vol.5

block:5051

title of 5051
۱۱۱۹	N	آن یکی می‌گفت من پیغمبرم	*	از همه پیغمبران فاضلترم
۱۱۲۰	N	گردنش بستند و بردندش به شاه	*	کاین همی‌گوید رسولم از اله
۱۱۲۱	N	خلق بر وی جمع چون مور و ملخ	*	که چه مکر است و چه تزویر و چه فخ
۱۱۲۲	N	گر رسول آن است کاید از عدم	*	ما همه پیغمبریم و محتشم
۱۱۲۳	N	ما از آن جا آمدیم اینجا غریب	*	تو چرا مخصوص باشی ای ادیب
۱۱۲۴	N	نه شما چون طفل خفته آمدید	*	بی‌خبر از راه وز منزل بدید
۱۱۲۵	N	از منازل خفته بگذشتید و مست	*	بی‌خبر از راه و از بالا و پست
۱۱۲۶	N	ما به بیداری روان گشتیم و خوش	*	از ورای پنج و شش تا پنج و شش
۱۱۲۷	N	دیده منزلها ز اصل و از اساس	*	چون قلاووزان خبیر و ره شناس
۱۱۲۸	N	شاه را گفتند اشکنجه‌ش بکن	*	تا نگوید جنس او هیچ این سخن
۱۱۲۹	N	شاه دیدش بس نزار و بس ضعیف	*	که به یک سیلی بمیرد آن نحیف
۱۱۳۰	N	کی توان او را فشردن یا زدن	*	که چو شیشه گشته است او را بدن
۱۱۳۱	N	لیک با او گویم از راه خوشی	*	که چرا داری تو لاف سرکشی
۱۱۳۲	N	کز درشتی ناید اینجا هیچ کار	*	هم به نرمی سر کند از غار مار
۱۱۳۳	N	مردمان را دور کرد از گرد وی	*	شه لطیفی بود و نرمی ورد وی
۱۱۳۴	N	پس نشاندش باز پرسیدش ز جا	*	که کجا داری معاش و ملتجی
۱۱۳۵	N	گفت ای شه هستم از دارُ السَّلامِ*	*	آمده از ره در این دار الملام
۱۱۳۶	N	نه مرا خانه‌ست و نه یک همنشین	*	خانه کی کردست ماهی در زمین
۱۱۳۷	N	باز شاه از روی لاغش گفت باز	*	که چه خوردی و چه داری چاشت ساز
۱۱۳۸	N	اشتها داری چه خوردی بامداد	*	که چنین سر مستی و پر لاف و باد
۱۱۳۹	N	گفت اگر نانم بدی خشک و طری	*	کی کنیمی دعوی پیغمبری
۱۱۴۰	N	دعوی پیغمبری با این گروه	*	همچنان باشد که دل جستن ز کوه
۱۱۴۱	N	کس ز کوه و سنگ عقل و دل نجست	*	فهم و ضبط نکته‌ی مشکل نجست
۱۱۴۲	N	هر چه گویی باز گوید که همان	*	می‌کند افسوس چون مستهزیان
۱۱۴۳	N	از کجا این قوم و پیغام از کجا	*	از جمادی جان که را باشد رجا
۱۱۴۴	N	گر تو پیغام زنی آری و زر	*	پیش تو بنهند جمله سیم و سر
۱۱۴۵	N	که فلان جا شاهدی می‌خواندت	*	عاشق آمد بر تو او می‌داندت
۱۱۴۶	N	ور تو پیغام خدا آری چو شهد	*	که بیا سوی خدا ای نیک عهد
۱۱۴۷	N	از جهان مرگ سوی برگ رو	*	چون بقا ممکن بود فانی مشو
۱۱۴۸	N	قصد خون تو کنند و قصد سر	*	نه از برای حمیت دین و هنر

[Prev Block] [Next Block]