block:3185
| ۳۸۶۰ | Q | رُو نهاد آن عاشقِ خونابه‌ریز | * | دل طپان سوی بخارا گرم و تیز |
| ۳۸۶۰ | N | رو نهاد آن عاشق خونابه‌ریز | * | دل طپان سوی بخارا گرم و تیز |
| ۳۸۶۱ | Q | ریگِ آمون پیشِ او همچون حریر | * | آبِ جیحون پیشِ او چون آبگیر |
| ۳۸۶۱ | N | ریگ آمون پیش او همچون حریر | * | آب جیحون پیش او چون آب گیر |
| ۳۸۶۲ | Q | آن بیابان پیشِ او چون گُلْستان | * | می‌فتاد از خنده او چون گُل‌ْسِتان |
| ۳۸۶۲ | N | آن بیابان پیش او چون گلستان | * | می‌فتاد از خنده او چون گلستان |
| ۳۸۶۳ | Q | در سمرقندست قند امّا لبش | * | از بخارا یافت و آن شد مَذْهَبش |
| ۳۸۶۳ | N | در سمرقند است قند اما لبش | * | از بخارا یافت و آن شد مذهبش |
| ۳۸۶۴ | Q | ای بخارا عقل‌افزا بوده‌ای | * | لیکن از من عقل و دین برْبوده‌ای |
| ۳۸۶۴ | N | ای بخارا عقل افزا بوده‌ای | * | لیکن از من عقل و دین بربوده‌ای |
| ۳۸۶۵ | Q | بَدْر می‌جویم از آنم چون هلال | * | صَدْر می‌جویم درین صفِّ نِعال |
| ۳۸۶۵ | N | بدر می‌جویم از آنم چون هلال | * | صدر می‌جویم در این صف نعال |
| ۳۸۶۶ | Q | چون سوادِ آن بخارا را بدید | * | در سوادِ غم بیاضی شد پدید |
| ۳۸۶۶ | N | چون سواد آن بخارا را بدید | * | در سواد غم بیاضی شد پدید |
| ۳۸۶۷ | Q | ساعتی افتاد بیهوش و دراز | * | عقلِ او پَرّید در بُستانِ راز |
| ۳۸۶۷ | N | ساعتی افتاد بیهوش و دراز | * | عقل او پرید در بستان راز |
| ۳۸۶۸ | Q | بر سر و رُویش گُلابی می‌زدند | * | از گلابِ عشقِ او غافل بُدند |
| ۳۸۶۸ | N | بر سر و رویش گلابی می‌زدند | * | از گلاب عشق او غافل بدند |
| ۳۸۶۹ | Q | او گلستانی نهانی دیده بود | * | غارتِ عشقش ز خود ببْریده بود |
| ۳۸۶۹ | N | او گلستانی نهانی دیده بود | * | غارت عشقش ز خود ببریده بود |
| ۳۸۷۰ | Q | تو فسرده در خورِ این دَم نه‌ای | * | با شَکَر مقرون نه‌ای گرچه نَیی |
| ۳۸۷۰ | N | تو فسرده در خور این دم نه‌ای | * | با شکر مقرون نه‌ای گر چه نی‌ای |
| ۳۸۷۱ | Q | رختِ عقلت با تُوَست و عاقلی | * | کز جُنُوداً لَمْ تَرَوْهَا غافلی |
| ۳۸۷۱ | N | رخت عقلت با تو است و عاقلی | * | کز جُنُوداً لَمْ تَرَوْها غافلی |