vol.3

Qūniyah Nicholson both

block:3065

خلاص یافتن کودکان از مکتب بدین مکر
۱۵۹۰Qسجده کردند و بگفتند ای کریم * دور بادا از تو رنجوری و بیم
۱۵۹۰Nسجده کردند و بگفتند ای کریم * دور بادا از تو رنجوری و بیم
۱۵۹۱Qپس برون جَستند سوی خانه‌ها * همچو مرغان در هوای دانه‌ها
۱۵۹۱Nپس برون جستند سوی خانه‌ها * همچو مرغان در هوای دانه‌ها
۱۵۹۲Qمادرانشان خشمگین گشتند و گفت * روزِ کُتّاب و شما با لهو جُفت
۱۵۹۲Nمادرانشان خشمگین گشتند و گفت * روز کتاب و شما با لهو جفت
۱۵۹۳Qعذر آوردند کای مادر تو بیست * این گناه از ما و از تقصیر نیست
۱۵۹۳Nعذر آوردند کای مادر تو بیست * این گناه از ما و از تقصیر نیست
۱۵۹۴Qاز قضای آسمان اُستادِ ما * گشت رنجور و سقیم و مُبْتلا
۱۵۹۴Nاز قضای آسمان استاد ما * گشت رنجور و سقیم و مبتلا
۱۵۹۵Qمادران گفتند مکرست و دروغ * صد دروغ آرید بهرِ طمعِ دوغ
۱۵۹۵Nمادران گفتند مکر است و دروغ * صد دروغ آرید بهر طمع دوغ
۱۵۹۶Qما صباح آییم پیشِ اوستا * تا ببینیم اصلِ این مکرِ شما
۱۵۹۶Nما صباح آییم پیش اوستا * تا ببینیم اصل این مکر شما
۱۵۹۷Qکودکان گفتند بِسمِ اللَّه رَوید * بر دروغ و صدقِ ما واقف شوید
۱۵۹۷Nکودکان گفتند بسم اللَّه روید * بر دروغ و صدق ما واقف شوید