block:1154
| ۳۴۶۷ | Q | چینیان گفتند ما نقّاش‌تر | * | رومیان گفتند ما را کرّ و فَر |
| ۳۴۶۷ | N | چینیان گفتند ما نقاش‌تر | * | رومیان گفتند ما را کر و فر |
| ۳۴۶۸ | Q | گفت سلطان امتحان خواهم درین | * | کز شماها کیست در دعوی گزین |
| ۳۴۶۸ | N | گفت سلطان امتحان خواهم در این | * | کز شماها کیست در دعوی گزین |
| ۳۴۶۹ | Q | اهل چین و روم چون حاضر شدند | * | رومیان در علم واقف‌تر بدند |
| ۳۴۶۹ | N | اهل چین و روم چون حاضر شدند | * | رومیان از بحث در مکث آمدند |
| ۳۴۷۰ | Q | چینیان گفتند یک خانه بما | * | خاص بسپارید و یک آنِ شما |
| ۳۴۷۰ | N | چینیان گفتند یک خانه به ما | * | خاص بسپارید و یک آن شما |
| ۳۴۷۱ | Q | بود دو خانه مقابل دَر بدَر | * | زآن یکی چینی ستد رومی دگر |
| ۳۴۷۱ | N | بود دو خانه مقابل دربدر | * | ز آن یکی چینی ستد رومی دگر |
| ۳۴۷۲ | Q | چینیان صد رنگ از شه خواستند | * | پس خزینه باز کرد آن ارجمند |
| ۳۴۷۲ | N | چینیان صد رنگ از شه خواستند | * | پس خزینه باز کرد آن ارجمند |
| ۳۴۷۳ | Q | هر صباحی از خزینه رنگها | * | چینیان را راتبه بود از عطا |
| ۳۴۷۳ | N | هر صباحی از خزینه رنگها | * | چینیان را راتبه بود از عطا |
| ۳۴۷۴ | Q | رومیان گفتند نی نقش و نه رنگ | * | در خور آید کار را جز دفعِ زنگ |
| ۳۴۷۴ | N | رومیان گفتند نی نقش و نه رنگ | * | در خور آید کار را جز دفع زنگ |
| ۳۴۷۵ | Q | در فرو بستند و صیقل می‌زدند | * | همچو گردون ساده و صافی شدند |
| ۳۴۷۵ | N | در فرو بستند و صیقل می‌زدند | * | همچو گردون ساده و صافی شدند |
| ۳۴۷۶ | Q | از دو صد رنگی به بی‌رنگی رهیست | * | رنگ چون ابرست و بی‌رنگی مهیست |
| ۳۴۷۶ | N | از دو صد رنگی به بی‌رنگی رهی است | * | رنگ چون ابر است و بی‌رنگی مهی است |
| ۳۴۷۷ | Q | هرچ اندر ابر ضَو بینی و تاب | * | آن ز اَختر دان و ماه و آفتاب |
| ۳۴۷۷ | N | هر چه اندر ابر ضو بینی و تاب | * | آن ز اختر دان و ماه و آفتاب |
| ۳۴۷۸ | Q | چینیان چون از عمل فارغ شدند | * | از پیِ شادی دُُهُلها می‌زدند |
| ۳۴۷۸ | N | چینیان چون از عمل فارغ شدند | * | از پی شادی دهلها می‌زدند |
| ۳۴۷۹ | Q | شه در آمد دید آنجا نقشها | * | می‌ربود آن عقل را و فهم را |
| ۳۴۷۹ | N | شه در آمد دید آن جا نقشها | * | می‌ربود آن عقل را و فهم را |
| ۳۴۸۰ | Q | بعد از آن آمد بسوی رومیان | * | پرده را بالا کشیدند از میان |
| ۳۴۸۰ | N | بعد از آن آمد به سوی رومیان | * | پرده را بالا کشیدند از میان |
| ۳۴۸۱ | Q | عکسِ آن تصویر و آن کردارها | * | زد برین صافی شده دیوارها |
| ۳۴۸۱ | N | عکس آن تصویر و آن کردارها | * | زد بر این صافی شده دیوارها |
| ۳۴۸۲ | Q | هرچه آنجا دید اینجا به نمود | * | دیده را از دیده‌خانه می‌ربود |
| ۳۴۸۲ | N | هر چه آن جا دید اینجا به نمود | * | دیده را از دیده خانه می‌ربود |
| ۳۴۸۳ | Q | رومیان آن صوفیانند ای پدر | * | بی ز تکرار و کتاب و بی‌هنر |
| ۳۴۸۳ | N | رومیان آن صوفیانند ای پدر | * | بی‌ز تکرار و کتاب و بی‌هنر |
| ۳۴۸۴ | Q | لیک صیقل کرده‌اند آن سینها | * | پاک از آز و حرص و بُخل و کینها |
| ۳۴۸۴ | N | لیک صیقل کرده‌اند آن سینه‌ها | * | پاک از آز و حرص و بخل و کینه‌ها |
| ۳۴۸۵ | Q | آن صفای آینه وصفِ دلست | * | صورت بی‌مُنتها را قابلست |
| ۳۴۸۵ | N | آن صفای آینه وصف دل است | * | کاو نقوش بی‌عدد را قابل است |
| ۳۴۸۶ | Q | صورتِ بی‌صورتِ بی‌حدِّ غَیْب | * | ز آینهٔ دل تافت بر موسی ز جَیْب |
| ۳۴۸۶ | N | صورت بی‌صورت بی‌حد غیب | * | ز آینه‌ی دل تافت بر موسی ز جیب* |
| ۳۴۸۷ | Q | گرچه آن صورت نگنجد در فلک | * | نه بعرش و فرش و دریا و سَمَک |
| ۳۴۸۷ | N | گر چه آن صورت نگنجد در فلک | * | نه به عرش و فرش و دریا و سمک |
| ۳۴۸۸ | Q | زآنک محدودست و معدودست آن | * | آینهٔ دل را نباشد حَد بدان |
| ۳۴۸۸ | N | ز آن که محدود است و معدود است آن | * | آینه‌ی دل را نباشد حد بدان |
| ۳۴۸۹ | Q | عقل اینجا ساکت آمد یا مُضِل | * | زآنک دل با اوست یا خود اوست دل |
| ۳۴۸۹ | N | عقل اینجا ساکت آمد یا مضل | * | زآنکه دل با اوست یا خود اوست دل |
| ۳۴۹۰ | Q | عکسِ هر نقشی نتابد تا ابَد | * | جز ز دل هم با عدد هم بی‌عدد |
| ۳۴۹۰ | N | عکس هر نقشی نتابد تا ابد | * | جز ز دل هم با عدد هم بی‌عدد |
| ۳۴۹۱ | Q | تا ابد هر نقشِ نَو کاید بَرُو | * | می‌نماید بی‌حجابی اندَرُو |
| ۳۴۹۱ | N | تا ابد هر نقش نو کاید بر او | * | می‌نماید بی‌حجابی اندر او |
| ۳۴۹۲ | Q | اهلِ صیقل رَسته‌اند از بوی و رنگ | * | هر دمی بینند خوبی بی‌درنگ |
| ۳۴۹۲ | N | اهل صیقل رسته‌اند از بوی و رنگ | * | هر دمی بینند خوبی بی‌درنگ |
| ۳۴۹۳ | Q | نقش و قِشرِ علم را بگذاشتند | * | رایتِ عَیْن الْیَقین افراشتند |
| ۳۴۹۳ | N | نقش و قشر علم را بگذاشتند | * | رایت عین الیقین افراشتند |
| ۳۴۹۴ | Q | رفت فکر و روشنایی یافتند | * | نَحْر و بَحْرِ آشنایی یافتند |
| ۳۴۹۴ | N | رفت فکر و روشنایی یافتند | * | نحر و بحر آشنایی یافتند |
| ۳۴۹۵ | Q | مرگ کین جمله ازو در وَحشت‌اند | * | می‌کنند این قوم بر وَی ریشخند |
| ۳۴۹۵ | N | مرگ کاین جمله از او در وحشت‌اند | * | می‌کنند این قوم بر وی ریشخند |
| ۳۴۹۶ | Q | کس نیابد بر دلِ ایشان ظفر | * | بر صَدَف آید ضرَر نه بر گُهَر |
| ۳۴۹۶ | N | کس نیابد بر دل ایشان ظفر | * | بر صدف آید ضرر نی بر گهر |
| ۳۴۹۷ | Q | گرچه نَحْو و فِقْه را بگْذاشتند | * | لیک مَحْو و فقر را برداشتند |
| ۳۴۹۷ | N | گر چه نحو و فقه را بگذاشتند | * | لیک محو و فقر را برداشتند |
| ۳۴۹۸ | Q | تا نقوشِ هشت جنّت تافتَست | * | لوحِ دلشان را پذیرا یافتَست |
| ۳۴۹۸ | N | تا نقوش هشت جنت تافته ست | * | لوح دلشان را پذیرا یافته ست |
| ۳۴۹۹ | Q | برترند از عرش و کُرسی و خَلا | * | ساکنانِ مَقعدِ صدقِ خدا |
| ۳۴۹۹ | N | برترند از عرش و کرسی و خلا | * | ساکنان مقعد صدق خدا |