vol.5

block:5026

title of 5026
۵۳۶	N	پر خود می‌کند طاوسی به دشت	*	یک حکیمی رفته بود آن جا به گشت
۵۳۷	N	گفت طاوسا چنین پر سنی	*	بی‌دریغ از بیخ چون بر می‌کنی
۵۳۸	N	خود دلت چون می‌دهد تا این حلل	*	بر کنی اندازی‌اش اندر وحل
۵۳۹	N	هر پرت را از عزیزی و پسند	*	حافظان در طی مصحف می‌نهند
۵۴۰	N	بهر تحریک هوای سودمند	*	از پر تو باد بیزن می‌کنند
۵۴۱	N	این چه ناشکری و چه بی‌باکی است	*	تو نمی‌دانی که نقاشش کی است
۵۴۲	N	یا همی‌دانی و نازی می‌کنی	*	قاصدا قلع طرازی می‌کنی
۵۴۳	N	ای بسا نازا که گردد آن گناه	*	افکند مر بنده را از چشم شاه
۵۴۴	N	ناز کردن خوشتر آید از شکر	*	لیک کم خایش که دارد صد خطر
۵۴۵	N	ایمن آباد است آن راه نیاز	*	ترک نازش گیر و با آن ره بساز
۵۴۶	N	ای بسا ناز آوری زد پر و بال	*	آخر الامر آن بر آن کس شد وبال
۵۴۷	N	خوشی ناز ار دمی بفرازدت	*	بیم و ترس مضمرش بگدازدت
۵۴۸	N	وین نیاز ار چه که لاغر می‌کند	*	صدر را چون بدر انور می‌کند
۵۴۹	N	چون ز مرده زنده بیرون می‌کشد	*	هر که مرده گشت او دارد رشد
۵۵۰	N	چون ز زنده مرده بیرون می‌کند	*	نفس زنده سوی مرگی می‌تند
۵۵۱	N	مرده شو تا مخرج الحی الصمد	*	زنده‌ای زین مرده بیرون آورد
۵۵۲	N	دی شوی بینی تو اخراج بهار	*	لیل گردی بینی ایلاج نهار*
۵۵۳	N	بر مکن آن پر که نپذیرد رفو	*	روی مخراش از عزا ای خوب رو
۵۵۴	N	آن چنان رویی که چون شمس ضحاست	*	آن چنان رخ را خراشیدن خطاست
۵۵۵	N	زخم ناخن بر چنان رخ کافری است	*	که رخ مه در فراق او گریست
۵۵۶	N	یا نمی‌بینی تو روی خویش را	*	ترک کن خوی لجاج اندیش را

[Prev Block] [Next Block]