vol.3

block:3208

title of 3208
۴۲۹۲	N	آن که فرمودست او اندر خطاب	*	کره و مادر همی‌خوردند آب
۴۲۹۳	N	می‌شخولیدند هر دم آن نفر	*	بهر اسبان که هلا هین آب خور
۴۲۹۴	N	آن شخولیدن به کره می‌رسید	*	سر همی‌برداشت و از خور می‌رمید
۴۲۹۵	N	مادرش پرسید کای کره چرا	*	می‌رمی هر ساعتی زین استقا
۴۲۹۶	N	گفت کره می‌شخولند این گروه	*	ز اتفاق بانگشان دارم شکوه
۴۲۹۷	N	پس دلم می‌لرزد از جا می‌رود	*	ز اتفاق نعره خوفم می‌رسد
۴۲۹۸	N	گفت مادر تا جهان بوده‌ست از این	*	کار افزایان بدند اندر زمین
۴۲۹۹	N	هین تو کار خویش کن ای ارجمند	*	زود کایشان ریش خود بر می‌کنند
۴۳۰۰	N	وقت تنگ و می‌رود آب فراخ	*	پیش از آن کز هجر گردی شاخ شاخ
۴۳۰۱	N	شهره کاریزی است پر آب حیات	*	آب کش تا بر دمد از تو نبات
۴۳۰۲	N	آب خضر از جوی نطق اولیا	*	می‌خوریم ای تشنه‌ی غافل بیا
۴۳۰۳	N	گر نبینی آب کورانه به فن	*	سوی جو آور سبو در جوی زن
۴۳۰۴	N	چون شنیدی کاندر این جو آب هست	*	کور را تقلید باید کار بست
۴۳۰۵	N	جو فرو بر مشک آب اندیش را	*	تا گران بینی تو مشک خویش را
۴۳۰۶	N	چون گران دیدی شوی تو مستدل	*	رست از تقلید خشک آن گاه دل
۴۳۰۷	N	گر نبیند کور آب جو عیان	*	لیک داند چون سبو بیند گران
۴۳۰۸	N	که ز جو اندر سبو آبی برفت	*	کاین سبک بود و گران شد ز آب و زفت
۴۳۰۹	N	ز انکه هر بادی مرا درمی‌ربود	*	باد می‌نربایدم ثقلم فزود
۴۳۱۰	N	مر سفیهان را رباید هر هوا	*	ز انکه نبودشان گرانی قوی
۴۳۱۱	N	کشتی بی‌لنگر آمد مرد شر	*	که ز باد کژ نیابد او حذر
۴۳۱۲	N	لنگر عقل است عاقل را امان	*	لنگری دریوزه کن از عاقلان
۴۳۱۳	N	او مددهای خرد چون در ربود	*	از خزینه‌ی در آن دریای جود
۴۳۱۴	N	زین چنین امداد دل پر فن شود	*	بجهد از دل چشم هم روشن شود
۴۳۱۵	N	ز انکه نور از دل بر این دیده نشست	*	تا چو دل شد دیده‌ی تو عاطل است
۴۳۱۶	N	دل چو بر انوار عقلی نیز زد	*	ز آن نصیبی هم به دو دیده دهد
۴۳۱۷	N	پس بدان کآب مبارک ز آسمان	*	وحی دلها باشد و صدق بیان
۴۳۱۸	N	ما چو آن کره هم آب جو خوریم	*	سوی آن وسواس طاعن ننگریم
۴۳۱۹	N	پی رو پیغمبرانی ره سپر	*	طعنه‌ی خلقان همه بادی شمر
۴۳۲۰	N	آن خداوندان که ره طی کرده‌اند	*	گوش با بانگ سگان کی کرده‌اند

[Prev Block] [Next Block]