block:2005
| ۱۵۶ | Q | صوفیی می‌گشت در دَورِ اُفُق | * | تا شبی در خانقاهی شد قُنُق |
| ۱۵۶ | N | صوفیی می‌گشت در دور افق | * | تا شبی در خانقاهی شد قنق |
| ۱۵۷ | Q | یک بهیمه داشت در آخُر ببَست | * | او بصدرِ صُفَّه با یاران نشَست |
| ۱۵۷ | N | یک بهیمه داشت در آخر ببست | * | او به صدر صفه با یاران نشست |
| ۱۵۸ | Q | پس مراقب گشت با یارانِ خویش | * | دفتری باشد حضورِ یار پیش |
| ۱۵۸ | N | پس مراقب گشت با یاران خویش | * | دفتری باشد حضور یار بیش |
| ۱۵۹ | Q | دفترِ صوفی سَواد حرف نیست | * | جز دلِ اسپید همچون برف نیست |
| ۱۵۹ | N | دفتر صوفی سواد حرف نیست | * | جز دل اسپید همچون برف نیست |
| ۱۶۰ | Q | زادِ دانشمند آثارِ قلم | * | زادِ صوفی چیست آثارِ قَدم |
| ۱۶۰ | N | زاد دانشمند آثار قلم | * | زاد صوفی چیست آثار قدم |
| ۱۶۱ | Q | همچو صیَّادی سوی اِشکار شد | * | گامِ آهو دید بر آثار شد |
| ۱۶۱ | N | همچو صیادی سوی اشکار شد | * | گام آهو دید بر آثار شد |
| ۱۶۲ | Q | چند گاهش گامِ آهو در خَورست | * | بعد از آن خود نافِ آهو رهبرست |
| ۱۶۲ | N | چند گاهش گام آهو در خور است | * | بعد از آن خود ناف آهو رهبر است |
| ۱۶۳ | Q | چونک شکرِ گام کرد و ره بُرید | * | لاجرم زآن گام در کامی رسید |
| ۱۶۳ | N | چون که شکر گام کرد و ره برید | * | لاجرم ز آن گام در کامی رسید |
| ۱۶۴ | Q | رفتنِ یک منزلی بر بویِ ناف | * | بهتر از صد منزلِ گام و طواف |
| ۱۶۴ | N | رفتن یک منزلی بر بوی ناف | * | بهتر از صد منزل گام و طواف |
| ۱۶۵ | Q | آن دلی کو مَطلَعِ مهتابهاست | * | بهرِ عارف فُتَّحَت ابوابهاست |
| ۱۶۵ | N | آن دلی کاو مطلع مهتابهاست | * | بهر عارف فتحت ابوابهاست |
| ۱۶۶ | Q | با تو دیوارست و با ایشان دَرست | * | با تو سنگ و با عزیزان گوهرست |
| ۱۶۶ | N | با تو دیوار است و با ایشان در است | * | با تو سنگ و با عزیزان گوهر است |
| ۱۶۷ | Q | آنچ تو در آینه بینی عیان | * | پیر اندر خِشت بیند بیش از آن |
| ۱۶۷ | N | آن چه تو در آینه بینی عیان | * | پیر اندر خشت بیند بیش از آن |
| ۱۶۸ | Q | پیر ایشانند کین عالَم نبود | * | جانِ ایشان بود در دریای جود |
| ۱۶۸ | N | پیر ایشان‌اند کاین عالم نبود | * | جان ایشان بود در دریای جود |
| ۱۶۹ | Q | پیش ازین تن عمرها بگذاشتند | * | پیشتر از کِشت بَرْ بَرداشتند |
| ۱۶۹ | N | پیش از این تن عمرها بگذاشتند | * | پیشتر از کشت بر برداشتند |
| ۱۷۰ | Q | پیشتر از نقشْ جان پذرفته‌اند | * | پیشتر از بحرِ دُرها سُفته‌اند |
| ۱۷۰ | N | پیشتر از نقش جان پذرفته‌اند | * | پیشتر از بحر درها سفته‌اند |
| ۱۷۱ | Q | مشورت می‌رفت در ایجادِ خَلق | * | جانشان در بحرِ قدرت تا بحَلق |
| ۱۷۱ | N | مشورت می‌رفت در ایجاد خلق | * | جانشان در بحر قدرت تا به حلق |
| ۱۷۲ | Q | چون ملایک مانع آن می‌شدند | * | بر ملایک خُفیه خُنبَک می‌زدند |
| ۱۷۲ | N | چون ملایک مانع آن می‌شدند | * | بر ملایک خفیه خنبک می‌زدند |
| ۱۷۳ | Q | مُطّلع بر نقشِ هر که هَست شد | * | پیش از آن کین نَفسِ کُل پابَست شد |
| ۱۷۳ | N | مطلع بر نقش هر که هست شد | * | پیش از آن کاین نفس کل پا بست شد |
| ۱۷۴ | Q | پیشتر ز افلاک کیوان دیده‌اند | * | پیشتر از دانه‌ها نان دیده‌اند |
| ۱۷۴ | N | پیشتر ز افلاک کیوان دیده‌اند | * | پیشتر از دانه‌ها نان دیده‌اند |
| ۱۷۵ | Q | بی‌دماغ و دل پر از فکرت بُدند | * | بی‌سپاه و جنگ بر نصرت زدند |
| ۱۷۵ | N | بی‌دماغ و دل پر از فکرت بدند | * | بی‌سپاه و جنگ بر نصرت زدند |
| ۱۷۶ | Q | آن عیان نِسبت بایشان فکرت است | * | ورنه خود نسبت بدُوران رویتست |
| ۱۷۶ | N | آن عیان نسبت به ایشان فکرت است | * | ور نه خود نسبت به دوران رویت است |
| ۱۷۷ | Q | فکرت از ماضی و مُستَقبَل بود | * | چون ازین دو رَست مُشکِل حَل شود |
| ۱۷۷ | N | فکرت از ماضی و مستقبل بود | * | چون از این دو رست مشکل حل شود |
| ۱۷۸ | Q | N/A | ||
| ۱۷۸ | N | روح از انگور می را دیده است | * | روح از معدوم شی را دیده است |
| ۱۷۹ | Q | دیده چون بی‌کیف هر با کَیْف را | * | دیده پیش از کان صحیح و زَیْف را |
| ۱۷۹ | N | دیده چون بی‌کیف هر با کیف را | * | دیده پیش از کان صحیح و زیف را |
| ۱۸۰ | Q | پیشتر از خِلقتِ انگورها | * | خورده مَیْها و نموده شُورها |
| ۱۸۰ | N | پیشتر از خلقت انگورها | * | خورده می‌ها و نموده شورها |
| ۱۸۱ | Q | در تموزِ گرم می‌بینند دَیْ | * | در شعاعِ شمس می‌بینند فَیْ |
| ۱۸۱ | N | در تموز گرم می‌بینند دی | * | در شعاع شمس می‌بینند فی |
| ۱۸۲ | Q | در دلِ انگور مَیْ را دیده‌اند | * | در فنای مَحْض شَی را دیده‌اند |
| ۱۸۲ | N | در دل انگور می را دیده‌اند | * | در فنای محض شی را دیده‌اند |
| ۱۸۳ | Q | آسمان در دَوْرِ ایشان جُرعه‌نوش | * | آفتاب از جودشان زربفت‌پوش |
| ۱۸۳ | N | آسمان در دور ایشان جرعه نوش | * | آفتاب از جودشان پوش |
| ۱۸۴ | Q | چون از ایشان مجتمع بینی دو یار | * | هم یکی باشند و هم ششصد هزار |
| ۱۸۴ | N | چون از ایشان مجتمع بینی دو یار | * | هم یکی باشند و هم ششصد هزار |
| ۱۸۵ | Q | بر مثالِ موجها اعدادشان | * | در عدد آورده باشد بادشان |
| ۱۸۵ | N | بر مثال موجها اعدادشان | * | در عدد آورده باشد بادشان |
| ۱۸۶ | Q | مُفترق شد آفتابِ جانها | * | در درونِ روزنِ ابدان ما |
| ۱۸۶ | N | مفترق شد آفتاب جانها | * | در درون روزن ابدان ما |
| ۱۸۷ | Q | چون نظر در قُرص داری خود یکیست | * | وآنک شد محجوبِ ابدان در شکیست |
| ۱۸۷ | N | چون نظر در قرص داری خود یکی است | * | و آن که شد محجوب ابدان در شکی است |
| ۱۸۸ | Q | تَفرَقه در روحِ حیوانی بود | * | نَفسِ واحد روحِ انسانی بود |
| ۱۸۸ | N | تفرقه در روح حیوانی بود | * | نفس واحد روح انسانی بود |
| ۱۸۹ | Q | چونک حق رَشَّ علیهم نُورَهُ | * | مفترق هرگز نگردد نورِ او |
| ۱۸۹ | N | چون که حق رش علیهم نوره | * | مفترق هرگز نگردد نور او |
| ۱۹۰ | Q | یک زمان بگذار ای همره ملال | * | تا بگویم وصفِ خالی زآن جمال |
| ۱۹۰ | N | یک زمان بگذار ای همره ملال | * | تا بگویم وصف خالی ز آن جمال |
| ۱۹۱ | Q | در بیان ناید جمالِ حالِ او | * | هر دو عالم چیست عکسِ خالِ او |
| ۱۹۱ | N | در بیان ناید جمال حال او | * | هر دو عالم چیست عکس خال او |
| ۱۹۲ | Q | چونک من از خالِ خوبش دم زنم | * | نطق می‌خواهد که بشکافد تَنَم |
| ۱۹۲ | N | چون که من از خال خوبش دم زنم | * | نطق می‌خواهد که بشکافد تنم |
| ۱۹۳ | Q | همچو موری اندرین خرمن خَوشم | * | تا فزون از خویش باری می‌کَشم |
| ۱۹۳ | N | همچو موری اندر این خرمن خوشم | * | تا فزون از خویش باری می‌کشم |