block:3226
| ۴۶۹۴ | Q | گفت ای عَنْقای حق جان را مَطاف | * | شُکر که باز آمدی ز آن کوهِ قاف |
| ۴۶۹۴ | N | گفت ای عنقای حق جان را مطاف | * | شکر که باز آمدی ز آن کوه قاف |
| ۴۶۹۵ | Q | ای سرافیلِ قیامت‌گاهِ عشق | * | ای تو عشقِ عشق و ای دلخواهِ عشق |
| ۴۶۹۵ | N | ای سرافیل قیامت گاه عشق | * | ای تو عشق عشق و ای دل خواه عشق |
| ۴۶۹۶ | Q | اوَّلین خلعت که خواهی دادنم | * | گوش خواهم که نهی بر روَزنم |
| ۴۶۹۶ | N | اولین خلعت که خواهی دادنم | * | گوش خواهم که نهی بر روزنم |
| ۴۶۹۷ | Q | گرچه می‌دانی بصفوت حالِ من | * | بنده‌پرور گوش کن اقوالِ من |
| ۴۶۹۷ | N | گر چه می‌دانی به صفوت حال من | * | بنده پرور گوش کن اقوال من |
| ۴۶۹۸ | Q | صد هزاران بار ای صدرِ فرید | * | ز آرزوی گوشِ تو هوشم پرید |
| ۴۶۹۸ | N | صد هزاران بار ای صدر فرید | * | ز آرزوی گوش تو هوشم پرید |
| ۴۶۹۹ | Q | آن سمیعی تو و آن اِصغای تو | * | و آن تبسُّمهای جان‌افزای تو |
| ۴۶۹۹ | N | آن سمیعی تو و آن اصغای تو | * | و آن تبسمهای جان افزای تو |
| ۴۷۰۰ | Q | آن نیوشیدن کم و بیشِ مرا | * | عشوه‌ٔ جانِ بداندیشِ مرا |
| ۴۷۰۰ | N | آن نیوشیدن کم و بیش مرا | * | عشوه‌ی جان بد اندیش مرا |
| ۴۷۰۱ | Q | قَلْبهای من که آن معلومِ تُست | * | بس پذیرفتی تو چون نقدِ دُرُست |
| ۴۷۰۱ | N | قلبهای من که آن معلوم تست | * | بس پذیرفتی تو چون نقد درست |
| ۴۷۰۲ | Q | بهرِ گستاخی شوخِ غَرّه‌ای | * | حِلمها در پیشِ حِلْمت ذرّه‌ای |
| ۴۷۰۲ | N | بهر گستاخی شوخ غره‌ای | * | حلمها در پیش حلمت ذره‌ای |
| ۴۷۰۳ | Q | اوّلا بشْنو که چون ماندم ز شَسْت | * | اوَّل و آخر ز پیشِ من بَجْست |
| ۴۷۰۳ | N | اولا بشنو که چون ماندم ز شست | * | اول و آخر ز پیش من بجست |
| ۴۷۰۴ | Q | ثانیا بشنو تو ای صدرِ وَدود | * | که بسی جُستم ترا ثانی نبود |
| ۴۷۰۴ | N | ثانیا بشنو تو ای صدر ودود | * | که بسی جستم ترا ثانی نبود |
| ۴۷۰۵ | Q | ثالثا تا از تو بیرون رفته‌ام | * | گوییا ثالِث ثَلاثَه گفته‌ام |
| ۴۷۰۵ | N | ثالثا تا از تو بیرون رفته‌ام | * | گوییا ثالث ثلاثه گفته‌ام |
| ۴۷۰۶ | Q | رابعا چون سوخت ما را مَزْرَعه | * | می‌ندانم خامسه از رابعه |
| ۴۷۰۶ | N | رابعا چون سوخت ما را مزرعه | * | می‌ندانم خامسه از رابعه |
| ۴۷۰۷ | Q | هر کجا یابی تو خون بر خاکها | * | پی بَری باشد یقین از چشمِ ما |
| ۴۷۰۷ | N | هر کجا یابی تو خون بر خاکها | * | پی بری باشد یقین از چشم ما |
| ۴۷۰۸ | Q | گفتِ من رَعدست و این بانگ و حنین | * | ز ابْر خواهد تا ببارد بر زمین |
| ۴۷۰۸ | N | گفت من رعد است و این بانگ و حنین | * | ز ابر خواهد تا ببارد بر زمین |
| ۴۷۰۹ | Q | من میانِ گفت و گریه می‌تَنم | * | یا بگریْم یا بگویم چون کنم |
| ۴۷۰۹ | N | من میان گفت و گریه می‌تنم | * | یا بگریم یا بگویم چون کنم |
| ۴۷۱۰ | Q | گر بگویم فَوْت می‌گردد بُکا | * | ور بگریم چون کنم شکر و ثَنا |
| ۴۷۱۰ | N | گر بگویم فوت می‌گردد بکا | * | ور بگریم چون کنم شکر و ثنا |
| ۴۷۱۱ | Q | می‌فتد از دیده خونِ دل شَها | * | بین چه افتادست از دیده مرا |
| ۴۷۱۱ | N | می‌فتد از دیده خون دل شها | * | بین چه افتاده ست از دیده مرا |
| ۴۷۱۲ | Q | این بگفت و گریه در شد آن نحیف | * | که بَرُو بگْریست هم دُون هم شریف |
| ۴۷۱۲ | N | این بگفت و گریه در شد آن نحیف | * | که بر او بگریست هم دون هم شریف |
| ۴۷۱۳ | Q | از دلش چندان بر آمد های و هوی | * | حلقه کرد اهلِ بُخارا گِرْدِ اوی |
| ۴۷۱۳ | N | از دلش چندان بر آمد های و هوی | * | حلقه کرد اهل بخارا گرد اوی |
| ۴۷۱۴ | Q | خیره‌گویان خیره‌گریان خیره‌خند | * | مرد و زن خُرد و کلان حیران شدند |
| ۴۷۱۴ | N | خیره گویان خیره گریان خیره خند | * | مرد و زن خرد و کلان حیران شدند |
| ۴۷۱۵ | Q | شهر هم هم‌رنگِ او شد اشک‌ریز | * | مرد و زن درهم شده چون رَسْتخیز |
| ۴۷۱۵ | N | شهر هم هم رنگ او شد اشک ریز | * | مرد و زن درهم شده چون رستخیز |
| ۴۷۱۶ | Q | آسمان می‌گفت آن دم با زمین | * | گر قیامت را ندیدستی ببین |
| ۴۷۱۶ | N | آسمان می‌گفت آن دم با زمین | * | گر قیامت را ندیدستی ببین |
| ۴۷۱۷ | Q | عقل حیران که چه عشق است و چه حال | * | تا فراقِ او عجَبتر یا وِصال |
| ۴۷۱۷ | N | عقل حیران که چه عشق است و چه حال | * | تا فراق او عجبتر یا وصال |
| ۴۷۱۸ | Q | چرخ بر خوانده قیامت‌نامه را | * | تا مَجَرّه بر دریده جامه را |
| ۴۷۱۸ | N | چرخ بر خوانده قیامت نامه را | * | تا مجره بر دریده جامه را |
| ۴۷۱۹ | Q | با دو عالم عشق را بیگانگی | * | اندرو هفتاد و دو دیوانگی |
| ۴۷۱۹ | N | با دو عالم عشق را بیگانگی | * | اندر او هفتاد و دو دیوانگی |
| ۴۷۲۰ | Q | سخت پنهانست و پیدا حیرتش | * | جانِ سلطانانِ جان در حسرتش |
| ۴۷۲۰ | N | سخت پنهان است و پیدا حیرتش | * | جان سلطانان جان در حسرتش |
| ۴۷۲۱ | Q | غیرِ هفتاد و دو مِلّت کیشِ او | * | تخت شاهان تَخْته‌بَنْدی پیشِ اوِ |
| ۴۷۲۱ | N | غیر هفتاد و دو ملت کیش او | * | تخت شاهان تخته بندی پیش او |
| ۴۷۲۲ | Q | مطربِ عشق این زند وقتِ سماع | * | بندگی بند و خداوندی صُداع |
| ۴۷۲۲ | N | مطرب عشق این زند وقت سماع | * | بندگی بند و خداوندی صداع |
| ۴۷۲۳ | Q | پس چه باشد عشق دریای عدم | * | در شکسته عقل را آنجا قَدَم |
| ۴۷۲۳ | N | پس چه باشد عشق دریای عدم | * | در شکسته عقل را آن جا قدم |
| ۴۷۲۴ | Q | بندگی و سلطنت معلوم شد | * | زین دو پرده عاشقی مکتوم شد |
| ۴۷۲۴ | N | بندگی و سلطنت معلوم شد | * | زین دو پرده عاشقی مکتوم شد |
| ۴۷۲۵ | Q | کاشکی هستی زبانی داشتی | * | تا ز هَسْتان پرده‌ها برداشتی |
| ۴۷۲۵ | N | کاشکی هستی زبانی داشتی | * | تا ز هستان پرده‌ها برداشتی |
| ۴۷۲۶ | Q | هرچه گویی ای دَمِ هستی از آن | * | پرده‌ٔ دیگر بَرُو بستی بِدان |
| ۴۷۲۶ | N | هر چه گویی ای دم هستی از آن | * | پرده‌ی دیگر بر او بستی بدان |
| ۴۷۲۷ | Q | آفتِ اِدراکِ آن قالست و حال | * | خون بخون شُستن مُحالست و مُحال |
| ۴۷۲۷ | N | آفت ادراک آن قال است و حال | * | خون به خون شستن محال است و محال |
| ۴۷۲۸ | Q | من چو با سَوْداییانش مَحْرَمم | * | روز و شب اندر قفص در می‌دَمَم |
| ۴۷۲۸ | N | من چو با سوداییانش محرمم | * | روز و شب اندر قفس در می‌دمم |
| ۴۷۲۹ | Q | سخت مست و بی‌خود و آشفته‌ای | * | دوش ای جان بر چه پهلو خفته‌ای |
| ۴۷۲۹ | N | سخت مست و بی‌خود و آشفته‌ای | * | دوش ای جان بر چه پهلو خفته‌ای |
| ۴۷۳۰ | Q | هان و هان هُش دار بر ناری دَمی | * | اوّلا برجه طلب کن مَحْرَمی |
| ۴۷۳۰ | N | هان و هان هش دار بر ناری دمی | * | اولا برجه طلب کن محرمی |
| ۴۷۳۱ | Q | عاشق و مستی و بگْشاده زبان | * | اللَّه الله اُشتُری بر ناوْدان |
| ۴۷۳۱ | N | عاشق و مستی و بگشاده زبان | * | اللَّه الله اشتری بر ناودان |
| ۴۷۳۲ | Q | چون ز راز و نازِ او گوید زبان | * | یا جِمیلَ ٱلسَّتْر خواند آسمان |
| ۴۷۳۲ | N | چون ز راز و ناز او گوید زبان | * | یا جمیل الستر خواند آسمان |
| ۴۷۳۳ | Q | سَتْرِ چه در پشم و پنبه آذرست | * | تا همی‌پوشیش او پیداترست |
| ۴۷۳۳ | N | ستر چه در پشم و پنبه آذر است | * | تا همی‌پوشیش او پیداتر است |
| ۴۷۳۴ | Q | چون بکوشم تا سِرش پنهان کنم | * | سَر بر آرد چون عَلَم کاینک منم |
| ۴۷۳۴ | N | چون بکوشم تا سرش پنهان کنم | * | سر بر آرد چون علم کاینک منم |
| ۴۷۳۵ | Q | رَغْمِ اَنْفم گیردم او هر دو گوش | * | کای مُدمَّغ چونْش می‌پوشی بپوش |
| ۴۷۳۵ | N | رغم انفم گیردم او هر دو گوش | * | کای مدمغ چونش می‌پوشی بپوش |
| ۴۷۳۶ | Q | گویمش رَوْ گرچه بر جوشیده‌ای | * | همچو جان پیدایی و پوشیده‌ای |
| ۴۷۳۶ | N | گویمش رو گر چه بر جوشیده‌ای | * | همچو جان پیدایی و پوشیده‌ای |
| ۴۷۳۷ | Q | گوید او محبوس خُنْبست این تنم | * | چون مَی اندر بزم خُنْبَک می‌زنم |
| ۴۷۳۷ | N | گوید او محبوس خنب است این تنم | * | چون می اندر بزم خنبک می‌زنم |
| ۴۷۳۸ | Q | گویمش ز آن پیش که گردی گِرَوْ | * | تا نیاید آفتِ مستی بِرَوْ |
| ۴۷۳۸ | N | گویمش ز آن پیش که گردی گرو | * | تا نیاید آفت مستی برو |
| ۴۷۳۹ | Q | گوید از جامِ لطیف‌آشامْ من | * | یارِ روزم تا نمازِ شامْ من |
| ۴۷۳۹ | N | گوید از جام لطیف‌آشام من | * | یار روزم تا نماز شام من |
| ۴۷۴۰ | Q | چون بیاید شام و دزدد جامِ من | * | گویمش وا دِه که نامد شامِ من |
| ۴۷۴۰ | N | چون بیاید شام و دزدد جام من | * | گویمش واده که نامد شام من |
| ۴۷۴۱ | Q | ز آن عرب بنهاد نامِ مَیْ مُدام | * | زانک سیری نیست مَیْ خور را مُدام |
| ۴۷۴۱ | N | ز آن عرب بنهاد نام می مدام | * | ز انکه سیری نیست می خور را مدام |
| ۴۷۴۲ | Q | عشقْ جوشد بادهٔ تحقیق را | * | او بود ساقی نهان صِدّیق را |
| ۴۷۴۲ | N | عشق جوشد باده‌ی تحقیق را | * | او بود ساقی نهان صدیق را |
| ۴۷۴۳ | Q | چون بجویی تو بتوفیقِ حَسَن | * | باده آبِ جان بود اِبریق تن |
| ۴۷۴۳ | N | چون بجویی تو به توفیق حسن | * | باده آب جان بود ابریق تن |
| ۴۷۴۴ | Q | چون بیَفْزاید مَیِ توفیق را | * | قوّتِ مَی بشْکند ابریق را |
| ۴۷۴۴ | N | چون بیفزاید می توفیق را | * | قوت می بشکند ابریق را |
| ۴۷۴۵ | Q | آب گردد ساقی و هم مست آب | * | چون مگو و ٱللهُ أَعْلَم بِالصَّواب |
| ۴۷۴۵ | N | آب گردد ساقی و هم مست آب | * | چون مگو و الله أعلم بالصواب |
| ۴۷۴۶ | Q | پرتوِ ساقیست کاندر شیره رفت | * | شیره بر جوشید و رقصان گشت و زفت |
| ۴۷۴۶ | N | پرتو ساقی است کاندر شیره رفت | * | شیره بر جوشید و رقصان گشت و زفت |
| ۴۷۴۷ | Q | اندرین معنی بپرس آن خیره را | * | که چنین کَیْ دیده بودی شیره را |
| ۴۷۴۷ | N | اندر این معنی بپرس آن خیره را | * | که چنین کی دیده بودی شیره را |
| ۴۷۴۸ | Q | بی‌تَفکُّر پیشِ هر داننده هست | * | آنک با شوریده شوراننده هست |
| ۴۷۴۸ | N | بی‌تفکر پیش هر داننده هست | * | آن که با شوریده شوراننده هست |