block:3104
| ۲۳۰۶ | Q | یادم آمد آن حکایت کان فقیر | * | روز و شب می‌کرد افغان و نفیر |
| ۲۳۰۶ | N | یادم آمد آن حکایت کان فقیر | * | روز و شب می‌کرد افغان و نفیر |
| ۲۳۰۷ | Q | وز خدا می‌خواست روزی حلال | * | بی‌شکار و رنج و کسب و انتقال |
| ۲۳۰۷ | N | وز خدا می‌خواست روزی حلال | * | بی‌شکار و رنج و کسب و انتقال |
| ۲۳۰۸ | Q | پیش ازین گفتیم بعضی حالِ او | * | لیک تَعْویق آمد و شد پنج تو |
| ۲۳۰۸ | N | پیش از این گفتیم بعضی حال او | * | لیک تعویق آمد و شد پنج تو |
| ۲۳۰۹ | Q | هم بگوییمش کجا خواهد گریخت | * | چون ز ابرِ فضلِ حق حکمت بریخت |
| ۲۳۰۹ | N | هم بگوییمش کجا خواهد گریخت | * | چون ز ابر فضل حق حکمت بریخت |
| ۲۳۱۰ | Q | صاحبِ گاوش بدید و گفت هین | * | ای به ظُلمت گاوِ من گشته رهین |
| ۲۳۱۰ | N | صاحب گاوش بدید و گفت هین | * | ای به ظلمت گاو من گشته رهین |
| ۲۳۱۱ | Q | هین چرا کُشتی بگو گاوِ مرا | * | ابلهِ طّرار انصاف اندر آ |
| ۲۳۱۱ | N | هین چرا کشتی بگو گاو مرا | * | ابله طرار انصاف اندر آ |
| ۲۳۱۲ | Q | گفت من روزی ز حق می‌خواستم | * | قِبله را از لابه می‌آراستم |
| ۲۳۱۲ | N | گفت من روزی ز حق می‌خواستم | * | قبله را از لابه می‌آراستم |
| ۲۳۱۳ | Q | آن دعای کهنه‌ام شد مُستجاب | * | روزی من بود کُشتم نَک جواب |
| ۲۳۱۳ | N | آن دعای کهنه‌ام شد مستجاب | * | روزی من بود کشتم نک جواب |
| ۲۳۱۴ | Q | او ز خشم آمد گریبانش گرفت | * | چند مُشتی زد برُویش ناشِکِفت |
| ۲۳۱۴ | N | او ز خشم آمد گریبانش گرفت | * | چند مشتی زد به رویش ناشکفت |