block:1043
۹۱۵ | Q | قوم گفتندش که کسب از ضعفِ خَلْق | * | لقمهٔ تزویر دان بر قدرِ حلْق |
۹۱۵ | N | قوم گفتندش که کسب از ضعف خلق | * | لقمهی تزویر دان بر قدر حلق |
۹۱۶ | Q | نیست کسبی از توکّل خوبتر | * | چیست از تسلیم خود محبوبتر |
۹۱۶ | N | نیست کسبی از توکل خوبتر | * | چیست از تسلیم خود محبوبتر |
۹۱۷ | Q | بس گریزند از بلا سوی بلا | * | بس جهند از مار سوی اژدها |
۹۱۷ | N | بس گریزند از بلا سوی بلا | * | بس جهند از مار سوی اژدها |
۹۱۸ | Q | حیله کرد اِنسان و حیلهش دام بود | * | آنک جان پنداشت خونآشام بود |
۹۱۸ | N | حیله کرد انسان و حیلهش دام بود | * | آن که جان پنداشت خون آشام بود |
۹۱۹ | Q | در ببست و دشمن اندر خانه بود | * | حیلهٔ فرعون زین افسانه بود |
۹۱۹ | N | در ببست و دشمن اندر خانه بود | * | حیلهی فرعون زین افسانه بود |
۹۲۰ | Q | صد هزاران طفل کُشت آن کینه کَش | * | وانک او میجُست اندر خانهاش |
۹۲۰ | N | صد هزاران طفل کشت آن کینه کش | * | و آن که او میجست اندر خانهاش |
۹۲۱ | Q | دیدهٔ ما چون بسی علَّت دروست | * | رَوْ فنا کن دیدِ خود در دیدِ دوست |
۹۲۱ | N | دیدهی ما چون بسی علت در اوست | * | رو فنا کن دید خود در دید دوست |
۹۲۲ | Q | دیدِ ما را دیدِ او نِعْمَ اؐلْعِوَض | * | یابی اندر دیدِ او کُلّ غَرَض |
۹۲۲ | N | دید ما را دید او نعم العوض | * | یابی اندر دید او کل غرض |
۹۲۳ | Q | طفل تا گیرا و تا پویا نبود | * | مَرْکَبش جز گردنِ بابا نبود |
۹۲۳ | N | طفل تا گیرا و تا پویا نبود | * | مرکبش جز گردن بابا نبود |
۹۲۴ | Q | چون فُضولی گشت و دست و پا نمود | * | در عَنا افتاد و در کُور و کبود |
۹۲۴ | N | چون فضولی گشت و دست و پا نمود | * | در عنا افتاد و در کور و کبود |
۹۲۵ | Q | جانهای خلق پیش از دست و پا | * | میپریدند از وفا اندر صفا |
۹۲۵ | N | جانهای خلق پیش از دست و پا | * | میپریدند از وفا اندر صفا |
۹۲۶ | Q | چون بامرِ اِهْبِطُوا بندی شدند | * | حبسِ خشم و حرص و خرسندی شدند |
۹۲۶ | N | چون به امر اهْبِطُوا بندی شدند | * | حبس خشم و حرص و خرسندی شدند |
۹۲۷ | Q | ما عیالِ حضرتیم و شیرخواه | * | گفت الخَلْقُ عِیالُ لِلإِلَه |
۹۲۷ | N | ما عیال حضرتیم و شیر خواه | * | گفت الخلق عیال للإله |
۹۲۸ | Q | آنک او از آسمان باران دهد | * | هم تواند کو ز رحمت نان دهد |
۹۲۸ | N | آنکه او از آسمان باران دهد | * | هم تواند کاو ز رحمت نان دهد |