صبرت نیست از دنیای دون | * | صبر چون داری ز نِعْمَ الماهِدُون |
| ۳۰۷۴ | N | ای که صبرت نیست از دنیای دون | * | صبر چون داری ز نعم الماهدون |
| ۳۰۷۵ | Q | ای که صبرت نیست از ناز و نعیم | * | صبر چون داری از اللَّهِ کریم |
| ۳۰۷۵ | N | ای که صبرت نیست از ناز و نعیم | * | صبر چون داری از اللَّه کریم |
| ۳۰۷۶ | Q | ای که صبرت نیست از پاک و پلید | * | صبر چون داری از آن کین آفرید |
| ۳۰۷۶ | N | ای که صبرت نیست از پاک و پلید | * | صبر چون داری از آن کاین آفرید |
| ۳۰۷۷ | Q | کو خلیلی که برون آمد ز غار | * | گفت هَذا رَبِّ هان کو کردگار |
| ۳۰۷۷ | N | کو خلیلی که برون آمد ز غار | * | گفت هذا رب هان کو کردگار |
| ۳۰۷۸ | Q | من نخواهم در دو عالَم بنْگریست | * | تا نبینم این دو مجلس آنِ کیست |
| ۳۰۷۸ | N | من نخواهم در دو عالم بنگریست | * | تا نبینم این دو مجلس آن کیست |
| ۳۰۷۹ | Q | بی‌تماشای صفتهای خدا | * | گر خورم نان در گلو ماند مرا |
| ۳۰۷۹ | N | بی‌تماشای صفتهای خدا | * | گر خورم نان در گلو ماند مرا |
| ۳۰۸۰ | Q | چون گوارد لقمه بی‌دیدارِ او | * | بی‌تماشای گُل و گُلزارِ او |
| ۳۰۸۰ | N | چون گوارد لقمه بی‌دیدار او | * | بی‌تماشای گل و گلزار او |
| ۳۰۸۱ | Q | جز بر اومیدِ خدا زین آب و خوَر | * | کی خورد یک لحظه الا گاو و خَر |
| ۳۰۸۱ | N | جز بر امید خدا زین آب خور | * | کی خورد یک لحظه الا گاو و خر |
| ۳۰۸۲ | Q | آنک کَالْأَنْعام بُد بَلْ هُمْ أضَل | * | گرچه پُر مکرست آن گنده‌بغل |
| ۳۰۸۲ | N | آن که کالانعام بد بل هم اضل | * | گر چه پر مکر است آن گنده بغل |
| ۳۰۸۳ | Q | مکرِ او سَرْزیر و او سرزیر شد | * | روزگاری بُرد و روزش دیر شد |
| ۳۰۸۳ | N | مکر او سر زیر و او سر زیر شد | * | روزگاری برد و روزش دیر شد |
| ۳۰۸۴ | Q | فکرگاهش کُند شد عقلش خَرِف | * | عُمر شد چیزی ندارد چون الِف |
| ۳۰۸۴ | N | فکرگاهش کند شد عقلش خرف | * | عمر شد چیزی ندارد چون الف |
| ۳۰۸۵ | Q | آنچ می‌گوید درین اندیشه‌ام | * | آن هم از دستانِ آن نفسست هم |
| ۳۰۸۵ | N | آن چه می‌گوید در این اندیشه‌ام | * | آن هم از دستان آن نفس است هم |
| ۳۰۸۶ | Q | وانچ می‌گوید غفورست و رحیم | * | نیست آن جز حیلهٔ نفسِ لئیم |
| ۳۰۸۶ | N | و انچه می‌گوید غفور است و رحیم | * | نیست آن جز حیله‌ی نفس لئیم |
| ۳۰۸۷ | Q | ای ز غم مُرده که دست از نان تهیست | * | چون غفورست و رحیم این ترس چیست |
| ۳۰۸۷ | N | ای ز غم مرده که دست از نان تهی است | * | چون غفور است و رحیم این ترس چیست |