vol.3

block:3225

title of 3225
۴۶۶۴	N	می‌کشید از بی‌هشی‌اش در بیان	*	اندک اندک از کرم صدر جهان
۴۶۶۵	N	بانگ زد در گوش او شه کای گدا	*	زر نثار آوردمت دامن گشا
۴۶۶۶	N	جان تو کاندر فراقم می‌طپید	*	چون که زنهارش رسیدم چون رمید
۴۶۶۷	N	ای بدیده در فراقم گرم و سرد	*	با خود آ از بی‌خودی و باز گرد
۴۶۶۸	N	مرغ خانه اشتری را بی‌خرد	*	رسم مهمانش به خانه می‌برد
۴۶۶۹	N	چون به خانه‌ی مرغ اشتر پا نهاد	*	خانه ویران گشت و سقف اندر فتاد
۴۶۷۰	N	خانه‌ی مرغ است هوش و عقل ما	*	هوش صالح طالب ناقه‌ی خدا
۴۶۷۱	N	ناقه چون سر کرد در آب و گلش	*	نه گل آن جا ماند نه جان و دلش
۴۶۷۲	N	کرد فضل عشق انسان را فضول	*	زین فزون‌جویی ظلوم است و جهول
۴۶۷۳	N	جاهل است و اندر این مشکل شکار	*	می‌کشد خرگوش شیری در کنار
۴۶۷۴	N	کی کنار اندر کشیدی شیر را	*	گر بدانستی و دیدی شیر را
۴۶۷۵	N	ظالم است او بر خود و بر جان خود	*	ظلم بین کز عدلها گو می‌برد
۴۶۷۶	N	جهل او مر علمها را اوستاد	*	ظلم او مر عدلها را شد رشاد
۴۶۷۷	N	دست او بگرفت کاین رفته دمش	*	آن گهی آید که من دم بخشمش
۴۶۷۸	N	چون به من زنده شود این مرده تن	*	جان من باشد که رو آرد به من
۴۶۷۹	N	من کنم او را از این جان محتشم	*	جان که من بخشم ببیند بخششم
۴۶۸۰	N	جان نامحرم نبیند روی دوست	*	جز همان جان کاصل او از کوی اوست
۴۶۸۱	N	در دمم قصاب وار این دوست را	*	تا هلد آن مغز نغزش پوست را
۴۶۸۲	N	گفت ای جان رمیده از بلا	*	وصل ما را در گشادیم الصلا
۴۶۸۳	N	ای خود ما بی‌خودی و مستی‌ات	*	ای ز هست ما هماره هستی‌ات
۴۶۸۴	N	با تو بی‌لب این زمان من نو به نو	*	رازهای کهنه گویم می‌شنو
۴۶۸۵	N	ز انکه آن لبها از این دم می‌رمد	*	بر لب جوی نهان بر می‌دمد
۴۶۸۶	N	گوش بی‌گوشی در این دم بر گشا	*	بهر راز یَفْعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ
۴۶۸۷	N	چون صلای وصل بشنیدن گرفت	*	اندک اندک مرده جنبیدن گرفت
۴۶۸۸	N	نه کم از خاک است کز عشوه‌ی صبا	*	سبز پوشد سر بر آرد از فنا
۴۶۸۹	N	کم ز آب نطفه نبود کز خطاب	*	یوسفان زایند رخ چون آفتاب
۴۶۹۰	N	کم ز بادی نیست شد از امر کُنْ	*	در رحم طاوس و مرغ خوش سخن
۴۶۹۱	N	کم ز کوه سنگ نبود کز ولاد	*	ناقه‌ای کان ناقه ناقه زاد زاد
۴۶۹۲	N	زین همه بگذر نه آن مایه‌ی عدم	*	عالمی زاد و بزاید دم‌به‌دم
۴۶۹۳	N	بر جهید و بر طپید و شاد شاد	*	یک دو چرخی زد سجود اندر فتاد

[Prev Block] [Next Block]