vol.5

block:5035

title of 5035
۷۱۹	N	مرغکی اندر شکار کرم بود	*	گربه فرصت یافت او را در ربود
۷۲۰	N	آکل و مأکول بود و بی‌خبر	*	در شکار خود ز صیادی دگر
۷۲۱	N	دزد گر چه در شکار کاله‌ای است	*	شحنه با خصمانش در دنباله‌ای است
۷۲۲	N	عقل او مشغول رخت و قفل و در	*	غافل از شحنه ست و از آه سحر
۷۲۳	N	او چنان غرق است در سودای خود	*	غافل است از طالب و جویای خود
۷۲۴	N	گر حشیش آب زلالی می‌خورد	*	معده‌ی حیوانش در پی می‌چرد
۷۲۵	N	آکل و مأکول آمد آن گیاه	*	همچنین هر هستی غیر اله
۷۲۶	N	و هو یطعمکم و لا یطعم چو اوست	*	نیست حق مأکول و آکل لحم و پوست
۷۲۷	N	آکل و مأکول کی ایمن بود	*	ز آکلی کاندر کمین ساکن بود
۷۲۸	N	امن مأکولان جذوب ماتم است	*	رو بدان درگاه کاو لا یُطْعَمُ‌ است
۷۲۹	N	هر خیالی را خیالی می‌خورد	*	فکر آن فکر دگر را می‌چرد
۷۳۰	N	تو نتانی کز خیالی وارهی	*	یا بخسبی که از آن بیرون جهی
۷۳۱	N	فکر زنبور است و آن خواب تو آب	*	چون شوی بیدار باز آید ذباب
۷۳۲	N	چند زنبور خیالی در پرد	*	می‌کشد این سو و آن سو می‌برد
۷۳۳	N	کمترین آکلان است این خیال	*	و آن دگرها را شناسد ذو الجلال
۷۳۴	N	هین گریز از جوق آکال غلیظ	*	سوی او که گفت ماییم‌ات حفیظ
۷۳۵	N	یا به سوی آن که او آن حفظ یافت	*	گر نتانی سوی آن حافظ شتافت
۷۳۶	N	دست را مسپار جز در دست پیر	*	حق شده‌ست آن دست او را دستگیر
۷۳۷	N	پیر عقلت کودکی خو کرده است	*	از جوار نفس کاندر پرده است
۷۳۸	N	عقل کامل را قرین کن با خرد	*	تا که باز آید خرد ز آن خوی بد
۷۳۹	N	چون که دست خود به دست او نهی	*	پس ز دست آکلان بیرون جهی
۷۴۰	N	دست تو از اهل آن بیعت شود	*	که‌ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ‌ بود
۷۴۱	N	چون بدادی دست خود در دست پیر	*	پیر حکمت که علیم است و خطیر
۷۴۲	N	کاو نبی وقت خویش است ای مرید	*	تا از او نور نبی آید پدید
۷۴۳	N	در حدیبیه شدی حاضر بدین	*	و آن صحابه‌ی بیعتی را هم قرین
۷۴۴	N	پس زده یار مبشر آمدی	*	همچو زر ده دهی خالص شدی
۷۴۵	N	تا معیت راست آید ز انکه مرد	*	با کسی جفت است کاو را دوست کرد
۷۴۶	N	این جهان و آن جهان با او بود	*	وین حدیث احمد خوش خو بود
۷۴۷	N	گفت المرء مع محبوبه	*	لا یفک القلب من مطلوبه
۷۴۸	N	هر کجا دام است و دانه کم نشین	*	رو زبون گیرا زبون گیران ببین
۷۴۹	N	ای زبون‌گیر زبونان این بدان	*	دست هم بالای دست است ای جوان
۷۵۰	N	تو زبونی و زبون‌گیر ای عجب	*	هم تو صید و صید گیر اندر طلب
۷۵۱	N	بین ایدی خلفهم سدا مباش	*	که نبینی خصم را و آن خصم فاش
۷۵۲	N	حرص صیادی ز صیدی مغفل است	*	دلبریی می‌کند او بی‌دل است
۷۵۳	N	تو کم از مرغی مباش اندر نشید	*	بین ایدی خلف عصفوری بدید
۷۵۴	N	چون به نزد دانه آید پیش و پس	*	چند گرداند سر و رو آن نفس
۷۵۵	N	کای عجب پیش و پسم صیاد هست	*	تا کشم از بیم او زین لقمه دست
۷۵۶	N	تو ببین پس قصه‌ی فجار را	*	پیش بنگر مرگ یار و جار را
۷۵۷	N	کاو هلاکت دادشان بی‌آلتی	*	او قرین تست در هر حالتی
۷۵۸	N	حق شکنجه کرد و گر زو دست نیست	*	پس بدان بی‌دست حق داور کنی است
۷۵۹	N	آن که می‌گفتی اگر حق هست کو	*	در شکنجه‌ی او مقر می‌شد که هو
۷۶۰	N	آن که می‌گفت این بعید است و عجیب	*	اشک می‌راند و همی‌گفت ای قریب
۷۶۱	N	چون فرار از دام واجب دیده است	*	دام تو خود بر پرت چسبیده است
۷۶۲	N	بر کنم من میخ این منحوس دام	*	از پی کامی نباشم تلخ کام
۷۶۳	N	در خور عقل تو گفتم این جواب	*	فهم کن وز جستجو رو بر متاب
۷۶۴	N	بگسل این حبلی که حرص است و حسد	*	یاد کن فی جیدها حبل مسد

[Prev Block] [Next Block]