block:1143
| ۳۱۲۴ | Q | گفت نوح ای سرکشان من من نیم | * | من ز جان مُرده بجانان می‌زیم |
| ۳۱۲۴ | N | گفت نوح ای سرکشان من من نی‌ام | * | من ز جان مرده به جانان می‌زی‌ام |
| ۳۱۲۵ | Q | چون بمردم از حواسِّ بُو البَشَر | * | حقّ مرا شد سمع و ادراک و بَصَر |
| ۳۱۲۵ | N | چون بمردم از حواس بو البشر | * | حق مرا شد سمع و ادراک و بصر |
| ۳۱۲۶ | Q | چونک من من نیستم این دَم ز هُوست | * | پیش این دَم هر که دَم زد کافر اوست |
| ۳۱۲۶ | N | چون که من من نیستم این دم ز هوست | * | پیش این دم هر که دم زد کافر اوست |
| ۳۱۲۷ | Q | هست اندر نقشِ این روباه شیر | * | سوی این روبه نشاید شد دلیر |
| ۳۱۲۷ | N | هست اندر نقش این روباه شیر | * | سوی این روبه نشاید شد دلیر |
| ۳۱۲۸ | Q | گر ز رُویِ صورتش می‌نگْروی | * | غرّهٔ شیران ازو می‌نشنوی |
| ۳۱۲۸ | N | گر ز روی صورتش می‌نگروی | * | غره‌ی شیران از او می‌نشنوی |
| ۳۱۲۹ | Q | گر نبودی نوح را از حقّ یدی | * | پس جهانی را چرا بر هم زدی |
| ۳۱۲۹ | N | گر نبودی نوح را از حق یدی | * | پس جهانی را چرا بر هم زدی |
| ۳۱۳۰ | Q | صد هزاران شیر بود او در تنی | * | او چو آتش بود و عالم خرمنی |
| ۳۱۳۰ | N | صد هزاران شیر بود او در تنی | * | او چو آتش بود و عالم خرمنی |
| ۳۱۳۱ | Q | چونک خرمن پاس عُشرِ او نداشت | * | او چنان شعله بر آن خرمن گماشت |
| ۳۱۳۱ | N | چون که خرمن پاسِ عشر او نداشت | * | او چنان شعله بر آن خرمن گُماشت |
| ۳۱۳۲ | Q | هر که او در پیشِ این شیرِ نهان | * | بی‌ادب چون گرگ بگُشاید دهان |
| ۳۱۳۲ | N | هر که او در پیش این شیر نهان | * | بی‌ادب چون گرگ بگشاید دهان |
| ۳۱۳۳ | Q | همچو گرگ آن شیر بردَرّاندش | * | فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ بر خواندش |
| ۳۱۳۳ | N | همچو گرگ آن شیر بردراندش | * | فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ بر خواندش |
| ۳۱۳۴ | Q | زخم یابد همچو گرگ از دستِ شیر | * | پیشِ شیر ابله بود کو شد دلیر |
| ۳۱۳۴ | N | زخم یابد همچو گرگ از دست شیر | * | پیش شیر ابله بود کاو شد دلیر |
| ۳۱۳۵ | Q | کاشکی آن زخم بر تن آمدی | * | تا بُدی کایمان و دل سالم بُدی |
| ۳۱۳۵ | N | کاشکی آن زخم بر تن آمدی | * | تا بدی کایمان و دل سالم بدی |
| ۳۱۳۶ | Q | قوَّتم بگسست چون اینجا رسید | * | چُون توانم کرد این سِر را پَدید |
| ۳۱۳۶ | N | قوتم بگسست چون اینجا رسید | * | چون توانم کرد این سر را پدید |
| ۳۱۳۷ | Q | همچو آن روبه کَمِ اِشکَم کنید | * | پیشِ او روباه‌بازی کَم کنید |
| ۳۱۳۷ | N | همچو آن روبه کم اشکم کنید | * | پیش او روباه بازی کم کنید |
| ۳۱۳۸ | Q | جمله ما و من بپیشِ او نِهید | * | مُلک مُلکِ اوست مُلک او را دِهید |
| ۳۱۳۸ | N | جمله ما و من به پیش او نهید | * | ملک ملک اوست ملک او را دهید |
| ۳۱۳۹ | Q | چون فقیر آیید اندر راهِ راست | * | شیر و صیدِ شیر خود آنِ شماست |
| ۳۱۳۹ | N | چون فقیر آیید اندر راه راست | * | شیر و صید شیر خود آن شماست |
| ۳۱۴۰ | Q | زانک او پاکست و سُبحان وصفِ اوست | * | بی‌نیازست او ز نغز و مغز و پُوست |
| ۳۱۴۰ | N | ز آنکه او پاک است و سبحان وصف اوست | * | بی‌نیاز است او ز نغز و مغز و پوست |
| ۳۱۴۱ | Q | هر شکار و هر کراماتی که هست | * | از برای بندگانِ آن شهَست |
| ۳۱۴۱ | N | هر شکار و هر کراماتی که هست | * | از برای بندگان آن شه است |
| ۳۱۴۲ | Q | نیست شه را طمعْ بهرِ خلق ساخت | * | این همه دولت خُنُک آنکو شناخت |
| ۳۱۴۲ | N | نیست شه را طمع بهر خلق ساخت | * | این همه دولت خنک آن کاو شناخت |
| ۳۱۴۳ | Q | آنک دولت آفرید و دو سَرا | * | مُلک و دولتها چه کار آید ورا |
| ۳۱۴۳ | N | آن که دولت آفرید و دو سرا | * | ملک دولتها چه کار آید و را |
| ۳۱۴۴ | Q | پیشِ سُبحان بس نگه دارید دل | * | تا نگردید از گُمانِ بَد خَجِل |
| ۳۱۴۴ | N | پیش سبحان بس نگه دارید دل | * | تا نگردید از گمان بد خجل |
| ۳۱۴۵ | Q | کو ببیند سِرّ و فکر و جُست و جو | * | همچو اندر شیرِ خالص تارِ مُو |
| ۳۱۴۵ | N | کاو ببیند سر و فکر و جستجو | * | همچو اندر شیر خالص تار مو |
| ۳۱۴۶ | Q | آنک او بی‌نقش ساده سینه شد | * | نقشهای غیب را آیینه شد |
| ۳۱۴۶ | N | آن که او بی‌نقش ساده سینه شد | * | نقشهای غیب را آیینه شد |
| ۳۱۴۷ | Q | سِرِّ ما را بی‌گمان مُوقِن شود | * | زانک مؤمن آینهٔ مومن شود |
| ۳۱۴۷ | N | سر ما را بی‌گمان موقن شود | * | ز آن که مومن آینه‌ی مومن شود |
| ۳۱۴۸ | Q | چون زَند او نقدِ ما را بر مِحَک | * | پس یقین را باز داند او ز شَک |
| ۳۱۴۸ | N | چون زند او نقد ما را بر محک | * | پس یقین را باز داند او ز شک |
| ۳۱۴۹ | Q | چون شود جانش محکِّ نقدها | * | پس ببیند قَلْب را و قَلْب را |
| ۳۱۴۹ | N | چون شود جانش محک نقدها | * | پس ببیند قلب را و قلب را |