vol.4

block:4128

title of 4128
۳۳۴۸	N	پس برو خاموش باش از انقیاد	*	زیر ظل امر شیخ و اوستاد
۳۳۴۹	N	ور نه گر چه مستعد و قابلی	*	مسخ گردی تو ز لاف کاملی
۳۳۵۰	N	هم ز استعداد وامانی اگر	*	سرکشی ز استاد راز و با خبر
۳۳۵۱	N	صبر کن در موزه دوزی تو هنوز	*	ور بوی بی‌صبر گردی پاره دوز
۳۳۵۲	N	کهنه دوزان گر بدیشان صبر و حلم	*	جمله نو دوزان شدندی هم به علم
۳۳۵۳	N	بس بکوشی و به آخر از کلال	*	هم تو گویی خویش کالعقل عقال
۳۳۵۴	N	همچو آن مرد مفلسف روز مرگ	*	عقل را می‌دید بس بی‌بال و برگ
۳۳۵۵	N	بی‌غرض می‌کرد آن دم اعتراف	*	کز ذکاوت راندیم اسب از گزاف
۳۳۵۶	N	از غروری سر کشیدیم از رجال	*	آشنا کردیم در بحر خیال
۳۳۵۷	N	آشنا هیچ است اندر بحر روح	*	نیست اینجا چاره جز کشتی نوح
۳۳۵۸	N	این چنین فرمود آن شاه رسل	*	که منم کشتی در این دریای کل
۳۳۵۹	N	یا کسی کاو در بصیرتهای من	*	شد خلیفه‌ی راستی بر جای من
۳۳۶۰	N	کشتی نوحیم در دریا که تا	*	رو نگردانی ز کشتی ای فتی
۳۳۶۱	N	همچو کنعان سوی هر کوهی مرو	*	از نبی‌ لا عاصِمَ الْیَوْمَ‌ شنو
۳۳۶۲	N	می‌نماید پست این کشتی ز بند	*	می‌نماید کوه فکرت بس بلند
۳۳۶۳	N	پست منگر هان و هان این پست را	*	بنگر آن فضل حق پیوست را
۳۳۶۴	N	در علو کوه فکرت کم نگر	*	که یکی موجش کند زیر و زبر
۳۳۶۵	N	گر تو کنعانی نداری باورم	*	گر دو صد چندین نصیحت پرورم
۳۳۶۶	N	گوش کنعان کی پذیرد این کلام	*	که بر او مهر خدای است و ختام
۳۳۶۷	N	کی گذارد موعظه بر مهر حق	*	کی بگرداند حدث حکم سبق
۳۳۶۸	N	لیک می‌گویم حدیث خوش پیی	*	بر امید آن که تو کنعان نه‌ای
۳۳۶۹	N	آخر این اقرار خواهی کرد هین	*	هم ز اول روز آخر را ببین
۳۳۷۰	N	می‌توانی دید آخر را مکن	*	چشم آخر بینت را کور کهن
۳۳۷۱	N	هر که آخر بین بود مسعودوار	*	نبودش در دم زره رفتن عثار
۳۳۷۲	N	گر نخواهی هر دمی این خفت و خیز	*	کن ز خاک پای مردی چشم تیز
۳۳۷۳	N	کحل دیده ساز خاک پاش را	*	تا بیندازی سر اوباش را
۳۳۷۴	N	که از این شاگردی و زین افتقار	*	سوزنی باشی شوی تو ذو الفقار
۳۳۷۵	N	سرمه کن تو خاک هر بگزیده را	*	هم بسوزد هم بسازد دیده را
۳۳۷۶	N	چشم اشتر ز آن بود بس نور بار	*	کاو خورد از بهر نور چشم خار

[Prev Block] [Next Block]