block:3121
| ۲۶۶۹ | Q | سیزده پیغامبر آنجا آمدند | * | گُم‌رهان را جمله رَهْبَر می‌شدند |
| ۲۶۶۹ | N | سیزده پیغمبر آن جا آمدند | * | گمرهان را جمله رهبر می‌شدند |
| ۲۶۷۰ | Q | که هله نعمت فزون شد شُکر کو | * | مرکبِ شکر ار بخسپد حَرِّکُوا |
| ۲۶۷۰ | N | که هله نعمت فزون شد شکر کو | * | مرکب شکر ار بخسبد حرکوا |
| ۲۶۷۱ | Q | شُکرِ مُنْعِم واجب آید در خِرَد | * | ورنه بگْشاید دَرِ خشمِ ابَد |
| ۲۶۷۱ | N | شکر منعم واجب آید در خرد | * | ور نه بگشاید در خشم ابد |
| ۲۶۷۲ | Q | هین کرم بینید و این خود کس کند | * | کز چنین نعمت بشکری بس کند |
| ۲۶۷۲ | N | هین کرم بینید و این خود کس کند | * | کز چنین نعمت به شکری بس کند |
| ۲۶۷۳ | Q | سَر ببخشد شُکر خواهد سجده‌ای | * | پا ببخشد شُکر خواهد قَعده‌ای |
| ۲۶۷۳ | N | سر ببخشد، شکر خواهد سجده‌ای | * | پا ببخشد، شکر خواهد قعده‌ای |
| ۲۶۷۴ | Q | قوم گفته شُکرِ ما را بُرد غُول | * | ما شدیم از شُکر و از نعمت ملول |
| ۲۶۷۴ | N | قوم گفته شکر ما را برد غول | * | ما شدیم از شکر و از نعمت ملول |
| ۲۶۷۵ | Q | ما چنان پژمرده گشتیم از عَطا | * | که نه طاعتمان خوش آید نه خطا |
| ۲۶۷۵ | N | ما چنان پژمرده گشتیم از عطا | * | که نه طاعتمان خوش آید نه خطا |
| ۲۶۷۶ | Q | ما نمی‌خواهیم نعمتها و باغ | * | ما نمی‌خواهیم اسباب و فراغ |
| ۲۶۷۶ | N | ما نمی‌خواهیم نعمتها و باغ | * | ما نمی‌خواهیم اسباب و فراغ |
| ۲۶۷۷ | Q | انبیا گفتند در دل علَّتیست | * | که از آن در حق شناسی آفتیست |
| ۲۶۷۷ | N | انبیا گفتند در دل علتی است | * | که از آن در حق شناسی آفتی است |
| ۲۶۷۸ | Q | نعمت از وی جملگی علّت شود | * | طُعمه در بیمار کَیْ قوَّت شود |
| ۲۶۷۸ | N | نعمت از وی جملگی علت شود | * | طعمه در بیمار کی قوت شود |
| ۲۶۷۹ | Q | چند خوش پیشِ تو آمد ای مُصِر | * | جمله ناخوش گشت و صافِ او کَدِر |
| ۲۶۷۹ | N | چند خوش پیش تو آمد ای مصر | * | جمله ناخوش گشت و صاف او کدر |
| ۲۶۸۰ | Q | تو عدوِّ این خوشیها آمدی | * | گشت ناخوش هرچه بر وی کف زدی |
| ۲۶۸۰ | N | تو عدوی این خوشیها آمدی | * | گشت ناخوش هر چه بر وی کف زدی |
| ۲۶۸۱ | Q | هرکه او شد آشنا و یارِ تو | * | شد حقیر و خوار در دیدارِ تو |
| ۲۶۸۱ | N | هر که او شد آشنا و یار تو | * | شد حقیر و خوار در دیدار تو |
| ۲۶۸۲ | Q | هرکه او بیگانه باشد با تو هم | * | پیشِ تو او بس مِه است و محترم |
| ۲۶۸۲ | N | هر که او بیگانه باشد با تو هم | * | پیش تو او بس مه است و محترم |
| ۲۶۸۳ | Q | این هم از تاثیرِ آن بیماریَست | * | زهرِ او در جمله جُفتان ساریَست |
| ۲۶۸۳ | N | این هم از تاثیر آن بیماری است | * | زهر او در جمله جفتان ساری است |
| ۲۶۸۴ | Q | دفعِ آن علَّت بباید کرد زود | * | که شَکَر با آن حَدَث خواهد نمود |
| ۲۶۸۴ | N | دفع آن علت بباید کرد زود | * | که شکر با آن حدث خواهد نمود |
| ۲۶۸۵ | Q | هر خوشی کاید بتو ناخوش شود | * | آبِ حیوان گر رسد آتش شود |
| ۲۶۸۵ | N | هر خوشی کاید به تو ناخوش شود | * | آب حیوان گر رسد آتش شود |
| ۲۶۸۶ | Q | کیمیای مرگ و جَسْکست آن صفت | * | مرگ گردد ز آن حیاتت عاقبت |
| ۲۶۸۶ | N | کیمیای مرگ و جسک است آن صفت | * | مرگ گردد ز آن حیاتت عاقبت |
| ۲۶۸۷ | Q | بس غذایی که ز وَی دل زنده شد | * | چون بیامد در تنِ تو گنده شد |
| ۲۶۸۷ | N | بس غذایی که ز وی دل زنده شد | * | چون بیامد در تن تو گنده شد |
| ۲۶۸۸ | Q | بس عزیزی که به ناز اِشْکار شد | * | چون شکارت شد برِ تو خوار شد |
| ۲۶۸۸ | N | بس عزیزی که به ناز اشکار شد | * | چون شکارت شد بر تو خوار شد |
| ۲۶۸۹ | Q | آشنایی عقل با عقل از صفا | * | چون شود هر دم فزون باشد وِلا |
| ۲۶۸۹ | N | آشنایی عقل با عقل از صفا | * | چون شود هر دم فزون باشد ولا |
| ۲۶۹۰ | Q | آشنایی نفس با هر نفسِ پَست | * | تو یقین می‌دان که دَم دَم کمترست |
| ۲۶۹۰ | N | آشنایی نفس با هر نفس پست | * | تو یقین می‌دان که دم دم کمتر است |
| ۲۶۹۱ | Q | زانک نفسش گِرْدِ علَّت می‌تَنَد | * | معرفت را زود فاسد می‌کُنَد |
| ۲۶۹۱ | N | ز انکه نفسش گرد علت می‌تند | * | معرفت را زود فاسد می‌کند |
| ۲۶۹۲ | Q | گر نخواهی دوست را فردا نفیر | * | دوستی با عاقل و با عقل گیر |
| ۲۶۹۲ | N | گر نخواهی دوست را فردا نفیر | * | دوستی با عاقل و با عقل گیر |
| ۲۶۹۳ | Q | از سمومِ نفس چون با علّتی | * | هرچه گیری تو مرض را آلتی |
| ۲۶۹۳ | N | از سموم نفس چون با علتی | * | هر چه گیری تو مرض را آلتی |
| ۲۶۹۴ | Q | گر بگیری گوهری سنگی شود | * | ور بگیری مِهْرِ دل جنگی شود |
| ۲۶۹۴ | N | گر بگیری گوهری سنگی شود | * | ور بگیری مهر دل جنگی شود |
| ۲۶۹۵ | Q | ور بگیری نکتهٔ بِکْری لطیف | * | بَعْدِ دَرْکت گشت بی‌ذوق و کثیف |
| ۲۶۹۵ | N | ور بگیری نکته‌ی بکری لطیف | * | بعد درکت گشت بی‌ذوق و کثیف |
| ۲۶۹۶ | Q | که من این را بس شنیدم کهنه شد | * | چیزِ دیگر گو بجُز آن ای عَضُد |
| ۲۶۹۶ | N | که من این را بس شنیدم کهنه شد | * | چیز دیگر گو بجز آن ای عضد |
| ۲۶۹۷ | Q | چیزِ دیگر تازه و نو گفته گیر | * | باز فردا ز آن شوی سیر و نفیر |
| ۲۶۹۷ | N | چیز دیگر تازه و نو گفته گیر | * | باز فردا ز آن شوی سیر و نفیر |
| ۲۶۹۸ | Q | دفعِ علّت کن چو علَّت خَوْ شود | * | هر حدیثی کهنه پیشت نَو شود |
| ۲۶۹۸ | N | دفع علت کن چو علت خو شود | * | هر حدیثی کهنه پیشت نو شود |
| ۲۶۹۹ | Q | تا که آن کهنه بر آرد برگِ نو | * | بشْکُفاند کهنه صد خوشه ز گَو |
| ۲۶۹۹ | N | تا که آن کهنه بر آرد برگ نو | * | بشکفاند کهنه صد خوشه ز گو |
| ۲۷۰۰ | Q | ما طبیبانیم شاگردانِ حق | * | بحرِ قُلْزُم دید ما را فَاؐنْفَلَق |
| ۲۷۰۰ | N | ما طبیبانیم شاگردان حق | * | بحر قلزم دید ما را فانفلق |
| ۲۷۰۱ | Q | آن طبیبانِ طبیعت دیگرند | * | که بدِل از راهِ نبضی بنْگرند |
| ۲۷۰۱ | N | آن طبیبان طبیعت دیگرند | * | که به دل از راه نبضی بنگرند |
| ۲۷۰۲ | Q | ما بدِل بی‌واسطه خوش بنْگریم | * | کز فراست ما بعالی مَنْظریم |
| ۲۷۰۲ | N | ما به دل بی‌واسطه خوش بنگریم | * | کز فراست ما به عالی منظریم |
| ۲۷۰۳ | Q | آن طبیبانِ غذااند و ثمار | * | جانِ حیوانی بدیشان اُستوار |
| ۲۷۰۳ | N | آن طبیبان غذایند و ثمار | * | جان حیوانی بدیشان استوار |
| ۲۷۰۴ | Q | ما طبیبان فعالیم و مقال | * | مُلْهِمِ ما پرتوِ نورِ جلال |
| ۲۷۰۴ | N | ما طبیبان فعالیم و مقال | * | ملهم ما پرتو نور جلال |
| ۲۷۰۵ | Q | کین چنین فعلی ترا نافع بود | * | و آنچنان فعلی ز رَه قاطع بود |
| ۲۷۰۵ | N | کاین چنین فعلی ترا نافع بود | * | و آن چنان فعلی ز ره قاطع بود |
| ۲۷۰۶ | Q | این چنین قولی ترا پیش آورد | * | و آنچنان قولی ترا نیش آورد |
| ۲۷۰۶ | N | این چنین قولی ترا پیش آورد | * | و آن چنان قولی ترا نیش آورد |
| ۲۷۰۷ | Q | آن طبیبان را بود بَوْلی دلیل | * | وین دلیلِ ما بود وَحْیِ جلیل |
| ۲۷۰۷ | N | آن طبیبان را بود بولی دلیل | * | وین دلیل ما بود وحی جلیل |
| ۲۷۰۸ | Q | دست‌ْمُزدی می‌نخواهیم از کسی | * | دست‌مُزدِ ما رسد از حق بَسی |
| ۲۷۰۸ | N | دست‌مزدی می‌نخواهیم از کسی | * | دست‌مزد ما رسد از حق بسی |
| ۲۷۰۹ | Q | هین صلا بیماری ناسُور را | * | داروی ما یک بیک رنجور را |
| ۲۷۰۹ | N | هین صلا بیماری ناسور را | * | داروی ما یک به یک رنجور را |