vol.6

block:6001

title of 6001
۱	N	ای حیات دل حسام الدین بسی	*	میل می‌جوشد به قسم سادسی
۲	N	گشت از جذب چو تو علامه‌ای	*	در جهان گردان حسامی نامه‌ای
۳	N	پیش کش می‌آرمت ای معنوی	*	قسم سادس در تمام مثنوی
۴	N	شش جهت را نور ده زین شش صحف	*	کی یطوف حوله من لم یطف
۵	N	عشق را با پنج و با شش کار نیست	*	مقصد او جز که جذب یار نیست
۶	N	بو که فیما بعد دستوری رسد	*	رازهای گفتنی گفته شود
۷	N	با بیانی که بود نزدیکتر	*	زین کنایات دقیق مستتر
۸	N	راز جز با راز دان انباز نیست	*	راز اندر گوش منکر راز نیست
۹	N	لیک دعوت وارد است از کردگار	*	با قبول و ناقبول او را چه کار
۱۰	N	نوح نه صد سال دعوت می‌نمود	*	دم‌به‌دم انکار قومش می‌فزود
۱۱	N	هیچ از گفتن عنان واپس کشید	*	هیچ اندر غار خاموشی خزید
۱۲	N	گفت از بانگ و علالای سگان	*	هیچ واگردد ز راهی کاروان
۱۳	N	یا شب مهتاب از غوغای سگ	*	سست گردد بدر را در سیر تگ
۱۴	N	مه فشاند نور و سگ عوعو کند	*	هر کسی بر خلقت خود می‌تند
۱۵	N	هر کسی را خدمتی داده قضا	*	در خور آن گوهرش در ابتلا
۱۶	N	چون که نگذارد سگ آن نعره‌ی سقم	*	من مهم سیران خود را چون هلم
۱۷	N	چون که سرکه سرکگی افزون کند	*	پس شکر را واجب افزونی بود
۱۸	N	قهر سرکه لطف همچون انگبین	*	کاین دو باشد رکن هر اسکنجبین
۱۹	N	انگبین گر پای کم آرد ز خل	*	آید آن سرکنجبین اندر خلل
۲۰	N	قوم بر وی سرکه‌ها می‌ریختند	*	نوح را دریا فزون می‌ریخت قند
۲۱	N	قند او را بد مدد از بحر جود	*	پس ز سرکه‌ی اهل عالم می‌فزود
۲۲	N	واحد کالالف که بود آن ولی	*	بلکه صد قرن است آن عبد العلی
۲۳	N	خم که از دریا در او راهی شود	*	پیش او جیحونها زانو زند
۲۴	N	خاصه این دریا که دریاها همه	*	چون شنیدند این مثال و دمدمه
۲۵	N	شد دهانشان تلخ از این شرم و خجل	*	که قرین شد نام اعظم با اقل
۲۶	N	در قران این جهان با آن جهان	*	این جهان از شرم می‌گردد جهان
۲۷	N	این عبارت تنگ و قاصر رتبت است	*	ور نه خس را با اخص چه نسبت است
۲۸	N	زاغ در رز نعره‌ی زاغان زند	*	بلبل از آواز خوش کی کم کند
۲۹	N	پس خریدار است هر یک را جدا	*	اندر این بازار یَفْعَلُ ما یَشاءُ
۳۰	N	نقل خارستان غذای آتش است	*	بوی گل قوت دماغ سر خوش است
۳۱	N	گر پلیدی پیش ما رسوا بود	*	خوک و سگ را شکر و حلوا بود
۳۲	N	گر پلیدان این پلیدیها کنند	*	آبها بر پاک کردن می‌تنند
۳۳	N	گر چه ماران زهر افشان می‌کنند	*	ور چه تلخان‌مان پریشان می‌کنند
۳۴	N	نحلها بر کوه و کندو و شجر	*	می‌نهند از شهد انبار شکر
۳۵	N	زهرها هر چند زهری می‌کنند	*	زود تریاقاتشان بر می‌کنند
۳۶	N	این جهان جنگ است کل چون بنگری	*	ذره با ذره چو دین با کافری
۳۷	N	آن یکی ذره همی‌پرد به چپ	*	و آن دگر سوی یمین اندر طلب
۳۸	N	ذره‌ای بالا و آن دیگر نگون	*	جنگ فعلیشان ببین اندر رکون
۳۹	N	جنگ فعلی هست از جنگ نهان	*	زین تخالف آن تخالف را بدان
۴۰	N	ذره‌ای کان محو شد در آفتاب	*	جنگ او بیرون شد از وصف و حساب
۴۱	N	چون ز ذره محو شد نفس و نفس	*	جنگش اکنون جنگ خورشید است و بس
۴۲	N	رفت از وی جنبش طبع و سکون	*	از چه از إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
۴۳	N	ما به بحر تو ز خود راجع شدیم	*	و ز رضاع اصل مسترضع شدیم
۴۴	N	در فروع راه ای مانده ز غول	*	لاف کم زن از اصول ای بی‌اصول
۴۵	N	جنگ ما و صلح ما در نور عین	*	نیست از ما هست بین اصبعین
۴۶	N	جنگ طبعی جنگ فعلی جنگ قول	*	در میان جزوها حربی است هول
۴۷	N	این جهان زین جنگ قایم می‌بود	*	در عناصر درنگر تا حل شود
۴۸	N	چار عنصر چار استون قوی است	*	که بدیشان سقف دنیا مستوی است
۴۹	N	هر ستونی اشکننده‌ی آن دگر	*	استن آب اشکننده‌ی آن شرر
۵۰	N	پس بنای خلق بر اضداد بود	*	لاجرم ما جنگییم از ضر و سود
۵۱	N	هست احوالم خلاف همدگر	*	هر یکی با هم مخالف در اثر
۵۲	N	چون که هر دم راه خود را می‌زنم	*	با دگر کس سازگاری چون کنم
۵۳	N	موج لشکرهای احوالم ببین	*	هر یکی با دیگری در جنگ و کین
۵۴	N	می‌نگر در خود چنین جنگ گران	*	پس چه مشغولی به جنگ دیگران
۵۵	N	یا مگر زین جنگ حقت واخرد	*	در جهان صلح یک رنگت برد
۵۶	N	آن جهان جز باقی و آباد نیست	*	ز انکه آن ترکیب از اضداد نیست
۵۷	N	این تفانی از ضد آید ضد را	*	چون نباشد ضد نباشد جز بقا
۵۸	N	نفی ضد کرد از بهشت آن بی‌نظیر	*	که نباشد شمس و ضدش زمهریر
۵۹	N	هست بی‌رنگی اصول رنگها	*	صلحها باشد اصول جنگها
۶۰	N	آن جهان است اصل این پر غم وثاق	*	وصل باشد اهل هر هجر و فراق
۶۱	N	این مخالف از چه‌ایم ای خواجه ما	*	و از چه زاید وحدت این اعداد را
۶۲	N	ز انکه ما فرعیم و چار اضداد اصل	*	خوی خود در فرع کرد ایجاد اصل
۶۳	N	گوهر جان چون ورای فصل‌هاست	*	خوی او این نیست خوی کبریاست
۶۴	N	جنگها بین کان اصول صلح‌هاست	*	چون نبی که جنگ او بهر خداست
۶۵	N	غالب است و چیر در هر دو جهان	*	شرح این غالب نگنجد در دهان
۶۶	N	آب جیحون را اگر نتوان کشید	*	هم ز قدر تشنگی نتوان برید
۶۷	N	گر شدی عطشان بحر معنوی	*	فرجه‌ای کن در جزیره‌ی مثنوی
۶۸	N	فرجه کن چندان که اندر هر نفس	*	مثنوی را معنوی بینی و بس
۶۹	N	باد که را ز آب جو چون واکند	*	آب یک رنگی خود پیدا کند
۷۰	N	شاخه‌های تازه‌ی مرجان ببین	*	میوه‌های رسته ز آب جان ببین
۷۱	N	چون ز حرف و صوت و دم یکتا شود	*	آن همه بگذارد و دریا شود
۷۲	N	حرف گو و حرف نوش و حرفها	*	هر سه جان گردند اندر انتها
۷۳	N	نان دهنده و نان ستان و نان پاک	*	ساده گردند از صور گردند خاک
۷۴	N	لیک معنیشان بود در سه مقام	*	در مراتب هم ممیز هم مدام
۷۵	N	خاک شد صورت ولی معنی نشد	*	هر که گوید شد تو گویش نی نشد
۷۶	N	در جهان روح هر سه منتظر	*	گه ز صورت هارب و گه مستقر
۷۷	N	امر آید در صور رو در رود	*	باز هم ز امرش مجرد می‌شود
۷۸	N	پس له الخلق و له الامرش بدان	*	خلق صورت امر جان راکب بر آن
۷۹	N	راکب و مرکوب در فرمان شاه	*	جسم بر درگاه و جان در بارگاه
۸۰	N	چون که خواهد کآب آید در سبو	*	شاه گوید جیش جان را که ارکبوا
۸۱	N	باز جانها را چو خواهد در علو	*	بانگ آید از نقیبان که انزلوا
۸۲	N	بعد از این باریک خواهد شد سخن	*	کم کن آتش هیزمش افزون مکن
۸۳	N	تا نجوشد دیگهای خرد زود	*	دیگ ادراکات خرد است و فرود
۸۴	N	پاک سبحانی که سیبستان کند	*	در غمام حرفشان پنهان کند
۸۵	N	زین غمام پانگ و حرف و گفت‌وگوی	*	پرده‌ای کز سیب ناید غیر بوی
۸۶	N	باری افزون کش تو این بو را به هوش	*	تا سوی اصلت برد بگرفته گوش
۸۷	N	بو نگه دار و بپرهیز از زکام	*	تن بپوش از باد و بود سرد عام
۸۸	N	تا نینداید مشامت را ز اثر	*	ای هواشان از زمستان سردتر
۸۹	N	چون جمادند و فسرده و تن شگرف	*	می‌جهد انفاسشان از تل برف
۹۰	N	چون زمین زین برف در پوشد کفن	*	تیغ خورشید حسام الدین بزن
۹۱	N	هین بر آر از شرق سیف الله را	*	گرم کن ز آن شرق این درگاه را
۹۲	N	برف را خنجر زند آن آفتاب	*	سیلها ریزد ز کهها بر تراب
۹۳	N	ز انکه لا شرقی و لا غربی است او	*	با منجم روز و شب حربی است او
۹۴	N	که چرا جز من نجوم بی‌هدی	*	قبله کردی از لئیمی و عمی
۹۵	N	ناخوشت آید مقال آن امین	*	در نبی که‌ لا أُحِبُّ الْآفِلِینَ
۹۶	N	از قزح در پیش مه بستی کمر	*	ز آن همی‌رنجی ز وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ
۹۷	N	منکری این را که شمس کورت	*	شمس پیش تست اعلی مرتبت
۹۸	N	از ستاره دیده تصریف هوا	*	ناخوشت آید إذا النجم هوی
۹۹	N	خود موثرتر نباشد مه ز نان	*	ای بسا نان که ببرد عرق جان
۱۰۰	N	خود موثرتر نباشد زهره ز آب	*	ای بسا آبا که کرد او تن خراب
۱۰۱	N	مهر آن در جان تست و پند دوست	*	می‌زند بر گوش تو بیرون پوست
۱۰۲	N	پند ما در تو نگیرد ای کلان	*	پند تو در ما نگیرد هم بدان
۱۰۳	N	جز مگر مفتاح خاص آید ز دوست	*	که مقالید السماوات آن اوست
۱۰۴	N	این سخن همچون ستاره‌ست و قمر	*	لیک بی‌فرمان حق ندهد اثر
۱۰۵	N	این ستاره‌ی بی‌جهت تاثیر او	*	می‌زند بر گوشهای وحی جو
۱۰۶	N	که بیایید از جهت تا بی‌جهات	*	تا ندراند شما را گرگ مات
۱۰۷	N	آن چنان که لمعه‌ی در پاش اوست	*	شمس دنیا در صفت خفاش اوست
۱۰۸	N	هفت چرخ ازرقی در رق اوست	*	پیک ماه اندر تب و در دق اوست
۱۰۹	N	زهره چنگ مسئله در وی زده	*	مشتری با نقد جان پیش آمده
۱۱۰	N	در هوای دستبوس او زحل	*	لیک خود را می‌نبیند آن محل
۱۱۱	N	دست و پا مریخ چندین خست از او	*	و آن عطارد صد قلم بشکست از او
۱۱۲	N	با منجم این همه انجم به جنگ	*	کای رها کرده تو جان بگزیده رنگ
۱۱۳	N	جان وی است و ما همه رنگ و رقوم	*	کوکب هر فکر او جان نجوم
۱۱۴	N	فکر کو آن جا همه نور است پاک	*	بهر تست این لفظ فکر ای فکرناک
۱۱۵	N	هر ستاره خانه دارد بر علا	*	هیچ خانه درنگنجد نجم ما
۱۱۶	N	جای سوز اندر مکان کی در رود	*	نور نامحدود را حد کی بود
۱۱۷	N	لیک تمثیلی و تصویری کنند	*	تا که دریابد ضعیفی عشقمند
۱۱۸	N	مثل نبود لیک باشد آن مثیل	*	تا کند عقل محمد را گسیل
۱۱۹	N	عقل سر تیز است لیکن پای سست	*	ز انکه دل ویران شده‌ست و تن درست
۱۲۰	N	عقلشان در نقل دنیا پیچ پیچ	*	فکرشان در ترک شهوت هیچ هیچ
۱۲۱	N	صدرشان در وقت دعوی همچو شرق	*	صبرشان در وقت تقوی همچو برق
۱۲۲	N	عالمی اندر هنرها خود نما	*	همچو عالم بی‌وفا وقت وفا
۱۲۳	N	وقت خود بینی نگنجد در جهان	*	در گلو و معده گم گشته چو نان
۱۲۴	N	این همه اوصافشان نیکو شود	*	بد نماند چون که نیکو جو شود
۱۲۵	N	گر منی گنده بود همچون منی	*	چون به جان پیوست یابد روشنی
۱۲۶	N	هر جمادی که کند رو در نبات	*	از درخت بخت او روید حیات
۱۲۷	N	هر نباتی کان به جان رو آورد	*	خضروار از چشمه‌ی حیوان خورد
۱۲۸	N	باز جان چون رو سوی جانان نهد	*	رخت را در عمر بی‌پایان نهد

block:6002

title of 6002
۱۲۹	N	واعظی را گفت روزی سائلی	*	کای تو منبر را سنی‌تر قایلی
۱۳۰	N	یک سؤال استم بگو ای ذو لباب	*	اندر این مجلس سؤالم را جواب
۱۳۱	N	بر سر بارو یکی مرغی نشست	*	از سر و از دم کدامینش به است
۱۳۲	N	گفت اگر رویش به شهر و دم به ده	*	روی او از دم او می‌دان که به
۱۳۳	N	ور سوی شهر است دم رویش بده	*	خاک آن دم باش و از رویش بجه
۱۳۴	N	مرغ با پر می‌پرد تا آشیان	*	پر مردم همت است ای مردمان
۱۳۵	N	عاشقی کالوده شد در خیر و شر	*	خیر و شر منگر تو در همت نگر
۱۳۶	N	باز اگر باشد سپید و بی‌نظیر	*	چون که صیدش موش باشد شد حقیر
۱۳۷	N	ور بود جغدی و میل او به شاه	*	او سر باز است منگر در کلاه
۱۳۸	N	آدمی بر قد یک طشت خمیر	*	بر فزود از آسمان و از اثیر
۱۳۹	N	هیچ‌ کَرَّمْنا شنید این آسمان	*	که شنید این آدمی پر غمان
۱۴۰	N	بر زمین و چرخ عرضه کرد کس	*	خوبی و عقل و عبارات و هوس
۱۴۱	N	جلوه کردی هیچ تو بر آسمان	*	خوبی روی و اصابت در گمان
۱۴۲	N	پیش صورتهای حمام ای ولد	*	عرضه کردی هیچ سیم اندام خود
۱۴۳	N	بگذری ز آن نقشهای همچو حور	*	جلوه آری با عجوز نیم کور
۱۴۴	N	در عجوزه چیست کایشان را نبود	*	که ترا ز آن نقشها با خود ربود
۱۴۵	N	تو نگویی من بگویم در بیان	*	عقل و حس و درک و تدبیر است و جان
۱۴۶	N	در عجوزه جان آمیزش کنی است	*	صورت گرمابه‌ها را روح نیست
۱۴۷	N	صورت گرمابه گر جنبش کند	*	در زمان او از عجوزت بر کند
۱۴۸	N	جان چه باشد با خبر از خیر و شر	*	شاد با احسان و گریان از ضرر
۱۴۹	N	چون سر و ماهیت جان مخبر است	*	هر که او آگاه‌تر با جان‌تر است
۱۵۰	N	روح را تاثیر آگاهی بود	*	هر که را این بیش اللهی بود
۱۵۱	N	چون خبرها هست بیرون زین نهاد	*	باشد این جانها در آن میدان جماد
۱۵۲	N	جان اول مظهر درگاه شد	*	جان جان خود مظهر اللَّه شد
۱۵۳	N	آن ملایک جمله عقل و جان بدند	*	جان نو آمد که جسم آن بدند
۱۵۴	N	از سعادت چون بر آن جان بر زدند	*	همچو تن آن روح را خادم شدند
۱۵۵	N	آن بلیس از جان از آن سر برده بود	*	یک نشد با جان که عضو مرده بود
۱۵۶	N	چون نبودش آن فدای آن نشد	*	دست بشکسته مطیع جان نشد
۱۵۷	N	جان نشد ناقص گر آن عضوش شکست	*	کان به دست اوست تاند کرد هست
۱۵۸	N	سر دیگر هست کو گوش دگر	*	طوطیی کو مستعد آن شکر
۱۵۹	N	طوطیان خاص را قندی است ژرف	*	طوطیان عام از آن خور بسته طرف
۱۶۰	N	کی چشد درویش صورت ز آن زکات	*	معنی است آن نه فعولن فاعلات
۱۶۱	N	از خر عیسی دریغش نیست قند	*	لیک خر آمد به خلقت که پسند
۱۶۲	N	قند خر را گر طرب انگیختی	*	پیش خر قنطار شکر ریختی
۱۶۳	N	معنی‌ نَخْتِمُ عَلی‌ أَفْواهِهِمْ	*	این شناس این است ره رو را مهم
۱۶۴	N	تا ز راه خاتم پیغمبران	*	بو که برخیزد ز لب ختم گران
۱۶۵	N	ختمهایی کانبیا بگذاشتند	*	آن به دین احمدی برداشتند
۱۶۶	N	قفلهای ناگشاده مانده بود	*	از کف‌ إِنَّا فَتَحْنا بر گشود
۱۶۷	N	او شفیع است این جهان و آن جهان	*	این جهان زی دین و آن جا زی جنان
۱۶۸	N	این جهان گوید که تو رهشان نما	*	و آن جهان گوید که تو مهشان نما
۱۶۹	N	پیشه‌اش اندر ظهور و در کمون	*	اهد قومی انهم لا یعلمون
۱۷۰	N	باز گشته از دم او هر دو باب	*	در دو عالم دعوت او مستجاب
۱۷۱	N	بهر این خاتم شده‌ست او که به خود	*	مثل او نه بود و نه خواهند بود
۱۷۲	N	چون که در صنعت برد استاد دست	*	نه تو گویی ختم صنعت بر تو است
۱۷۳	N	در گشاد ختمها تو خاتمی	*	در جهان روح بخشان حاتمی
۱۷۴	N	هست اشارات محمد المراد	*	کل گشاد اندر گشاد اندر گشاد
۱۷۵	N	صد هزاران آفرین بر جان او	*	بر قدوم و دور فرزندان او
۱۷۶	N	آن خلیفه زادگان مقبلش	*	زاده‌اند از عنصر جان و دلش
۱۷۷	N	گر ز بغداد و هری یا از ری‌اند	*	بی‌مزاج آب و گل نسل وی‌اند
۱۷۸	N	شاخ گل هر جا که روید هم گل است	*	خم مل هر جا که جوشد هم مل است
۱۷۹	N	گر ز مغرب بر زند خورشید سر	*	عین خورشید است نه چیز دگر
۱۸۰	N	عیب چینان را از این دم کور دار	*	هم به ستاری خود ای کردگار
۱۸۱	N	گفت حق چشم خفاش بد خصال	*	بسته‌ام من ز آفتاب بی‌مثال
۱۸۲	N	از نظرهای خفاش کم و کاست	*	انجم آن شمس نیز اندر خفاست

block:6003

title of 6003
۱۸۳	N	ای ضیاء الحق حسام الدین بیا	*	ای صقال روح و سلطان الهدی
۱۸۴	N	مثنوی را مسرح مشروح ده	*	صورت امثال او را روح ده
۱۸۵	N	تا حروفش جمله عقل و جان شوند	*	سوی خلدستان جان پران شوند
۱۸۶	N	هم به سعی تو ز ارواح آمدند	*	سوی دام حرف و مستحقن شدند
۱۸۷	N	باد عمرت در جهان همچون خضر	*	جان فزا و دستگیر و مستمر
۱۸۸	N	چون خضر و الیاس مانی در جهان	*	تا زمین گردد ز لطفت آسمان
۱۸۹	N	گفتمی از لطف تو جزوی ز صد	*	گر نبودی طمطراق چشم بد
۱۹۰	N	لیک از چشم بد زهر آب دم	*	زخمهای روح فرسا خورده‌ام
۱۹۱	N	جز به رمز ذکر حال دیگران	*	شرح حالت می‌نیارم در بیان
۱۹۲	N	این بهانه هم ز دستان دلی است	*	که از او پاهای دل اندر گلی است
۱۹۳	N	صد دل و جان عاشق صانع شده	*	چشم بد یا گوش بد مانع شده
۱۹۴	N	خود یکی بو طالب آن عم رسول	*	می‌نمودش شنعه‌ی عربان مهول
۱۹۵	N	که چه گویندم عرب کز طفل خود	*	او بگردانید دین معتمد
۱۹۶	N	گفتش ای عم یک شهادت تو بگو	*	تا کنم با حق خصومت بهر تو
۱۹۷	N	گفت لیکن فاش گردد از سماع	*	کل سر جاوز الاثنین شاع
۱۹۸	N	من بمانم در زبان این عرب	*	پیش ایشان خوار گردم زین سبب
۱۹۹	N	لیک گر بودیش لطف ما سبق	*	کی بدی این بد دلی با جذب حق
۲۰۰	N	الغیاث ای تو غیاث المستغیث	*	زین دو شاخه‌ی اختیارات خبیث
۲۰۱	N	من ز دستان و ز مکر دل چنان	*	مات گشتم که بماندم از فغان
۲۰۲	N	من که باشم چرخ با صد کار و بار	*	زین کمین فریاد کرد از اختیار
۲۰۳	N	کای خداوند کریم و بردبار	*	ده امانم زین دو شاخه‌ی اختیار
۲۰۴	N	جذب یک راهه‌ی‌ الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ	*	به ز دو راه تردد ای کریم
۲۰۵	N	زین دو ره گر چه همه‌ی مقصد تویی	*	لیک خود جان کندن آمد این دویی
۲۰۶	N	زین دو ره گر چه بجز تو عزم نیست	*	لیک هرگز رزم همچون بزم نیست
۲۰۷	N	در نبی بشنو بیانش از خدا	*	آیت اشفقن ان یحملنها
۲۰۸	N	این تردد هست در دل چون وغا	*	کاین بود به یا که آن حال مرا
۲۰۹	N	در تردد می‌زند بر همدگر	*	خوف و امید بهی در کر و فر

block:6004

block:6005

block:6006

block:6007

block:6008

block:6009

block:6010

block:6011

block:6012

block:6013

block:6014

block:6015

block:6016

block:6017

block:6018

block:6019

block:6020

block:6021

block:6022

block:6023

block:6024

block:6025

block:6026

block:6027

block:6028

block:6029

block:6030

block:6031

block:6032

block:6033

block:6034

block:6035

block:6036

block:6037

block:6038

block:6039

block:6040

block:6041

block:6042

block:6043

block:6044

block:6045

block:6046

block:6047

block:6048

block:6049

block:6050

block:6051

block:6052

block:6053

block:6054

block:6055

block:6056

block:6057

block:6058

block:6059

block:6060

block:6061

block:6062

block:6063

block:6064

block:6065

block:6066

block:6067

block:6068

block:6069

block:6070

block:6071

block:6072

block:6073

block:6074

block:6075

block:6076

block:6077

block:6078

block:6079

block:6080

block:6081

block:6082

block:6083

block:6084

block:6085

block:6086

block:6087

block:6088

block:6089

block:6090

block:6091

block:6092

block:6093

block:6094

block:6095

block:6096

block:6097

block:6098

block:6099

block:6100

block:6101

block:6102

block:6103

block:6104

block:6105

block:6106

block:6107

block:6108

block:6109

block:6110

block:6111

block:6112

block:6113

block:6114

block:6115

block:6116

block:6117

block:6118

block:6119

block:6120

block:6121

block:6122

block:6123

block:6124

block:6125

block:6126

block:6127

block:6128

block:6129

block:6130

block:6131

block:6132

block:6133

block:6134

block:6135

block:6136

block:6137

block:6138

block:6139