block:3160
۳۳۴۳ | Q | لیک فردا خواهد او مردن یقین | * | گاو خواهد کُشت وارث در حنین |
۳۳۴۳ | N | لیک فردا خواهد او مردن یقین | * | گاو خواهد کشت وارث در حنین |
۳۳۴۴ | Q | صاحب خانه بخواهد مُرد رفت | * | روزِ فردا نک رسیدت لُوتِ زفت |
۳۳۴۴ | N | صاحب خانه بخواهد مرد و رفت | * | روز فردا نک رسیدت لوت زفت |
۳۳۴۵ | Q | پارههای نان و لالنگ و طَعام | * | در میانِ کوی یابد خاص و عام |
۳۳۴۵ | N | پارههای نان و لالنگ و طعام | * | در میان کوی یابد خاص و عام |
۳۳۴۶ | Q | گاوِ قربانی و نانهای تَنْک | * | بر سگان و سایلان ریزد سَبْک |
۳۳۴۶ | N | گاو قربانی و نانهای تنک | * | بر سگان و سایلان ریزد سبک |
۳۳۴۷ | Q | مرگِ اسپ و استر و مرگِ غلام | * | بُد قضا گردان این مغرورِ خام |
۳۳۴۷ | N | مرگ اسب و استر و مرگ غلام | * | بد قضا گردان این مغرور خام |
۳۳۴۸ | Q | از زیانِ مال و درد آن گریخت | * | مال افزون کرد و خونِ خویش ریخت |
۳۳۴۸ | N | از زیان مال و درد آن گریخت | * | مال افزون کرد و خون خویش ریخت |
۳۳۴۹ | Q | این ریاضتهای درویشان چراست | * | کان بلا بر تن بقای جانهاست |
۳۳۴۹ | N | این ریاضتهای درویشان چراست | * | کان بلا بر تن بقای جانهاست |
۳۳۵۰ | Q | تا بقای خود نیابد سالکی | * | چون کند تن را سقیم و هالکی |
۳۳۵۰ | N | تا بقای خود نیابد سالکی | * | چون کند تن را سقیم و هالکی |
۳۳۵۱ | Q | دست کَیْ جُنبد بایثار و عمل | * | تا نبیند داده را جانش بَدَل |
۳۳۵۱ | N | دست کی جنبد به ایثار و عمل | * | تا نبیند داده را جانش بدل |
۳۳۵۲ | Q | آنک بدهد بیامیدِ سودها | * | آن خدایست آن خدایست آن خدا |
۳۳۵۲ | N | آن که بدهد بیامید سودها | * | آن خدای است آن خدای است آن خدا |
۳۳۵۳ | Q | یا ولی حق که خُویِ حق گرفت | * | نور گشت و تابشِ مطلق گرفت |
۳۳۵۳ | N | یا ولی حق که خوی حق گرفت | * | نور گشت و تابش مطلق گرفت |
۳۳۵۴ | Q | کو غنی است و جز او جمله فقیر | * | کَیْ فقیری بیعوض گوید که گیر |
۳۳۵۴ | N | کاو غنی است و جز او جمله فقیر | * | کی فقیری بیعوض گوید که گیر |
۳۳۵۵ | Q | تا نبیند کودکی که سیب هست | * | او پیازِ گنده را ندهد ز دست |
۳۳۵۵ | N | تا نبیند کودکی که سیب هست | * | او پیاز گنده را ندهد ز دست |
۳۳۵۶ | Q | این همه بازار بهرِ این غرض | * | بر دکانها شِسته بر بُویِ عوض |
۳۳۵۶ | N | این همه بازار بهر این غرض | * | بر دکانها شسته بر بوی عوض |
۳۳۵۷ | Q | صد متاعِ خوب عرضه میکنند | * | و اندرونِ دل عوضها میتَنند |
۳۳۵۷ | N | صد متاع خوب عرضه میکنند | * | و اندرون دل عوضها میتنند |
۳۳۵۸ | Q | یک سلامی نشنوی ای مردِ دین | * | که نگیرد آخرِ آن آستین |
۳۳۵۸ | N | یک سلامی نشنوی ای مرد دین | * | که نگیرد آخر آن آستین |
۳۳۵۹ | Q | بیطَمَع نشنیدهام از خاص و عام | * | من سلامی ای برادر و السَّلام |
۳۳۵۹ | N | بیطمع نشنیدهام از خاص و عام | * | من سلامی ای برادر و السلام |
۳۳۶۰ | Q | جز سلامِ حقّ هین آن را بجو | * | خانه خانه جا بجا و کو بکو |
۳۳۶۰ | N | جز سلام حق، هین آن را بجو | * | خانه خانه جا به جا و کو به کو |
۳۳۶۱ | Q | از دهانِ آدمی خوش مشام | * | هم پیامِ حق شنودم هم سلام |
۳۳۶۱ | N | از دهان آدمی خوش مشام | * | هم پیام حق شنودم هم سلام |
۳۳۶۲ | Q | وین سلامِ باقیان بر بُویِ آن | * | من همینوشم بدِل خوشتر ز جان |
۳۳۶۲ | N | وین سلام باقیان بر بوی آن | * | من همینوشم به دل خوشتر ز جان |
۳۳۶۳ | Q | ز آن سلامِ او سلامِ حق شُدست | * | کاتش اندر دودمانِ خود زدست |
۳۳۶۳ | N | ز آن سلام او سلام حق شده ست | * | کاتش اندر دودمان خود زده ست |
۳۳۶۴ | Q | مُرده است از خود شده زنده برَب | * | ز آن بود اسرارِ حقّش در دو لب |
۳۳۶۴ | N | مرده است از خود شده زنده به رب | * | ز آن بود اسرار حقش در دو لب |
۳۳۶۵ | Q | مُردنِ تن در ریاضت زندگیست | * | رنجِ این تن روح را پایندگیست |
۳۳۶۵ | N | مردن تن در ریاضت زندگی است | * | رنج این تن روح را پایندگی است |
۳۳۶۶ | Q | گوش بنهاده بُد آن مردِ خبیث | * | میشنود او از خروسش آن حدیث |
۳۳۶۶ | N | گوش بنهاده بد آن مرد خبیث | * | میشنود او از خروسش آن حدیث |