vol.5

block:5170

title of 5170
۳۹۶۵	N	زن چو عاجز شد بگفت احوال را	*	مردی آن رستم صد زال را
۳۹۶۶	N	شرح آن گردک که اندر راه بود	*	یک به یک با آن خلیفه وانمود
۳۹۶۷	N	شیر کشتن سوی خیمه آمدن	*	و آن ذکر قایم چو شاخ کرگدن
۳۹۶۸	N	باز این سستی این ناموس کوش	*	کاو فرو مرد از یکی خش خشت موش
۳۹۶۹	N	رازها را می‌کند حق آشکار	*	چون بخواهد رست تخم بد مکار
۳۹۷۰	N	آب و ابر و آتش و این آفتاب	*	رازها را می‌برآرد از تراب
۳۹۷۱	N	این بهار نو ز بعد برگ ریز	*	هست برهان وجود رستخیز
۳۹۷۲	N	در بهار آن سرها پیدا شود	*	هر چه خورده‌ست این زمین رسوا شود
۳۹۷۳	N	بر دمد آن از دهان و از لبش	*	تا پدید آرد ضمیر و مذهبش
۳۹۷۴	N	سر بیخ هر درختی و خورش	*	جملگی پیدا شود آن بر سرش
۳۹۷۵	N	هر غمی کز وی تو دل آزرده‌ای	*	از خمار می بود کان خورده‌ای
۳۹۷۶	N	لیک کی دانی که آن رنج خمار	*	از کدامین می بر آمد آشکار
۳۹۷۷	N	این خمار اشکوفه‌ی آن دانه است	*	آن شناسد کاگه و فرزانه است
۳۹۷۸	N	شاخ و اشکوفه نماند دانه را	*	نطفه کی ماند تن مردانه را
۳۹۷۹	N	نیست ماننده هیولا با اثر	*	دانه کی ماننده آمد با شجر
۳۹۸۰	N	نطفه از نان است کی باشد چو نان	*	مردم از نطفه‌ست کی باشد چنان
۳۹۸۱	N	جنی از نار است کی ماند به نار	*	از بخار است ابر و نبود چون بخار
۳۹۸۲	N	از دم جبریل عیسی شد پدید	*	کی به صورت همچو او بد یا ندید
۳۹۸۳	N	آدم از خاک است کی ماند به خاک	*	هیچ انگوری نمی‌ماند به تاک
۳۹۸۴	N	کی بود دزدی به شکل پای دار	*	کی بود طاعت چو خلد پایدار
۳۹۸۵	N	هیچ اصلی نیست مانند اثر	*	پس ندانی اصل رنج و درد سر
۳۹۸۶	N	لیک بی‌اصلی نباشد این جزا	*	بی‌گناهی کی برنجاند خدا
۳۹۸۷	N	آن چه اصل است و کشنده‌ی آن شی است	*	گر نمی‌ماند به وی هم از وی است
۳۹۸۸	N	پس بدان رنجت نتیجه‌ی زلتی است	*	آفت این ضربتت از شهوتی است
۳۹۸۹	N	گر ندانی آن گنه را ز اعتبار	*	زود زاری کن طلب کن اغتفار
۳۹۹۰	N	سجده کن صد بار می‌گو ای خدا	*	نیست این غم غیر در خورد و سزا
۳۹۹۱	N	ای تو سبحان پاک از ظلم و ستم	*	کی دهی بی‌جرم جان را درد و غم
۳۹۹۲	N	من معین می‌ندانم جرم را	*	لیک هم جرمی بباید گرم را
۳۹۹۳	N	جون بپوشیدی سبب را ز اعتبار	*	دایما آن جرم را پوشیده دار
۳۹۹۴	N	که جزا اظهار جرم من بود	*	کز سیاست دزدی‌ام ظاهر شود

[Prev Block] [Next Block]