block:1102
۲۱۱۳ | Q | اُسْتنِ حنانه از هجرِ رسول | * | ناله میزد همچو اربابِ عُقول |
۲۱۱۳ | N | استن حنانه از هجر رسول | * | ناله میزد همچو ارباب عقول |
۲۱۱۴ | Q | گفت پیغامبر چه خواهی ای سُتون | * | گفت جانم از فراقت گشت خون |
۲۱۱۴ | N | گفت پیغمبر چه خواهی ای ستون | * | گفت جانم از فراقت گشت خون |
۲۱۱۵ | Q | مُسْنَدت من بودم از من تاختی | * | بر سرِ منبر تو مسند ساختی |
۲۱۱۵ | N | مسندت من بودم از من تاختی | * | بر سر منبر تو مسند ساختی |
۲۱۱۶ | Q | گفت خواهی که ترا نخلی کنند | * | شرقی و غربی ز تو میوه چِنند |
۲۱۱۶ | N | گفت خواهی که ترا نخلی کنند | * | شرقی و غربی ز تو میوه چنند |
۲۱۱۷ | Q | یا در آن عالم حقت سَروی کند | * | تا تر و تازه بمانی تا ابد |
۲۱۱۷ | N | یا در آن عالم حقت سروی کند | * | تا تر و تازه بمانی تا ابد |
۲۱۱۸ | Q | گفت آن خواهم که دایم شد بَقاش | * | بشنو ای غافل کم از چوبی مباش |
۲۱۱۸ | N | گفت آن خواهم که دایم شد بقاش | * | بشنو ای غافل کم از چوبی مباش |
۲۱۱۹ | Q | آن ستون را دفن کرد اندر زمین | * | تا چو مردُم حشر گردد یومِ دین |
۲۱۱۹ | N | آن ستون را دفن کرد اندر زمین | * | تا چو مردم حشر گردد یوم دین |
۲۱۲۰ | Q | تا بدانی هر کرا یزدان بخواند | * | از همه کارِ جهان بیکار ماند |
۲۱۲۰ | N | تا بدانی هر که را یزدان بخواند | * | از همه کار جهان بیکار ماند |
۲۱۲۱ | Q | هر کرا باشد ز یزدان کار و بار | * | یافت بار آنجا و بیرون شد ز کار |
۲۱۲۱ | N | هر که را باشد ز یزدان کار و بار | * | یافت بار آن جا و بیرون شد ز کار |
۲۱۲۲ | Q | آنک او را نبْود از اسرار داد | * | کَی کند تصدیق او نالهٔ جماد |
۲۱۲۲ | N | آن که او را نبود از اسرار داد | * | کی کند تصدیق او نالهی جماد |
۲۱۲۳ | Q | گوید آری نه ز دل بهرِ وفاق | * | تا نگویندش که هست اهل نفاق |
۲۱۲۳ | N | گوید آری نه ز دل بهر وفاق | * | تا نگویندش که هست اهل نفاق |
۲۱۲۴ | Q | گر نِیَنْدی واقفانِ امرِکُنْ | * | در جهان رَد گشته بودی این سخن |
۲۱۲۴ | N | گر نیندی واقفان امر کُنْ | * | در جهان رد گشته بودی این سخن |
۲۱۲۵ | Q | صد هزاران ز اهلِ تقلید و نشان | * | افکندشان نیم وهمی در گمان |
۲۱۲۵ | N | صد هزاران ز اهل تقلید و نشان | * | افکندشان نیم وهمی در گمان |
۲۱۲۶ | Q | که بظَن تقلید و استدلالشان | * | قایمست و جملهٔ پَرّ و بالشان |
۲۱۲۶ | N | که به ظن تقلید و استدلالشان | * | قایم است و جمله پر و بالشان |
۲۱۲۷ | Q | شُبههٔ انگیزد آن شیطانِ دون | * | در فتند این جملهٔ کوران سرْنگون |
۲۱۲۷ | N | شبههای انگیزد آن شیطان دون | * | در فتند این جمله کوران سر نگون |
۲۱۲۸ | Q | پایِ استدلالیان چوبین بود | * | پای چوبین سخت بیتمکین بود |
۲۱۲۸ | N | پای استدلالیان چوبین بود | * | پای چوبین سخت بیتمکین بود |
۲۱۲۹ | Q | غیرِ آن قُطبِ زمانِ دیدهوَر | * | کز ثباتش کوه گردد خیره سَر |
۲۱۲۹ | N | غیر آن قطب زمان دیدهور | * | کز ثباتش کوه گردد خیرهسر |
۲۱۳۰ | Q | پایِ نابینا عصا باشد عصا | * | تا نیُفْتد سرنگون او بر حَصا |
۲۱۳۰ | N | پای نابینا عصا باشد عصا | * | تا نیفتد سر نگون او بر حصا |
۲۱۳۱ | Q | آن سواری کو سپه را شد ظفر | * | اهلِ دین را کیست سلطان بصر |
۲۱۳۱ | N | آن سواری کاو سپه را شد ظفر | * | اهل دین را کیست سلطان بصر |
۲۱۳۲ | Q | با عصا کوران اگر ره دیدهاند | * | در پناهِ خلق روشندیدهاند |
۲۱۳۲ | N | با عصا کوران اگر ره دیدهاند | * | در پناه خلق روشن دیدهاند |
۲۱۳۳ | Q | گرنه بینایان بُدندی و شهان | * | جملهٔ کوران مُردهاندی در جهان |
۲۱۳۳ | N | گرنه بینایان بدندی و شهان | * | جمله کوران مردهاندی در جهان |
۲۱۳۴ | Q | نه ز کوران کِشت آید نه دُرود | * | نه عمارت نه تجارتها و سود |
۲۱۳۴ | N | نی ز کوران کشت آید نه درود | * | نه عمارت نه تجارتها و سود |
۲۱۳۵ | Q | گر نکردی رحمت و اِفضالتان | * | در شکستی چوبِ استدلالتان |
۲۱۳۵ | N | گر نکردی رحمت و افضالتان | * | در شکستی چوب استدلالتان |
۲۱۳۶ | Q | این عصا چه بود قیاسات و دلیل | * | آن عصا که دادشان بینا جلیل |
۲۱۳۶ | N | این عصا چه بود قیاسات و دلیل | * | آن عصا کی دادشان بینا جلیل |
۲۱۳۷ | Q | چون عصا شد آلتِ جنگ و نفیر | * | آن عصا را خُرْد بشْکن ای ضریر |
۲۱۳۷ | N | چون عصا شد آلت جنگ و نفیر | * | آن عصا را خرد بشکن ای ضریر |
۲۱۳۸ | Q | او عصاتان داد تا پیش آمدیت | * | آن عصا از خشم هم بر وی زدیت |
۲۱۳۸ | N | او عصاتان داد تا پیش آمدید | * | آن عصا از خشم هم بر وی زدید |
۲۱۳۹ | Q | حلقهٔ کوران بِچه کار اندرید | * | دیدبان را در میانه آورید |
۲۱۳۹ | N | حلقهی کوران به چه کار اندرید | * | دیدبان را در میانه آورید |
۲۱۴۰ | Q | دامنِ او گیر کو دادت عصا | * | در نگر کآدم چها دید از عصی |
۲۱۴۰ | N | دامن او گیر کاو دادت عصا | * | در نگر کادم چها دید از عصی |
۲۱۴۱ | Q | مُعْجِزهٔ موسی و احمد را نگر | * | چون عصا شد مار و اُسْتُن با خبر |
۲۱۴۱ | N | معجزهی موسی و احمد را نگر | * | چون عصا شد مار و استن با خبر |
۲۱۴۲ | Q | از عصا ماری و از اُستُن حنین | * | پنج نوبت میزنند از بهرِ دین |
۲۱۴۲ | N | از عصا ماری و از استن حنین | * | پنج نوبت میزنند از بهر دین |
۲۱۴۳ | Q | گر نه نامعقول بودی این مَزَه | * | کَیْ بُدی حاجت بچندین معجزه |
۲۱۴۳ | N | گرنه نامعقول بودی این مزه | * | کی بدی حاجت به چندین معجزه |
۲۱۴۴ | Q | هر چه معقولست عقلش میخورد | * | بیبیانِ معجزه بیجَرّ و مَد |
۲۱۴۴ | N | هر چه معقول است عقلش میخورد | * | بیبیان معجزه بیجر و مد |
۲۱۴۵ | Q | این طریقِ بکر نامعقول بین | * | در دلِ هر مُقْبِلی مقبول بین |
۲۱۴۵ | N | این طریق بکر نامعقول بین | * | در دل هر مقبلی مقبول بین |
۲۱۴۶ | Q | همچنان کز بیمِ آدم دیو و دد | * | در جزایر در رمیدند از حسد |
۲۱۴۶ | N | همچنان کز بیم آدم دیو و دد | * | در جزایر در رمیدند از حسد |
۲۱۴۷ | Q | هم ز بیمِ معجزاتِ انبیا | * | سر کشیده منکران زیرِ گیا |
۲۱۴۷ | N | هم ز بیم معجزات انبیا | * | سر کشیده منکران زیر گیا |
۲۱۴۸ | Q | تا بناموسِ مسلمانی زِیَند | * | در تسلُّس تا ندانی که کِیَند |
۲۱۴۸ | N | تا به ناموس مسلمانی زیاند | * | در تسلس تا ندانی که کیاند |
۲۱۴۹ | Q | همچو قلَّابان بر آن نقدِ تَباه | * | نُقره میمالند و نامِ پادشاه |
۲۱۴۹ | N | همچو قلابان بر آن نقد تباه | * | نقره میمالند و نام پادشاه |
۲۱۵۰ | Q | ظاهرِ الفاظشان توحید و شرع | * | باطنِ آن همچو در نان تخمِ صرع |
۲۱۵۰ | N | ظاهر الفاظشان توحید و شرع | * | باطن آن همچو در نان تخم صرع |
۲۱۵۱ | Q | فلسفی را زَهره نه تا دَم زند | * | دم زند دینِ حَقَش برهم زند |
۲۱۵۱ | N | فلسفی را زهره نی تا دم زند | * | دم زند دین حقش بر هم زند |
۲۱۵۲ | Q | دست و پایِ او جماد و جانِ او | * | هرچه گوید آن دو در فرمانِ او |
۲۱۵۲ | N | دست و پای او جماد و جان او | * | هر چه گوید آن دو در فرمان او |
۲۱۵۳ | Q | با زبان گرچه که تُهمت مینهند | * | دست و پاهاشان گواهی میدهند |
۲۱۵۳ | N | با زبان گر چه که تهمت مینهند | * | دست و پاهاشان گواهی میدهند |