vol.2

block:2027

title of 2027
۱۴۶۲	N	نه که لقمان را که بنده‌ی پاک بود	*	روز و شب در بندگی چالاک بود
۱۴۶۳	N	خواجه‌اش می‌داشتی در کار پیش	*	بهترش دیدی ز فرزندان خویش
۱۴۶۴	N	ز انکه لقمان گر چه بنده زاد بود	*	خواجه بود و از هوا آزاد بود
۱۴۶۵	N	گفت شاهی شیخ را اندر سخن	*	چیزی از بخشش ز من درخواست کن
۱۴۶۶	N	گفت ای شه شرم ناید مر ترا	*	که چنین گویی مرا زین برتر آ
۱۴۶۷	N	من دو بنده دارم و ایشان حقیر	*	و آن دو بر تو حاکمانند و امیر
۱۴۶۸	N	گفت شه آن دو چه‌اند این زلت است	*	گفت آن یک خشم و دیگر شهوت است
۱۴۶۹	N	شاه آن دان کاو ز شاهی فارغ است	*	بی‌مه و خورشید نورش بازغ است
۱۴۷۰	N	مخزن آن دارد که مخزن ذات اوست	*	هستی او دارد که با هستی عدوست
۱۴۷۱	N	خواجه‌ی لقمان به ظاهر خواجه‌وش	*	در حقیقت بنده، لقمان خواجه‌اش
۱۴۷۲	N	در جهان باژگونه زین بسی است	*	در نظرشان گوهری کم از خسی است
۱۴۷۳	N	مر بیابان را مفازه نام شد	*	نام و رنگی عقلشان را دام شد
۱۴۷۴	N	یک گره را خود معرف جامه است	*	در قبا گویند کاو از عامه است
۱۴۷۵	N	یک گره را ظاهر سالوس زهد	*	نور باید تا بود جاسوس زهد
۱۴۷۶	N	نور باید پاک از تقلید و غول	*	تا شناسد مرد را بی‌فعل و قول
۱۴۷۷	N	در رود در قلب او از راه عقل	*	نقد او بیند نباشد بند نقل
۱۴۷۸	N	بندگان خاص علام الغیوب	*	در جهان جان جواسیس القلوب
۱۴۷۹	N	در درون دل در آید چون خیال	*	پیش او مکشوف باشد سر حال
۱۴۸۰	N	در تن گنجشک چه بود برگ و ساز	*	که شود پوشیده آن بر عقل باز
۱۴۸۱	N	آن که واقف گشت بر اسرار هو	*	سر مخلوقات چه بود پیش او
۱۴۸۲	N	آن که بر افلاک رفتارش بود	*	بر زمین رفتن چه دشوارش بود
۱۴۸۳	N	در کف داود کاهن گشت موم	*	موم چه بود در کف او ای ظلوم
۱۴۸۴	N	بود لقمان بنده شکلی خواجه‌ای	*	بندگی بر ظاهرش دیباجه‌ای
۱۴۸۵	N	چون رود خواجه به جای ناشناس	*	در غلام خویش پوشاند لباس
۱۴۸۶	N	او بپوشد جامه‌های آن غلام	*	مر غلام خویش را سازد امام
۱۴۸۷	N	در پیش چون بندگان در ره شود	*	تا نباید زو کسی آگه شود
۱۴۸۸	N	گوید ای بنده تو رو بر صدر شین	*	من بگیرم کفش چون بنده‌ی کهین
۱۴۸۹	N	تو درشتی کن مرا دشنام ده	*	مر مرا تو هیچ توقیری منه
۱۴۹۰	N	ترک خدمت خدمت تو داشتم	*	تا به غربت تخم حیلت کاشتم
۱۴۹۱	N	خواجگان این بندگیها کرده‌اند	*	تا گمان آید که ایشان برده‌اند
۱۴۹۲	N	چشم پر بودند و سیر از خواجگی	*	کارها را کرده‌اند آمادگی
۱۴۹۳	N	وین غلامان هوا بر عکس آن	*	خویشتن بنموده خواجه‌ی عقل و جان
۱۴۹۴	N	آید از خواجه ره افکندگی	*	ناید از بنده بغیر بندگی
۱۴۹۵	N	پس از آن عالم بدین عالم چنان	*	تعبیت‌ها هست بر عکس این بدان
۱۴۹۶	N	خواجه‌ی لقمان از این حال نهان	*	بود واقف دیده بود از وی نشان
۱۴۹۷	N	راز می‌دانست و خوش می‌راند خر	*	از برای مصلحت آن راهبر
۱۴۹۸	N	مر و را آزاد کردی از نخست	*	لیک خشنودی لقمان را بجست
۱۴۹۹	N	ز انکه لقمان را مراد این بود تا	*	کس نداند سر آن شیر و فتی
۱۵۰۰	N	چه عجب گر سر ز بد پنهان کنی	*	این عجب که سر ز خود پنهان کنی
۱۵۰۱	N	کار پنهان کن تو از چشمان خود	*	تا بود کارت سلیم از چشم بد
۱۵۰۲	N	خویش را تسلیم کن بر دام مزد	*	و انگه از خود بی‌ز خود چیزی بدزد
۱۵۰۳	N	می‌دهند افیون به مرد زخم‌مند	*	تا که پیکان از تنش بیرون کنند
۱۵۰۴	N	وقت مرگ از رنج او را می‌درند	*	او بدان مشغول شد جان می‌برند
۱۵۰۵	N	چون به هر فکری که دل خواهی سپرد	*	از تو چیزی در نهان خواهند برد
۱۵۰۶	N	هر چه اندیشی و تحصیلی کنی	*	می‌درآید دزد از آن سو کایمنی
۱۵۰۷	N	پس بدان مشغول شو کان بهتر است	*	تا ز تو چیزی برد کان بهتر است
۱۵۰۸	N	بار بازرگان چو در آب اوفتد	*	دست اندر کاله‌ی بهتر زند
۱۵۰۹	N	چون که چیزی فوت خواهد شد در آب	*	ترک کمتر گوی و بهتر را بیاب

[Prev Block] [Next Block]