vol.2

Qūniyah Nicholson both

block:2006

بسته شدن تقریر معنئ حکایت بسبب مَیل مستمع باستماع ظاهر صورت حکایت
۱۹۴Qکی گذارد آنک رَشکِ رُوشَنیست * تا بگویم آنچ فرض و گُفتنیست
۱۹۴Nکی گذارد آن که رشک روشنی است * تا بگویم آن چه فرض و گفتنی است
۱۹۵Qبَحرْ کَف پیش آرد و سَدّی کند * جَر کُند و ز بعدِ جَر مَدّی کند
۱۹۵Nبحر کف پیش آرد و سدی کند * جر کند و ز بعد جر مدی کند
۱۹۶Qاین زمان بشنو چه مانع شد مگر * مستمع را رفت دل جای دگر
۱۹۶Nاین زمان بشنو چه مانع شد مگر * مستمع را رفت دل جای دگر
۱۹۷Qخاطرش شد سوی صوفئ قُنُق * اندران سودا فرو شُد تا عُُنُق
۱۹۷Nخاطرش شد سوی صوفی قنق * اندر آن سودا فرو شد تا عنق
۱۹۸Qلازم آمد باز رَفتن زین مقال * سوی آن افسانه بهرِ وصفِ حال
۱۹۸Nلازم آمد باز رفتن زین مقال * سوی آن افسانه بهر وصف حال
۱۹۹Qصوفی آن صورت مپندار ای عزیز * همچو طفلان تا کَی از جَوز و مویز
۱۹۹Nصوفی آن صورت مپندار ای عزیز * همچو طفلان تا کی از جوز و مویز
۲۰۰Qجسمِ ما جَوز و مویزست ای پسر * گر تو مَردی زین دو چیز اندر گذر
۲۰۰Nجسم ما جوز و مویز است ای پسر * گر تو مردی زین دو چیز اندر گذر
۲۰۱Qور تو اندر نگذری اکرامِ حق * بگذراند مر ترا از نُه طَبَق
۲۰۱Nور تو اندر نگذری اکرام حق * بگذراند مر ترا از نه طبق
۲۰۲Qبشنو اکنون صورتِ افسانه را * لیک هین از کَهْ جدا کن دانه را
۲۰۲Nبشنو اکنون صورت افسانه را * لیک هین از که جدا کن دانه را