block:3081
۱۸۴۲ | Q | رفت لُقمان سوی داودِ صفا | * | دید کو میکرد ز آهن حَلْقهها |
۱۸۴۲ | N | رفت لقمان سوی داود صفا | * | دید کاو میکرد ز آهن حلقهها |
۱۸۴۳ | Q | جمله را با همدگر در میفگند | * | ز آهنِ پولاد آن شاهِ بلند |
۱۸۴۳ | N | جمله را با هم دگر در میفگند | * | ز آهن پولاد آن شاه بلند |
۱۸۴۴ | Q | صنعتِ زرّادْ او کم دیده بود | * | در عجب میمانْد و وسواسش فزود |
۱۸۴۴ | N | صنعت زراد او کم دیده بود | * | در عجب میماند و وسواسش فزود |
۱۸۴۵ | Q | کین چه شاید بود وا پرسم ازو | * | که چه میسازی ز حلقهٔ تو بتو |
۱۸۴۵ | N | کاین چه شاید بود واپرسم از او | * | که چه میسازی ز حلقهی تو به تو |
۱۸۴۶ | Q | باز با خود گفت صبر اولیترست | * | صبر تا مقصود زُوتر رَهْبَرست |
۱۸۴۶ | N | باز با خود گفت صبر اولیتر است | * | صبر تا مقصود زوتر رهبر است |
۱۸۴۷ | Q | چون نپرسی زودتر کشفت شود | * | مرغِ صبر از جمله پرّانتر بود |
۱۸۴۷ | N | چون نپرسی زودتر کشفت شود | * | مرغ صبر از جمله پرانتر بود |
۱۸۴۸ | Q | ور بپرسی دیرتر حاصل شود | * | سهل از بیصبریَت مُشکِل شود |
۱۸۴۸ | N | ور بپرسی دیرتر حاصل شود | * | سهل از بیصبریات مشکل شود |
۱۸۴۹ | Q | چونک لقمان تن بزد هم در زمان | * | شد تمام از صنعتِ داود آن |
۱۸۴۹ | N | چون که لقمان تن بزد هم در زمان | * | شد تمام از صنعت داود آن |
۱۸۵۰ | Q | پس زِرِه سازید و در پوشید او | * | پیشِ لُقمانِ کریم صَبْرخُو |
۱۸۵۰ | N | پس زره سازید و در پوشید او | * | پیش لقمان کریم صبر خو |
۱۸۵۱ | Q | گفت این نیکو لباسست ای فَتَی | * | در مُصافّ و جنگ دفعِ زخم را |
۱۸۵۱ | N | گفت این نیکو لباس است ای فتی | * | در مصاف و جنگ دفع زخم را |
۱۸۵۲ | Q | گفت لقمان صبر هم نیکودَمیست | * | که پناه و دافعِ هر جا غَمیست |
۱۸۵۲ | N | گفت لقمان صبر هم نیکو دمی است | * | که پناه و دافع هر جا غمی است |
۱۸۵۳ | Q | صبر را با حق قرین کرد ای فلان | * | آخرِ وَ اؐلْعَصْر را آگه بخوان |
۱۸۵۳ | N | صبر را با حق قرین کرد ای فلان | * | آخر و العصر را آگه بخوان |
۱۸۵۴ | Q | صد هزاران کیمیا حقّ آفرید | * | کیمیایی همچو صبر آدم ندید |
۱۸۵۴ | N | صد هزاران کیمیا حق آفرید | * | کیمیایی همچو صبر آدم ندید |