block:3021
۷۴۷ | Q | بَلْعَم باعور و ابلیسِ لعین | * | ز امتحان آخرین گشته مَهین |
۷۴۷ | N | بلعم باعور و ابلیس لعین | * | ز امتحان آخرین گشته مهین |
۷۴۸ | Q | او بدعوی مَیْلِ دولت میکند | * | مَعْدهاش نفرینِ سَبْلت میکند |
۷۴۸ | N | او به دعوی میل دولت میکند | * | معدهاش نفرین سبلت میکند |
۷۴۹ | Q | کانچ پنهان میکند پیداش کن | * | سوخت ما را ای خدا رسواش کن |
۷۴۹ | N | کانچه پنهان میکند پیداش کن | * | سوخت ما را ای خدا رسواش کن |
۷۵۰ | Q | جمله اجزایِ تنش خصم وِیَند | * | کز بهاری لافد ایشان در دَیَند |
۷۵۰ | N | جمله اجزای تنش خصم ویاند | * | کز بهاری لافد ایشان در دیاند |
۷۵۱ | Q | لاف وا دادِ کرمها میکُند | * | شاخِ رحمت را ز بُن بر میکَنَد |
۷۵۱ | N | لاف وا داد کرمها میکند | * | شاخ رحمت را ز بن بر میکند |
۷۵۲ | Q | راستی پیش آر یا خاموش کن | * | و آنگهان رحمت ببین و نوش کن |
۷۵۲ | N | راستی پیش آر یا خاموش کن | * | و آن گهان رحمت ببین و نوش کن |
۷۵۳ | Q | آن شکم خصمِ سبیلِ او شده | * | دست پنهان در دُعا اندر زده |
۷۵۳ | N | آن شکم خصم سبیل او شده | * | دست پنهان در دعا اندر زده |
۷۵۴ | Q | کای خدا رسوا کن این لافِ لئام | * | تا بجنبد سوی ما رحمِ کرام |
۷۵۴ | N | کای خدا رسوا کن این لاف لئام | * | تا بجنبد سوی ما رحم کرام |
۷۵۵ | Q | مستجاب آمد دعای آن شکم | * | سوزشِ حاجت بزد بیرون عَلَم |
۷۵۵ | N | مستجاب آمد دعای آن شکم | * | سوزش حاجت بزد بیرون علم |
۷۵۶ | Q | گفت حق گر فاسقی و اهلِ صَنَم | * | چون مرا خوانی اجابتها کُنَم |
۷۵۶ | N | گفت حق گر فاسقی و اهل صنم | * | چون مرا خوانی اجابتها کنم |
۷۵۷ | Q | تو دعا را سخت گیر و میشَخُول | * | عاقبت بُرهاندت از دستِ غُول |
۷۵۷ | N | تو دعا را سخت گیر و میشخول | * | عاقبت برهاندت از دست غول |
۷۵۸ | Q | چون شکم خود را بحضرت در سپرد | * | گربه آمد پوستِ آن دُنْبه ببُرد |
۷۵۸ | N | چون شکم خود را به حضرت در سپرد | * | گربه آمد پوست آن دنبه ببرد |
۷۵۹ | Q | از پسِ گربه دویدند او گریخت | * | کودک از ترسِ عتابش رنگ ریخت |
۷۵۹ | N | از پس گربه دویدند او گریخت | * | کودک از ترس عتابش رنگ ریخت |
۷۶۰ | Q | آمد اندر انجمن آن طفلِ خرد | * | آبِ رویِ مردِ لافی را ببُرد |
۷۶۰ | N | آمد اندر انجمن آن طفل خرد | * | آب روی مرد لافی را ببرد |
۷۶۱ | Q | گفت آن دنبه که هر صبحی بدان | * | چرب میکردی لبان و سَبْلتان |
۷۶۱ | N | گفت آن دنبه که هر صبحی بدان | * | چرب میکردی لبان و سبلتان |
۷۶۲ | Q | گربه آمد ناگهانش در ربود | * | بس دویدیم و نکرد آن جهد سود |
۷۶۲ | N | گربه آمد ناگهانش در ربود | * | بس دویدیم و نکرد آن جهد سود |
۷۶۳ | Q | خنده آمد حاضران را از شِگِفت | * | رحمهاشان باز جنبیدن گرفت |
۷۶۳ | N | خنده آمد حاضران را از شگفت | * | رحمهاشان باز جنبیدن گرفت |
۷۶۴ | Q | دعوتش کردند و سیرش داشتند | * | تخمِ رحمت در زمینش کاشتند |
۷۶۴ | N | دعوتش کردند و سیرش داشتند | * | تخم رحمت در زمینش کاشتند |
۷۶۵ | Q | او چو ذوقِ راستی دید از کرام | * | بیتَکُّبر راستی را شد غلام |
۷۶۵ | N | او چو ذوق راستی دید از کرام | * | بیتکبر راستی را شد غلام |