block:2054
| ۲۳۵۴ | Q | یک سگی در کوی بر کورِ گدا | * | حمله می‌آورد چون شیرِ وَغا |
| ۲۳۵۴ | N | یک سگی در کوی بر کور گدا | * | حمله می‌آورد چون شیر وغا |
| ۲۳۵۵ | Q | سگ کند آهنگِ درویشان بخشم | * | در کَشَد مَه خاکِ درویشان بچشم |
| ۲۳۵۵ | N | سگ کند آهنگ درویشان به خشم | * | در کشد مه خاک درویشان به چشم |
| ۲۳۵۶ | Q | کور عاجز شد ز بانگ و بیمِ سگ | * | اندر آمد کور در تعظیمِ سگ |
| ۲۳۵۶ | N | کور عاجز شد ز بانگ و بیم سگ | * | اندر آمد کور در تعظیم سگ |
| ۲۳۵۷ | Q | کای امیرِ صید و ای شیرِ شکار | * | دست دستِ تُست دست از من بدار |
| ۲۳۵۷ | N | کای امیر صید و ای شیر شکار | * | دست دست تست دست از من بدار |
| ۲۳۵۸ | Q | کز ضَرورت دُمِّ خر را آن حکیم | * | کرد تعظیم و لقب دادش کریم |
| ۲۳۵۸ | N | کز ضرورت دم خر را آن حکیم | * | کرد تعظیم و لقب دادش کریم |
| ۲۳۵۹ | Q | گفت او هم از ضرورت کای اسَد | * | از چو من لاغر شکارت چه رسَد |
| ۲۳۵۹ | N | گفت او هم از ضرورت کای اسد | * | از چو من لاغر شکارت چه رسد |
| ۲۳۶۰ | Q | گور می‌گیرند یارانت بدَشت | * | کور می‌گیری تو در کوی این بَدت |
| ۲۳۶۰ | N | گور می‌گیرند یارانت به دشت | * | کور می‌گیری تو در کوچه به گشت |
| ۲۳۶۱ | Q | گور می‌جویند یارانت بصَیْد | * | کور می‌جویی تو در کوچه بکَیْد |
| ۲۳۶۱ | N | گور می‌جویند یارانت به صید | * | کور می‌جویی تو در کوچه به کید |
| ۲۳۶۲ | Q | آن سگِ عالمِ شکارِ گور کرد | * | وین سگِ بی‌مایه قصدِ کور کرد |
| ۲۳۶۲ | N | آن سگ عالم شکار گور کرد | * | وین سگ بی‌مایه قصد کور کرد |
| ۲۳۶۳ | Q | علم چون آموخت سگ رَست از ضلال | * | می‌کند در بیشه‌ها صیدِ حلال |
| ۲۳۶۳ | N | علم چون آموخت سگ رست از ضلال | * | می‌کند در بیشه‌ها صید حلال |
| ۲۳۶۴ | Q | سگ چو عالم گشت شد چالاک زَحْف | * | سگ چو عارف گشت شد اصحابِ کهف |
| ۲۳۶۴ | N | سگ چو عالم گشت شد چالاک زحف | * | سگ چو عارف گشت شد ز اصحاب کهف |
| ۲۳۶۵ | Q | سگ شناسا شد که میرِ صید کیست | * | ای خدا آن نورِ اِشْناسنده چیست |
| ۲۳۶۵ | N | سگ شناسا شد که میر صید کیست | * | ای خدا آن نور اشناسنده چیست |
| ۲۳۶۶ | Q | کور نشْناسد نه از بی‌چشمی است | * | بلک این ز آنست کز جهلست مست |
| ۲۳۶۶ | N | کور نشناسد نه از بی‌چشمی است | * | بلکه این ز آن است کز جهل است مست |
| ۲۳۶۷ | Q | نیست خود بی‌چشم‌تر کور از زمین | * | این زمین از فضلِ حق شد خصم‌بین |
| ۲۳۶۷ | N | نیست خود بی‌چشم تر کور از زمین | * | این زمین از فضل حق شد خصم بین |
| ۲۳۶۸ | Q | نورِ موسی دید و موسی را نواخت | * | خسفِ قارون کرد و قارون را شناخت |
| ۲۳۶۸ | N | نور موسی دید و موسی را نواخت | * | خسف قارون کرد و قارون را شناخت |
| ۲۳۶۹ | Q | رَجْف کرد اندر هلاکِ هر دعَی | * | فهم کرد از حق که یا أَرْضُ ٱبْلَعِی |
| ۲۳۶۹ | N | رجف کرد اندر هلاک هر دعی | * | فهم کرد از حق که یا أَرْضُ ابْلَعِی |
| ۲۳۷۰ | Q | خاک و آب و باد و نارِ با شَرر | * | بی‌خبر با ما و با حق با خبر |
| ۲۳۷۰ | N | خاک و آب و باد و نار با شرر | * | بی‌خبر با ما و با حق با خبر |
| ۲۳۷۱ | Q | ما بعکسِ آن ز غیرِ حق خبیر | * | بی‌خبر از حقّ و از چندین نذیر |
| ۲۳۷۱ | N | ما بعکس آن ز غیر حق خبیر | * | بی‌خبر از حق و از چندین نذیر |
| ۲۳۷۲ | Q | لاجرم أَشْفَقْنَ مِنْها جمله‌شان | * | کُند شد ز آمیزِ حیوان حَمْله‌شان |
| ۲۳۷۲ | N | لاجرم أَشْفَقْنَ مِنْها جمله‌شان | * | کند شد ز آمیز حیوان حمله‌شان |
| ۲۳۷۳ | Q | گفته بیزاریم جمله زین حیات | * | کو بود با خلق حَیْ با حق مَوات |
| ۲۳۷۳ | N | گفته بیزاریم جمله زین حیات | * | کاو بود با خلق حی با حق موات |
| ۲۳۷۴ | Q | چون بماند از خَلق گردد او یتیم | * | اُنْسِ حق را قلب می‌باید سلیم |
| ۲۳۷۴ | N | چون بماند از خلق گردد او یتیم | * | انس حق را قلب می‌باید سلیم |
| ۲۳۷۵ | Q | چون ز کوری دُزد دُزدد کاله‌ای | * | می‌کند آن کورِ عَمْیا ناله‌ای |
| ۲۳۷۵ | N | چون ز کوری دزد دزدد کاله‌ای | * | می‌کند آن کور عمیا ناله‌ای |
| ۲۳۷۶ | Q | تا نگوید دزد او را کان منم | * | کز تو دزدیدم که دزدِ پُر فَنم |
| ۲۳۷۶ | N | تا نگوید دزد او را کان منم | * | کز تو دزدیدم که دزد پر فنم |
| ۲۳۷۷ | Q | کَیْ شناسد کور دُزدِ خویش را | * | چون ندارد نورِ چشم و آن ضیا |
| ۲۳۷۷ | N | کی شناسد کور دزد خویش را | * | چون ندارد نور چشم و آن ضیا |
| ۲۳۷۸ | Q | چون بگوید هم بگیر او را تو سخت | * | تا بگوید او علامتهای رخت |
| ۲۳۷۸ | N | چون بگوید هم بگیر او را تو سخت | * | تا بگوید او علامتهای رخت |
| ۲۳۷۹ | Q | پس جهادِ اکبر آمد عصرِ دُزد | * | تا بگوید که چه دزدید و چه بُردْ |
| ۲۳۷۹ | N | پس جهاد اکبر آمد عصر دزد | * | تا بگوید که چه دزدیده است مزد |
| ۲۳۸۰ | Q | اوّلا دزدید کُحلِ دیده‌اَت | * | چون ستانی باز یابی تبصِرت |
| ۲۳۸۰ | N | اولا کحل دیده‌ات | * | چون ستانی باز یابی تبصرت |
| ۲۳۸۱ | Q | کالهٔ حکمت که گم کردهٔ دلست | * | پیشِ اهلِ دل یقین آن حاصِلست |
| ۲۳۸۱ | N | کاله‌ی حکمت که گم کرده‌ی دل است | * | پیش اهل دل یقین آن حاصل است |
| ۲۳۸۲ | Q | کورْدل با جان و با سمع و بصَر | * | می‌نداند دزدِ شیطان را ز اَثَر |
| ۲۳۸۲ | N | کوردل با جان و با سمع و بصر | * | می‌نداند دزد شیطان را ز اثر |
| ۲۳۸۳ | Q | ز اهلِ دل جُو از جماد آن را مجو | * | که جماد آمد خلایق پیشِ او |
| ۲۳۸۳ | N | ز اهل دل جو از جماد آن را مجو | * | که جماد آمد خلایق پیش او |
| ۲۳۸۴ | Q | مشورت جوینده آمد نزدِ او | * | کای اَبِ کودک شده رازی بگو |
| ۲۳۸۴ | N | مشورت جوینده آمد نزد او | * | کای اب کودک شده رازی بگو |
| ۲۳۸۵ | Q | گفت رَوْ زین حلقه کین در باز نیست | * | باز گرد امروز روزِ راز نیست |
| ۲۳۸۵ | N | گفت رو زین حلقه کاین در باز نیست | * | باز گرد امروز روز راز نیست |
| ۲۳۸۶ | Q | گر مکان را ره بُدی در لامکان | * | همچو شیخان بودمی من بر دکان |
| ۲۳۸۶ | N | گر مکان را ره بدی در لامکان | * | همچو شیخان بودمی من بر دکان |