vol.5

Qūniyah Nicholson both

block:5107

title of 5107
۲۵۳۸Nآن یکی در خانه‌ای در می‌گریخت * زرد رو و لب کبود و رنگ ریخت
۲۵۳۹Nصاحب خانه بگفتش خیر هست * که همی‌لرزد ترا چون پیر دست
۲۵۴۰Nواقعه چون است چون بگریختی * رنگ رخساره چنین چون ریختی
۲۵۴۱Nگفت بهر سخره‌ی شاه حرون * خر همی‌گیرند امروز از برون
۲۵۴۲Nگفت می‌گیرند گو خر جان عم * چون نه‌ای خر رو ترا زین چیست غم
۲۵۴۳Nگفت بس جدند و گرم اندر گرفت * گر خرم گیرند هم نبود شگفت
۲۵۴۴Nبهر خر گیری بر آوردند دست * جد جد تمییز هم برخاسته‌ست
۲۵۴۵Nچون که بی‌تمییزیان‌مان سرورند * صاحب خر را به جای خر برند
۲۵۴۶Nنیست شاه شهر ما بی‌هوده گیر * هست تمییزش سمیع است و بصیر
۲۵۴۷Nآدمی باش و ز خر گیران مترس * خر نه‌ای ای عیسی دوران مترس
۲۵۴۸Nچرخ چارم هم ز نور تو پر است * حاش لله که مقامت آخور است
۲۵۴۹Nتو ز چرخ و اختران هم برتری * گر چه بهر مصلحت در آخوری
۲۵۵۰Nمیر آخور دیگر و خر دیگر است * نه هر آن که اندر آخور شد خر است
۲۵۵۱Nچه در افتادیم در دنبال خر * از گلستان گوی و از گلهای تر
۲۵۵۲Nاز انار و از ترنج و شاخ سیب * وز شراب و شاهدان بی‌حساب
۲۵۵۳Nیا از آن دریا که موجش گوهر است * گوهرش گوینده و بیناور است
۲۵۵۴Nیا از آن مرغان که گل چین می‌کنند * بیضه‌ها زرین و سیمین می‌کنند
۲۵۵۵Nیا از آن بازان که کبکان پرورند * هم نگون اشکم هم استان می‌پرند
۲۵۵۶Nنردبانهایی است پنهان در جهان * پایه پایه تا عنان آسمان
۲۵۵۷Nهر گره را نردبانی دیگر است * هر روش را آسمانی دیگر است
۲۵۵۸Nهر یکی از حال دیگر بی‌خبر * ملک با پهنا و بی‌پایان و سر
۲۵۵۹Nاین در آن حیران که او از چیست خوش * و آن در این خیره که حیرت چیستش
۲۵۶۰Nصحن ارض اللَّه واسع آمده * هر درختی از زمینی سر زده
۲۵۶۱Nبر درختان شکر گویان برگ و شاخ * که زهی ملک و زهی عرصه‌ی فراخ
۲۵۶۲Nبلبلان گرد شکوفه پر گره * که از آن چه می‌خوری ما را بده
۲۵۶۳Nاین سخن پایان ندارد کن رجوع * سوی آن روباه و شیر و سقم و جوع