block:1120
| ۲۵۰۹ | Q | ناقهٔ صالح بصورت بُد شُتُر | * | پی بُریدندش ز جهل آن قومِ مُر |
| ۲۵۰۹ | N | ناقه‌ی صالح به صورت بد شتر | * | پی بریدندش ز جهل آن قوم مر |
| ۲۵۱۰ | Q | از برای آب چون خصمش شدند | * | نان کور و آب کور ایشان بُدند |
| ۲۵۱۰ | N | از برای آب چون خصمش شدند | * | نان کور و آب کور ایشان بدند |
| ۲۵۱۱ | Q | ناقةُ الله آب خورد از جوی و میغ | * | آبِ حق را داشتند از حق دریغ |
| ۲۵۱۱ | N | ناقة الله آب خورد از جوی و میغ | * | آب حق را داشتند از حق دریغ |
| ۲۵۱۲ | Q | ناقهٔ صالح چو جسمِ صالحان | * | شد کمینی در هلاکِ طالحان |
| ۲۵۱۲ | N | ناقه‌ی صالح چو جسم صالحان | * | شد کمینی در هلاک طالحان |
| ۲۵۱۳ | Q | تا بر آن اُمَّت ز حکمِ مرگ و دَرد | * | ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْیاها چه کرد |
| ۲۵۱۳ | N | تا بر آن امت ز حکم مرگ و درد | * | ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْیاها چه کرد |
| ۲۵۱۴ | Q | شحنهٔ قهرِ خدا زیشان بجُست | * | خونبهای اشتری شهری دُرُست |
| ۲۵۱۴ | N | شحنه‌ی قهر خدا ز یشان بجست | * | خونبهای اشتری شهری درست |
| ۲۵۱۵ | Q | روح همچون صالح و تن ناقه است | * | روح اندر وصل و تن در فاقه است |
| ۲۵۱۵ | N | روح همچون صالح و تن ناقه است | * | روح اندر وصل و تن در فاقه است |
| ۲۵۱۶ | Q | روحِ صالح قابلِ آفات نیست | * | زخم بر ناقه بود بر ذات نیست |
| ۲۵۱۶ | N | روح صالح قابل آفات نیست | * | زخم بر ناقه بود بر ذات نیست |
| ۲۵۱۷ | Q | N/A | ||
| ۲۵۱۷ | N | کس نیابد بر دل ایشان ظفر | * | بر صدف آمد ضرر نی بر گهر |
| ۲۵۱۸ | Q | روحِ صالح قابلِ آزار نیست | * | نورِ یزدان سُغبهٔ کُفَّار نیست |
| ۲۵۱۸ | N | روح صالح قابل آزار نیست | * | نور یزدان سغبه‌ی کفار نیست |
| ۲۵۱۹ | Q | حق از آن پیوست با جسمی نهان | * | تاش آزارند و بینند امتحان |
| ۲۵۱۹ | N | حق از آن پیوست با جسمی نهان | * | تاش آزارند و بینند امتحان |
| ۲۵۲۰ | Q | بی‌خبر کآزارِ این آزارِ اوست | * | آبِ این خُم متَّصل با آبِ جُوست |
| ۲۵۲۰ | N | بی‌خبر کآزار این آزار اوست | * | آب این خم متصل با آب جوست |
| ۲۵۲۱ | Q | ز آن تعلُّق کرد با جسمی الٓه | * | تا که گردد جملهٔ عالم را پناه |
| ۲۵۲۱ | N | ز آن تعلق کرد با جسمی اله | * | تا که گردد جمله عالم را پناه |
| ۲۵۲۲ | Q | ناقهٔ جِسم ولی را بنده باش | * | تا شوی با روحِ صالح خواجه‌تاش |
| ۲۵۲۲ | N | ناقه‌ی جسم ولی را بنده باش | * | تا شوی با روح صالح خواجه‌تاش |
| ۲۵۲۳ | Q | گفت صالح چونک کردید این حَسد | * | بعد سه روز از خدا نِقْمت رسد |
| ۲۵۲۳ | N | گفت صالح چون که کردید این حسد | * | بعد سه روز از خدا نقمت رسد |
| ۲۵۲۴ | Q | بعدِ سه روزِ دگر از جانسِتان | * | آفتی آید که دارد سه نشان |
| ۲۵۲۴ | N | بعد سه روز دگر از جان ستان | * | آفتی آید که دارد سه نشان |
| ۲۵۲۵ | Q | رنگِ رویِ جُملتان گردد دِگر | * | رنگ رنگِ مختلف اندر نَظر |
| ۲۵۲۵ | N | رنگ روی جمله تان گردد دگر | * | رنگ رنگ مختلف اندر نظر |
| ۲۵۲۶ | Q | روز اوَّل رویتان چون زعفران | * | در دُوم رُو سرخ همچون ارغوان |
| ۲۵۲۶ | N | روز اول رویتان چون زعفران | * | در دوم رو سرخ همچون ارغوان |
| ۲۵۲۷ | Q | در سوم گردد همه روها سیاه | * | بعد از آن اندر رسد قهرِ الٓه |
| ۲۵۲۷ | N | در سوم گردد همه روها سیاه | * | بعد از آن اندر رسد قهر اله |
| ۲۵۲۸ | Q | گر نشان خواهید از من زین وعید | * | کُرّهٔ ناقه بسوی کُه دوید |
| ۲۵۲۸ | N | گر نشان خواهید از من زین وعید | * | کره‌ی ناقه به سوی که دوید |
| ۲۵۲۹ | Q | گر توانیدش گرفتن چاره هست | * | ورنه خود مرغِ امید از دام جَست |
| ۲۵۲۹ | N | گر توانیدش گرفتن چاره هست | * | ور نه خود مرغ امید از دام جست |
| ۲۵۳۰ | Q | کس نتانست اندر آن کُرَّه رسید | * | رفت در کُهسارها شد ناپدید |
| ۲۵۳۰ | N | کس نتانست اندر آن کره رسید | * | رفت در کهسارها شد ناپدید |
| ۲۵۳۱ | Q | گفت دیدید آن قضا مُعلَن شدَست | * | صورتِ اومید را گردن زدَست |
| ۲۵۳۱ | N | گفت دیدید آن قضا مبرم شده ست | * | صورت اومید را گردن زده ست |
| ۲۵۳۲ | Q | کرّهٔ ناقه چه باشد خاطرش | * | که بجا آرید ز اِحسان و بِرَش |
| ۲۵۳۲ | N | کره‌ی ناقه چه باشد خاطرش | * | که بجا آرید ز احسان و برش |
| ۲۵۳۳ | Q | گر بجا آید دلش رَستید از آن | * | ورنه نومیدیت و ساعد را گزان |
| ۲۵۳۳ | N | گر بجا آید دلش رستید از آن | * | ور نه نومیدید و ساعد را گزان |
| ۲۵۳۴ | Q | چون شنیدند این وعیدِ مُنکدِر | * | چشم بنْهادند و آن را مُنتظِر |
| ۲۵۳۴ | N | چون شنیدند این وعید منکدر | * | چشم بنهادند و آن را منتظر |
| ۲۵۳۵ | Q | روزِ اوّل رویِ خود دیدند زرد | * | می‌زدند از نااُمیدی آهِ سَرد |
| ۲۵۳۵ | N | روز اول روی خود دیدند زرد | * | می‌زدند از ناامیدی آه سرد |
| ۲۵۳۶ | Q | سرخ شد رویِ همه روزِ دوُم | * | نوبتِ اومید و توبه گشت گُم |
| ۲۵۳۶ | N | سرخ شد روی همه روز دوم | * | نوبت اومید و توبه گشت گم |
| ۲۵۳۷ | Q | شد سیه روزِ سیم رُویِ همه | * | حکمِ صالح راست شد بی‌مَلْحَمه |
| ۲۵۳۷ | N | شد سیه روز سوم روی همه | * | حکم صالح راست شد بی‌ملحمه |
| ۲۵۳۸ | Q | چون همه در نااُمیدی سر زدند | * | همچو مرغان در دو زانو آمدند |
| ۲۵۳۸ | N | چون همه در ناامیدی سر زدند | * | همچو مرغان در دو زانو آمدند |
| ۲۵۳۹ | Q | در نُبی آورْد جِبریلِ امین | * | شرحِ این زانو زدن را جَاثِمِین |
| ۲۵۳۹ | N | در نبی آورد جبریل امین | * | شرح این زانو زدن را جاثمین |
| ۲۵۴۰ | Q | زانو آن دَم زن که تعلیمت کنند | * | وز چنین زانو زدن بیمت کنند |
| ۲۵۴۰ | N | زانو آن دم زن که تعلیمت کنند | * | وز چنین زانو زدن بیمت کنند |
| ۲۵۴۱ | Q | منتظر گشتند زخمِ قهر را | * | قهر آمد نیست کرد آن شهر را |
| ۲۵۴۱ | N | منتظر گشتند زخم قهر را | * | قهر آمد نیست کرد آن شهر را |
| ۲۵۴۲ | Q | صالح از خلوت بسوی شهر رَفت | * | شهر دید اندر میانِ دود و تَفت |
| ۲۵۴۲ | N | صالح از خلوت به سوی شهر رفت | * | شهر دید اندر میان دود و تفت |
| ۲۵۴۳ | Q | ناله از اجزای ایشان می‌شنید | * | نَوحه پیدا نوحه‌گویان ناپدید |
| ۲۵۴۳ | N | ناله از اجزای ایشان می‌شنید | * | نوحه پیدا نوحه گویان ناپدید |
| ۲۵۴۴ | Q | ز اُستخوانهاشان شنید او ناله‌ها | * | اشک‌ریزان جانشان چون ژاله‌ها |
| ۲۵۴۴ | N | ز استخوانهاشان شنید او ناله‌ها | * | اشک ریز از جانشان چون ژاله‌ها |
| ۲۵۴۵ | Q | صالح آن بشْنید و گریه ساز کرد | * | نوحه بر نوحه‌گران آغاز کرد |
| ۲۵۴۵ | N | صالح آن بشنید و گریه ساز کرد | * | نوحه بر نوحه گران آغاز کرد |
| ۲۵۴۶ | Q | گفت ای قومی به باطل زیسته | * | وز شما من پیشِ حق بگْریسته |
| ۲۵۴۶ | N | گفت ای قومی به باطل زیسته | * | وز شما من پیش حق بگریسته |
| ۲۵۴۷ | Q | حق بگفته صبر کن بر جَوْرشان | * | پندشان دِه بس نماند از دَوْرشان |
| ۲۵۴۷ | N | حق بگفته صبر کن بر جورشان | * | پندشان ده بس نماند از دورشان |
| ۲۵۴۸ | Q | من بگفته پند شد بند از جفا | * | شیرِ پند از مِهر جوشَد وز صفا |
| ۲۵۴۸ | N | من بگفته پند شد بند از جفا | * | شیر پند از مهر جوشد وز صفا |
| ۲۵۴۹ | Q | بس که کردید از جفا بر جایِ من | * | شیر پند افسرد در رگهای من |
| ۲۵۴۹ | N | بس که کردید از جفا بر جای من | * | شیر پند افسرد در رگهای من |
| ۲۵۵۰ | Q | حق مرا گفته ترا لُطفی دهم | * | بر سرِ آن زخمها مَرْهَم نهم |
| ۲۵۵۰ | N | حق مرا گفته ترا لطفی دهم | * | بر سر آن زخمها مرهم نهم |
| ۲۵۵۱ | Q | صاف کرده حق دلم را چون سَما | * | روفته از خاطرم جَورِ شما |
| ۲۵۵۱ | N | صاف کرده حق دلم را چون سما | * | روفته از خاطرم جور شما |
| ۲۵۵۲ | Q | در نصیحت من شده بارِ دگر | * | گفته اَمثال و سخُنها چون شکر |
| ۲۵۵۲ | N | در نصیحت من شده بار دگر | * | گفته امثال و سخنها چون شکر |
| ۲۵۵۳ | Q | شیرِ تازه از شکر انگیخته | * | شیر و شهدی با سخن آمیخته |
| ۲۵۵۳ | N | شیر تازه از شکر انگیخته | * | شیر و شهدی با سخن آمیخته |
| ۲۵۵۴ | Q | در شما چون زهر گشته آن سخُن | * | زانک زَهرستان بُدید از بیخ و بُن |
| ۲۵۵۴ | N | در شما چون زهر گشته آن سخن | * | ز آن که زهرستان بدید از بیخ و بن |
| ۲۵۵۵ | Q | چون شوم غمگین که غم شد سرْنگون | * | غم شما بودیت ای قوم حرون |
| ۲۵۵۵ | N | چون شوم غمگین که غم شد سر نگون | * | غم شما بودید ای قوم حرون |
| ۲۵۵۶ | Q | هیچ کس بر مرگِ غم نوحه کُنَد | * | ریشِ سَر چون شد کسی مُو بَر کَنَد |
| ۲۵۵۶ | N | هیچ کس بر مرگ غم نوحه کند | * | ریش سر چون شد کسی مو بر کند |
| ۲۵۵۷ | Q | رُو بخود کرد و بگفت ای نوحه‌گر | * | نوحه‌ات را می‌نیَرزند آن نفر |
| ۲۵۵۷ | N | رو به خود کرد و بگفت ای نوحه‌گر | * | نوحه‌ات را می‌نیرزد آن نفر |
| ۲۵۵۸ | Q | کژ مخوان ای راست خواننده‌ی مُبین | * | کَیْفَ آسَی خَلْفَ قَوْمٍ ظالمِین |
| ۲۵۵۸ | N | کژ مخوان ای راست خواننده‌ی مبین | * | کیف آسی قل لقوم ظالمین |
| ۲۵۵۹ | Q | باز اندر چشم و دل او گریه یافت | * | رحمتی بی‌علَّتی در وَیْ بتافت |
| ۲۵۵۹ | N | باز اندر چشم و دل او گریه یافت | * | رحمتی بی‌علتی در وی بتافت |
| ۲۵۶۰ | Q | قطره می‌بارید و حیران گشته بود | * | قطرهٔ بی‌علَّت از دریای جود |
| ۲۵۶۰ | N | قطره می‌بارید و حیران گشته بود | * | قطره‌ی بی‌علت از دریای جود |
| ۲۵۶۱ | Q | عقلِ او می‌گفت کین گریه ز چیست | * | بر چنان افسوسیان شاید گریست |
| ۲۵۶۱ | N | عقل او می‌گفت کین گریه ز چیست | * | بر چنان افسوسیان شاید گریست |
| ۲۵۶۲ | Q | بر چه می‌گریی بگو بر فِعْلشان | * | بر سپاهِ کینه‌توز بَد نشان |
| ۲۵۶۲ | N | بر چه می‌گریی بگو بر فعلشان | * | بر سپاه کینه توز بدنشان |
| ۲۵۶۳ | Q | بر دلِ تاریکِ پُر زنگارشان | * | بر زبانِ زهرِ همچون مارشان |
| ۲۵۶۳ | N | بر دل تاریک پر زنگارشان | * | بر زبان زهر همچون مارشان |
| ۲۵۶۴ | Q | بر دَم و دندانِ سگسارانه‌شان | * | بر دهان و چشمِ کَژْدُم خانه‌شان |
| ۲۵۶۴ | N | بر دم و دندان سگسارانه‌شان | * | بر دهان و چشم کژدم خانه‌شان |
| ۲۵۶۵ | Q | بر ستیز و تَسْخَر و افسوسشان | * | شُکر کن چون کرد حق محبوسشان |
| ۲۵۶۵ | N | بر ستیز و تسخر و افسوسشان | * | شکر کن چون کرد حق محبوسشان |
| ۲۵۶۶ | Q | دستشان کژ پایشان کژ چشم کژ | * | مِهرشان کژ صُلحشان کژ خشم کژ |
| ۲۵۶۶ | N | دستشان کژ پایشان کژ چشم کژ | * | مهرشان کژ صلح‌شان کژ خشم کژ |
| ۲۵۶۷ | Q | از پیِ تقلید و معقولات نَقْل | * | پا نهاده بر سر این پیرِ عَقْل |
| ۲۵۶۷ | N | از پی تقلید و معقولات نقل | * | پا نهاده بر جمال پیر عقل |
| ۲۵۶۸ | Q | پیرخَر نی جمله گشته پیر خَر | * | از رِیای چشم و گوشِ همدگر |
| ۲۵۶۸ | N | پیر خر نی جمله گشته پیر خر | * | از ریای چشم و گوش همدگر |
| ۲۵۶۹ | Q | از بهشت آورد یزدان بندگان | * | تا نمایدشان سَقَر پروردگان |
| ۲۵۶۹ | N | از بهشت آورد یزدان بردگان | * | تا نمایدشان سقر پروردگان |