vol.5

block:5157

title of 5157
۳۶۷۶	N	هر دمی فکری چو مهمان عزیز	*	آید اندر سینه‌ات هر روز نیز
۳۶۷۷	N	فکر را ای جان به جای شخص دان	*	ز انکه شخص از فکر دارد قدر و جان
۳۶۷۸	N	فکر غم گر راه شادی می‌زند	*	کارسازیهای شادی می‌کند
۳۶۷۹	N	خانه می‌روبد به تندی او ز غیر	*	تا در آید شادی نو ز اصل خیر
۳۶۸۰	N	می‌فشاند برگ زرد از شاخ دل	*	تا بروید برگ سبز متصل
۳۶۸۱	N	می‌کند بیخ سرور کهنه را	*	تا خرامد ذوق نو از ما و را
۳۶۸۲	N	غم کند بیخ کژ پوسیده را	*	تا نماید بیخ رو پوشیده را
۳۶۸۳	N	غم ز دل هر چه بریزد یا برد	*	در عوض حقا که بهتر آورد
۳۶۸۴	N	خاصه آن را که یقینش باشد این	*	که بود غم بنده‌ی اهل یقین
۳۶۸۵	N	گر ترش رویی نیارد ابر و برق	*	رز بسوزد از تبسمهای شرق
۳۶۸۶	N	سعد و نحس اندر دلت مهمان شود	*	چون ستاره خانه خانه می‌رود
۳۶۸۷	N	آن زمان که او مقیم برج تست	*	باش همچون طالعش شیرین و چست
۳۶۸۸	N	تا که با مه چون شود او متصل	*	شکر گوید از تو با سلطان دل
۳۶۸۹	N	هفت سال ایوب با صبر و رضا	*	در بلا خوش بود با ضیف خدا
۳۶۹۰	N	تا چو واگردد بلای سخت رو	*	پیش حق گوید به صد گون شکر او
۳۶۹۱	N	کز محبت با من محبوب کش	*	رو نکرد ایوب یک لحظه ترش
۳۶۹۲	N	از وفا و خجلت علم خدا	*	بود چون شیر و عسل او با بلا
۳۶۹۳	N	فکر در سینه در آید نو به نو	*	خند خندان پیش او تو باز رو
۳۶۹۴	N	که اعدنی خالقی من شره	*	لا تحرمنی انل من بره
۳۶۹۵	N	رب اوزعنی لشکر ما اری	*	لا تعقب حسره لی ان مضی
۳۶۹۶	N	آن ضمیر رو ترش را پاس دار	*	آن ترش را چون شکر شیرین شمار
۳۶۹۷	N	ابر را گر هست ظاهر رو ترش	*	گلشن آرنده‌ست ابر و شوره کش
۳۶۹۸	N	فکر غم را تو مثال ابر دان	*	با ترش تو رو ترش کم کن چنان
۳۶۹۹	N	بو که آن گوهر به دست او بود	*	جهد کن تا از تو او راضی رود
۳۷۰۰	N	ور نباشد گوهر و نبود غنی	*	عادت شیرین خود افزون کنی
۳۷۰۱	N	جای دیگر سود دارد عادتت	*	ناگهان روزی بر آید حاجتت
۳۷۰۲	N	فکرتی کز شادیت مانع شود	*	آن به امر و حکمت صانع شود
۳۷۰۳	N	تو مخوان دو چار دانگش ای جوان	*	بو که نجمی باشد و صاحب قران
۳۷۰۴	N	تو مگو فرعی است او را اصل گیر	*	تا بوی پیوسته بر مقصود چیر
۳۷۰۵	N	ور تو آن را فرع گیری و مضر	*	چشم تو در اصل باشد منتظر
۳۷۰۶	N	زهر آمد انتظار اندر چشش	*	دایما در مرگ باشی ز ان روش
۳۷۰۷	N	اصل دان آن را بگیرش در کنار	*	باز ره دایم ز مرگ انتظار

[Prev Block] [Next Block]