block:1056
| ۱۰۵۵ | Q | ساعتی تأخیر کرد اندر شدن | * | بعد ازان شد پیشِ شیرِ پنجه‌زن |
| ۱۰۵۵ | N | ساعتی تاخیر کرد اندر شدن | * | بعد از آن شد پیش شیر پنجه زن |
| ۱۰۵۶ | Q | ز آن سبب کاندر شدن او ماند دیر | * | خاک را می‌کَنْد و می‌غرّید شیر |
| ۱۰۵۶ | N | ز آن سبب کاندر شدن او ماند دیر | * | خاک را می‌کند و می‌غرید شیر |
| ۱۰۵۷ | Q | گفت من گفتم که عهدِ آن خَسان | * | خام باشد خام و سُست و نارَسان |
| ۱۰۵۷ | N | گفت من گفتم که عهد آن خسان | * | خام باشد خام و سست و نارسان |
| ۱۰۵۸ | Q | دمدمهٔ ایشان مرا از خَر فگند | * | چند بفْریبد مرا این دهر چند |
| ۱۰۵۸ | N | دمدمه‌ی ایشان مرا از خر فگند | * | چند بفریبد مرا این دهر چند |
| ۱۰۵۹ | Q | سخت درماند امیر سُست‌ریش | * | چون نه پس بیند نه پیش از احمقیش |
| ۱۰۵۹ | N | سخت درماند امیر سست ریش | * | چون نه پس بیند نه پیش از احمقیش |
| ۱۰۶۰ | Q | راه هموارست و زیرش دامها | * | قحطِ معنی در میانِ نامها |
| ۱۰۶۰ | N | راه هموار است و زیرش دامها | * | قحط معنی در میان نامها |
| ۱۰۶۱ | Q | لفظها و نامها چون دامهاست | * | لفظِ شیرین ریگِ آبِ عمرِ ماست |
| ۱۰۶۱ | N | لفظها و نامها چون دامهاست | * | لفظ شیرین ریگ آب عمر ماست |
| ۱۰۶۲ | Q | آن یکی ریگی که جوشد آب ازو | * | سخت کمیابست رَوْ آن را بجُو |
| ۱۰۶۲ | N | آن یکی ریگی که جوشد آب ازو | * | سخت کمیاب است رو آن را بجو |
| ۱۰۶۳ | Q | مَنْبَعِ حِکمت شود حِکمت‌طلب | * | فارغ آید او ز تحصیل و سبب |
| ۱۰۶۳ | N | منبع حکمت شود حکمت طلب | * | فارغ آید او ز تحصیل و سبب |
| ۱۰۶۴ | Q | لَوْحِ حافظ لوحِ محفوظی شود | * | عقلِ او از رُوح محظوظی شود |
| ۱۰۶۴ | N | لوح حافظ لوح محفوظی شود | * | عقل او از روح محظوظی شود |
| ۱۰۶۵ | Q | چون مُعَلِّم بود عقلش ز ابتدا | * | بعد ازین شد عقل شاگردی ورا |
| ۱۰۶۵ | N | چون معلم بود عقلش ز ابتدا | * | بعد از این شد عقل شاگردی و را |
| ۱۰۶۶ | Q | عقل چون جِبریل گوید احمدا | * | گر یکی گامی نِهَم سوزد مرا |
| ۱۰۶۶ | N | عقل چون جبریل گوید احمدا | * | گر یکی گامی نهم سوزد مرا |
| ۱۰۶۷ | Q | تو مرا بگْذار زین پس پیش ران | * | حدِّ من این بود ای سلطانِ جان |
| ۱۰۶۷ | N | تو مرا بگذار زین پس پیش ران | * | حد من این بود ای سلطان جان |
| ۱۰۶۸ | Q | هر که ماند از کاهلی بی‌شُکر و صبر | * | او همین داند که گیرد پای جَبْر |
| ۱۰۶۸ | N | هر که ماند از کاهلی بی‌شکر و صبر | * | او همین داند که گیرد پای جبر |
| ۱۰۶۹ | Q | هر که جبر آورد خود رنجور کرد | * | تا همان رنجوریَش در گور کرد |
| ۱۰۶۹ | N | هر که جبر آورد خود رنجور کرد | * | تا همان رنجوری‌اش در گور کرد |
| ۱۰۷۰ | Q | گفت پیغمبر که رنجوری بلاغ | * | رنج آرد تا بمیرد چون چراغ |
| ۱۰۷۰ | N | گفت پیغمبر که رنجوری به لاغ | * | رنج آرد تا بمیرد چون چراغ |
| ۱۰۷۱ | Q | جبر چه بْوَد بستنِ اِشکسته را | * | یا بپیوستن رگی بگُسسته را |
| ۱۰۷۱ | N | جبر چه بود بستن اشکسته را | * | یا بپیوستن رگی بگسسته را |
| ۱۰۷۲ | Q | چون درین ره پای خود نشْکسته‌ای | * | بر کی می‌خندی چه پا را بسته‌ای |
| ۱۰۷۲ | N | چون در این ره پای خود نشکسته‌ای | * | بر که می‌خندی چه پا را بسته‌ای |
| ۱۰۷۳ | Q | وانک پایش در رهِ کُوشِش شکست | * | در رسید او را بُراق و بر نشست |
| ۱۰۷۳ | N | و آن که پایش در ره کوشش شکست | * | در رسید او را براق و بر نشست |
| ۱۰۷۴ | Q | حاملِ دین بود او محمول شد | * | قابلِ فرمان بُد او مقبول شد |
| ۱۰۷۴ | N | حامل دین بود او محمول شد | * | قابل فرمان بد او مقبول شد |
| ۱۰۷۵ | Q | تا کنون فرمان پذیرفتی ز شاه | * | بعد ازین فرمان رساند بر سپاه |
| ۱۰۷۵ | N | تا کنون فرمان پذیرفتی ز شاه | * | بعد از این فرمان رساند بر سپاه |
| ۱۰۷۶ | Q | تا کنون اختر اثر کردی در او | * | بعد ازین باشد امیرِ اختر او |
| ۱۰۷۶ | N | تا کنون اختر اثر کردی در او | * | بعد از این باشد امیر اختر او |
| ۱۰۷۷ | Q | گر ترا اِشکال آید در نظر | * | پس تو شک داری در اِنْشَقَّ اؐلْقَمَر |
| ۱۰۷۷ | N | گر ترا اشکال آید در نظر | * | پس تو شک داری در انْشَقَّ الْقَمَرُ |
| ۱۰۷۸ | Q | تازه کن ایمان نی از گفتِ زبان | * | ای هوا را تازه کرده در نهان |
| ۱۰۷۸ | N | تازه کن ایمان نه از گفت زبان | * | ای هوا را تازه کرده در نهان |
| ۱۰۷۹ | Q | تا هوا تازه‌ست ایمان تازه نیست | * | کین هوا جز قفلِ آن دروازه نیست |
| ۱۰۷۹ | N | تا هوا تازه ست ایمان تازه نیست | * | کاین هوا جز قفل آن دروازه نیست |
| ۱۰۸۰ | Q | کرده‌ای تأویل حرفِ بِکر را | * | خویش را تأویل کن نه ذِکر را |
| ۱۰۸۰ | N | کرده‌ای تاویل حرف بکر را | * | خویش را تاویل کن نی ذکر را |
| ۱۰۸۱ | Q | بر هوا تاویلِ قرآن می‌کنی | * | پست و کژ شد از تو معنی سَنی |
| ۱۰۸۱ | N | بر هوا تاویل قرآن می‌کنی | * | پست و کژ شد از تو معنی سنی |