block:1136
| ۲۹۳۴ | Q | ای ضیآء الحق حُسام الدّین بگیر | * | یک دو کاغذ بر فزا در وَصفِ پیر |
| ۲۹۳۴ | N | ای ضیاء الحق حسام الدین بگیر | * | یک دو کاغذ بر فزا در وصف پیر |
| ۲۹۳۵ | Q | گر چه جسمِ نازکت را زور نیست | * | لیک بی‌خورشید ما را نور نیست |
| ۲۹۳۵ | N | گر چه جسم نازکت را زور نیست | * | لیک بی‌خورشید ما را نور نیست |
| ۲۹۳۶ | Q | گر چه مِصباح و زُجاجه گشته‌ای | * | لیک سَرْخَیْلِ دلی سرْرِشته‌ای |
| ۲۹۳۶ | N | گر چه مصباح و زجاجه گشته‌ای | * | لیک سر خیل دلی سر رشته‌ای |
| ۲۹۳۷ | Q | چون سَرِ رشته بدست و کامِ تُست | * | دُرّهای عِقدِ دل ز اِنعامِ تُست |
| ۲۹۳۷ | N | چون سر رشته به دست و کام تست | * | درهای عقد دل ز انعام تست |
| ۲۹۳۸ | Q | بر نویس احوالِ پیرِ راهدان | * | پیر را بگزین و عینِ راه دان |
| ۲۹۳۸ | N | بر نویس احوال پیر راهدان | * | پیر را بگزین و عین راه دان |
| ۲۹۳۹ | Q | پیر تابستان و خلقان تیر ماه | * | خلق مانندِ شبند و پیر ماه |
| ۲۹۳۹ | N | پیر تابستان و خلقان تیر ماه | * | خلق مانند شب‌اند و پیر ماه |
| ۲۹۴۰ | Q | کرده‌ام بختِ جوان را نام پیر | * | کو ز حق پیرست نز ایَّام پیر |
| ۲۹۴۰ | N | کرده‌ام بخت جوان را نام پیر | * | کاو ز حق پیر است نز ایام پیر |
| ۲۹۴۱ | Q | او چنان پیریست کش آغاز نیست | * | با چنان دُرِّ یتیم انباز نیست |
| ۲۹۴۱ | N | او چنان پیری است کش آغاز نیست | * | با چنان در یتیم انباز نیست |
| ۲۹۴۲ | Q | خود قوی‌تر می‌شود خَمْرِ کهن | * | خاصه آن خمری که باشد مِن لدُن |
| ۲۹۴۲ | N | خود قوی‌تر می‌شود خمر کهن | * | خاصه آن خمری که باشد من لدن |
| ۲۹۴۳ | Q | پیر را بگزین که بی‌پیر این سفَر | * | هست بس پُر آفت و خوف و خطَر |
| ۲۹۴۳ | N | پیر را بگزین که بی‌پیر این سفر | * | هست بس پر آفت و خوف و خطر |
| ۲۹۴۴ | Q | آن رهی که بارها تو رَفته‌ای | * | بی‌قلاوز اندر آن آشفته‌ای |
| ۲۹۴۴ | N | آن رهی که بارها تو رفته‌ای | * | بی‌قلاووز اندر آن آشفته‌ای |
| ۲۹۴۵ | Q | پس رهی را که ندیدستی تو هیچ | * | هین مرَو تنها ز رَهْبَر سر مپیچ |
| ۲۹۴۵ | N | پس رهی را که ندیده ستی تو هیچ | * | هین مرو تنها ز رهبر سر مپیچ |
| ۲۹۴۶ | Q | گر نباشد سایهٔ او بر تو گول | * | پس ترا سر گشته دارد بانگِ غُول |
| ۲۹۴۶ | N | گر نباشد سایه‌ی او بر تو گول | * | پس ترا سر گشته دارد بانگ غول |
| ۲۹۴۷ | Q | غولت از ره افکند اندر گزند | * | از تو داهی‌تر درین ره بس بُدند |
| ۲۹۴۷ | N | غولت از ره افکند اندر گزند | * | از تو داهی‌تر در این ره بس بدند |
| ۲۹۴۸ | Q | از نُبی بشنو ضَلالِ رهروان | * | که چه‌شان کرد آن بلیسِ بَدْرَوان |
| ۲۹۴۸ | N | از نبی بشنو ضلال رهروان | * | که چشان کرد آن بلیس بد روان |
| ۲۹۴۹ | Q | صد هزاران ساله راه از جاده دور | * | بُردشان و کردشان ادبیر و عُور |
| ۲۹۴۹ | N | صد هزاران ساله راه از جاده دور | * | بردشان و کردشان ادبار و عور |
| ۲۹۵۰ | Q | استخوانهاشان ببین و مویشان | * | عبرتی گیر و مَران خَر سویشان |
| ۲۹۵۰ | N | استخوانهاشان ببین و مویشان | * | عبرتی گیر و مران خر سویشان |
| ۲۹۵۱ | Q | گردنِ خر گیر و سوی راه کَش | * | سوی رَه‌بانان و ره‌دانانِ خوش |
| ۲۹۵۱ | N | گردن خر گیر و سوی راه کش | * | سوی ره‌بانان و ره دانان خوش |
| ۲۹۵۲ | Q | هین مَهلِ خر را و دست از وَی مدار | * | زانک عشقِ اوست سوی سبزه‌زار |
| ۲۹۵۲ | N | هین مهل خر را و دست از وی مدار | * | ز آن که عشق اوست سوی سبزه‌زار |
| ۲۹۵۳ | Q | گر یکی دَم تو بغفلت وا هِلیش | * | اُو رَود فرسنگها سوی حَشیش |
| ۲۹۵۳ | N | گر یکی دم تو به غفلت واهلیش | * | او رود فرسنگها سوی حشیش |
| ۲۹۵۴ | Q | دشمنِ راهست خر مستِ علَف | * | ای که بس خربنده را کرد او تلف |
| ۲۹۵۴ | N | دشمن راه است خر مست علف | * | ای که بس خر بنده را کرد او تلف |
| ۲۹۵۵ | Q | گر ندانی ره هرانچِ خر بخواست | * | عکسِ آن کن خود بود آن راهِ راست |
| ۲۹۵۵ | N | گر ندانی ره هر آن چه خر بخواست | * | عکس آن کن خود بود آن راه راست |
| ۲۹۵۶ | Q | شَاوِرُوهُنَّ وَانگه خالِفوا | * | إنَّ مَنْ لَمْ یَعْصِهِنَّ تَالِفُ |
| ۲۹۵۶ | N | شاوِروهُنَّ پس آن گه خالفوا | * | إن من لم یعصهن تالف |
| ۲۹۵۷ | Q | با هوا و آرزو کَم باش دوست | * | چون یُضِلُّک عن سَبیلِ الله اوست |
| ۲۹۵۷ | N | با هوا و آرزو کم باش دوست | * | چون یضلک عن سبیل الله اوست |
| ۲۹۵۸ | Q | این هوا را نشکند اندر جهان | * | هیچ چیزی همچو سایهٔ همرهان |
| ۲۹۵۸ | N | این هوا را نشکند اندر جهان | * | هیچ چیزی همچو سایه‌ی همرهان |