vol.2

Qūniyah Nicholson both

block:2071

فضیلت حسرت خوردن آن مُخلِص بر فوت نماز جماعت
۲۷۷۱Qآن یکی می‌رفت در مسجد درون * مردم از مسجد همی‌آمد برون
۲۷۷۱Nآن یکی می‌رفت در مسجد درون * مردم از مسجد همی‌آمد برون
۲۷۷۲Qگفت پُرسان که جماعت را چه بود * که ز مسجد می‌برون آیند زود
۲۷۷۲Nگفت پرسان که جماعت را چه بود * که ز مسجد می‌برون آیند زود
۲۷۷۳Qآن یکی گفتش که پیغامبر نماز * با جماعت کرد و فارغ شد ز راز
۲۷۷۳Nآن یکی گفتش که پیغمبر نماز * با جماعت کرد و فارغ شد ز راز
۲۷۷۴Qتو کجا در می‌روی ای مردِ خام * چونک پیغامبر بدادست السّلام
۲۷۷۴Nتو کجا در می‌روی ای مرد خام * چون که پیغمبر بداده ست السلام
۲۷۷۵Qگفت آه و دود از آن آه شد برون * آهِ او می‌داد از دل بوی خون
۲۷۷۵Nگفت آه و دود از آن اه شد برون * آه او می‌داد از دل بوی خون
۲۷۷۶Qآن یکی از جمع گفتا بره آن آه را * وین نماز من ترا بادا عطا
۲۷۷۶Nآن یکی از جمع گفت این آه را * تو به من ده و آن نماز من ترا
۲۷۷۷Qگفت دادم آه و پذْرفتم نماز * او ستد آن آه را با صد نیاز
۲۷۷۷Nگفت دادم آه و پذرفتم نماز * او ستد آن آه را با صد نیاز
۲۷۷۸Qشب بخواب اندر بگفتش هاتفی * که خریدی آبِ حیوان و شَفا
۲۷۷۸Nشب به خواب اندر بگفتش هاتفی * که خریدی آب حیوان و شفا
۲۷۷۹Qحُرمتِ این اختیار و این دُخول * شد نمازِ جملهٔ خلقان قبول
۲۷۷۹Nحرمت این اختیار و این دخول * شد نماز جمله‌ی خلقان قبول