vol.4

block:4068

title of 4068
۱۸۰۲	N	آن شنیدی داستان بایزید	*	که ز حال بو الحسن پیشین چه دید
۱۸۰۳	N	روزی آن سلطان تقوی می‌گذشت	*	با مریدان جانب صحرا و دشت
۱۸۰۴	N	بوی خوش آمد مر او را ناگهان	*	در سواد ری ز سوی خارقان
۱۸۰۵	N	هم بدانجا ناله‌ی مشتاق کرد	*	بوی را از باد استنشاق کرد
۱۸۰۶	N	بوی خوش را عاشقانه می‌کشید	*	جان او از باد باده می‌چشید
۱۸۰۷	N	کوزه‌ای کاو از یخابه پر بود	*	چون عرق بر ظاهرش پیدا شود
۱۸۰۸	N	آن ز سردی هوا آبی شده‌ست	*	از درون کوزه نم بیرون نجست
۱۸۰۹	N	باد بوی آور مر او را آب گشت	*	آب هم او را شراب ناب گشت
۱۸۱۰	N	چون در او آثار مستی شد پدید	*	یک مرید او را از آن دم بر رسید
۱۸۱۱	N	پس بپرسیدش که این احوال خوش	*	که برون است از حجاب پنج و شش
۱۸۱۲	N	گاه سرخ و گاه زرد و گه سپید	*	می‌شود رویت چه حال است و نوید
۱۸۱۳	N	می‌کشی بوی و به ظاهر نیست گل	*	بی‌شک از غیب است و از گلزار کل
۱۸۱۴	N	ای تو کام جان هر خودکامه‌ای	*	هر دم از غیبت پیام و نامه‌ای
۱۸۱۵	N	هر دمی یعقوب‌وار از یوسفی	*	می‌رسد اندر مشام تو شفا
۱۸۱۶	N	قطره‌ای بر ریز بر ما ز آن سبو	*	شمه‌ای ز آن گلستان با ما بگو
۱۸۱۷	N	خو نداریم ای جمال مهتری	*	که لب ما خشک و تو تنها خوری
۱۸۱۸	N	ای فلک پیمای چست چست خیز	*	ز انچه خوردی جرعه‌ای بر ما بریز
۱۸۱۹	N	میر مجلس نیست در دوران دگر	*	جز تو ای شه در حریفان در نگر
۱۸۲۰	N	کی توان نوشید این می زیر دست	*	می یقین مر مرد را رسواگر است
۱۸۲۱	N	بوی را پوشیده و مکنون کند	*	چشم مست خویشتن را چون کند
۱۸۲۲	N	خود نه آن بوی است این کاندر جهان	*	صد هزاران پرده‌اش دارد نهان
۱۸۲۳	N	پر شد از تیزی او صحرا و دشت	*	دشت چه کز نه فلک هم بر گذشت
۱۸۲۴	N	این سر خم را به کهگل در مگیر	*	کاین برهنه نیست خود پوشش پذیر
۱۸۲۵	N	لطف کن ای راز دان رازگو	*	آن چه بازت صید کردش باز گو
۱۸۲۶	N	گفت بوی بو العجب آمد به من	*	همچنان که مر نبی را از یمن
۱۸۲۷	N	که محمد گفت بر دست صبا	*	از یمن می‌آیدم بوی خدا
۱۸۲۸	N	بوی رامین می‌رسد از جان ویس	*	بوی یزدان می‌رسد هم از اویس
۱۸۲۹	N	از اویس و از قرن بوی عجب	*	مر نبی را مست کرد و پر طرب
۱۸۳۰	N	چون اویس از خویش فانی گشته بود	*	آن زمینی آسمانی گشته بود
۱۸۳۱	N	آن هلیله‌ی پروریده در شکر	*	چاشنی تلخیش نبود دگر
۱۸۳۲	N	آن هلیله‌ی رسته از ما و منی	*	نقش دارد از هلیله طعم نی
۱۸۳۳	N	این سخن پایان ندارد باز گرد	*	تا چه گفت از وحی غیب آن شیر مرد

[Prev Block] [Next Block]