vol.1

block:1043

ترجیح نهادن نخچیران توکّل را بر اجتهاد
۹۱۵	Q	قوم گفتندش که کسب از ضعفِ خَلْق	*	لقمهٔ تزویر دان بر قدرِ حلْق
۹۱۵	N	قوم گفتندش که کسب از ضعف خلق	*	لقمه‌ی تزویر دان بر قدر حلق
۹۱۶	Q	نیست کسبی از توکّل خوب‌تر	*	چیست از تسلیم خود محبوب‌تر
۹۱۶	N	نیست کسبی از توکل خوبتر	*	چیست از تسلیم خود محبوبتر
۹۱۷	Q	بس گریزند از بلا سوی بلا	*	بس جهند از مار سوی اژدها
۹۱۷	N	بس گریزند از بلا سوی بلا	*	بس جهند از مار سوی اژدها
۹۱۸	Q	حیله کرد اِنسان و حیله‌ش دام بود	*	آنک جان پنداشت خون‌آشام بود
۹۱۸	N	حیله کرد انسان و حیله‌ش دام بود	*	آن که جان پنداشت خون آشام بود
۹۱۹	Q	در ببست و دشمن اندر خانه بود	*	حیلهٔ فرعون زین افسانه بود
۹۱۹	N	در ببست و دشمن اندر خانه بود	*	حیله‌ی فرعون زین افسانه بود
۹۲۰	Q	صد هزاران طفل کُشت آن کینه کَش	*	وانک او می‌جُست اندر خانه‌اش
۹۲۰	N	صد هزاران طفل کشت آن کینه کش	*	و آن که او می‌جست اندر خانه‌اش
۹۲۱	Q	دیدهٔ ما چون بسی علَّت دروست	*	رَوْ فنا کن دیدِ خود در دیدِ دوست
۹۲۱	N	دیده‌ی ما چون بسی علت در اوست	*	رو فنا کن دید خود در دید دوست
۹۲۲	Q	دیدِ ما را دیدِ او نِعْمَ اؐلْعِوَض	*	یابی اندر دیدِ او کُلّ غَرَض
۹۲۲	N	دید ما را دید او نعم العوض	*	یابی اندر دید او کل غرض
۹۲۳	Q	طفل تا گیرا و تا پویا نبود	*	مَرْکَبش جز گردنِ بابا نبود
۹۲۳	N	طفل تا گیرا و تا پویا نبود	*	مرکبش جز گردن بابا نبود
۹۲۴	Q	چون فُضولی گشت و دست و پا نمود	*	در عَنا افتاد و در کُور و کبود
۹۲۴	N	چون فضولی گشت و دست و پا نمود	*	در عنا افتاد و در کور و کبود
۹۲۵	Q	جانهای خلق پیش از دست و پا	*	می‌پریدند از وفا اندر صفا
۹۲۵	N	جانهای خلق پیش از دست و پا	*	می‌پریدند از وفا اندر صفا
۹۲۶	Q	چون بامرِ اِهْبِطُوا بندی شدند	*	حبسِ خشم و حرص و خرسندی شدند
۹۲۶	N	چون به امر اهْبِطُوا بندی شدند	*	حبس خشم و حرص و خرسندی شدند
۹۲۷	Q	ما عیالِ حضرتیم و شیرخواه	*	گفت الخَلْقُ عِیالُ لِلإِلَه
۹۲۷	N	ما عیال حضرتیم و شیر خواه	*	گفت الخلق عیال للإله
۹۲۸	Q	آنک او از آسمان باران دهد	*	هم تواند کو ز رحمت نان دهد
۹۲۸	N	آنکه او از آسمان باران دهد	*	هم تواند کاو ز رحمت نان دهد

[Prev Block] [Next Block]